"Η μόνη μου ικανοποίηση είναι να σκέφτομαι πόσο φτηνή είναι η καθημερινή ζωή όσων πλουτίζουν βγάζοντας αφρούς κατ’ επάγγελμα."Με μεγάλη μου έκπληξη ανακάλυψα πόσο έχει περάσει η αγένεια και το "καπέλωμα" με φωνασκίες κάθε λογικού επιχειρήματος. Εργάζομαι σε τηλεφωνικό κέντρο, είμαι εκ φύσεως πολύ ευγενικός και πράος άνθρωπος. Συνήθως καταφέρνω μια πώληση στην κάθε βάρδια. Μια μέρα που έγινε κάποιο γεγονός στην δουλειά που με εκνεύρισε αφάνταστα, ήμουν τόσο νευριασμένος και εκτός εαυτού που δεν με ένοιαζε να κάνω καλά την δουλειά μου αλλά μόνο να περάσει η ώρα να φύγω. Φώναζα στο τηλέφωνο, σχεδόν έβριζα τους πελάτες, αντί για επιχειρήματα και διάλογο, διέκοπτα συνεχώς τον συνομιλητή μου και του έλεγα ξανά και ξανά ότι είναι προς το συμφέρον του η αγορά του προϊόντος. Εκείνη την ημέρα έκανα 7 πωλήσεις. Δεν ξέρω αν άφριζα και αν πλούτισα (με τα 3 ευρώ την ώρα που αμείβομαι) αλλά τρόμαξα με το πόσο πολύ έχει συνηθίσει το κοινό σε φωνασκίες και αγένεια που τελικά 7πλασιάσα τις πωλήσεις μου παίζοντας τον ρόλο τηλεσχολιαστή ειδήσεων. Επιστρέφοντας στον παλιό μου εαυτό συνεχίζω να κάνω μια πώληση ανά βάρδια και αναρωτιέμαι μήπως τελικά για να προκόψει κανείς πρέπει να πάει με το κύμα και πόσο μπορεί κανείς να αντισταθεί (μιας και με μισθό 280 ευρώ το 60άρι μπόνους παραγωγικότητας της ημέρας με τις φωνασκίες είναι μια κάποια ώθηση προς μια διαφορετική κατεύθυνση από αυτή που θα ήθελα να ακολουθήσω).
