ΦΛΩΡΑΣ: Τι έγινε, Παπασταύρου; Τι έγινε, Αλεξίου;ΑΛΕΞΙΟΥ: Με χτύπησε.ΦΛΩΡΑΣ: Ποιος σε χτύπησε; Η Παπασταύρου;ΑΛΕΞΙΟΥ: Ναι!ΦΛΩΡΑΣ: Γιατί;ΑΛΕΞΙΟΥ: Ξέρω κι εγώ;ΦΛΩΡΑΣ: Γιατί, Παπασταύρου, την χτύπησες; Τι συνέβη, Αλεξίου;ΑΛΕΞΙΟΥ: Δεν ξέρω, κύριε Φλωρά. Να, εκεί που καθόμασταν ήσυχα κι ωραία, χίμηξε πάνω μου να μου βγάλει τα μάτια.ΦΛΩΡΑΣ: Καλά; Πώς, έτσι, στα καλά καθούμενα;ΑΛΕΞΙΟΥ: Έτσι.ΦΛΩΡΑΣ: Δεν μπορεί. Πώς έχεις την απαίτηση να το πιστέψω; Κάτι θα σου πε! Κάτι θα της είπες!ΑΛΕΞΙΟΥ: Όχι! Τίποτα!ΦΛΩΡΑΣ: Τίποτα;ΑΛΕΞΙΟΥ: Τίποτα! Εγώ δεν της είπα τίποτα.ΦΛΩΡΑΣ: Τίποτα;ΠΑΠΑΣΤΑΥΡΟΥ: Τίποτα!ΦΛΩΡΑΣ: Ήσουν εδώ Ξανθοπούλου;ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ: Ορίστε;ΦΛΩΡΑΣ: Λέω, ήσουν εδώ;ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ: Ε, πώς… Εδώ, μάλιστα, εδώ, εδώ.ΦΛΩΡΑΣ: Για, πες μας, τι συνέβη;ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ: Δεν ξέρω. Ε, δεν πρόσεχα δηλαδή. Εγώ εκείνη την ώρα μιλούσα με τη Γιαδικιάρογλου. Ε, δεν μιλάγαμε;ΓΙΑΔΙΚΙΑΡΟΓΛΟΥ: Ναι, βέβαια, βέβαια! Μιλάγαμε.ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ: Και ξαφνικά είδα την Παπασταύρου να τσακώνεται με την Αλεξίου.ΦΛΩΡΑΣ: Εσύ Γιαδικιάρογλου;ΓΙΑΔΙΚΙΑΡΟΓΛΟΥ: Εγώ, τώρα δεν σας είπε η Ξανθοπούλου; Μιλούσαμε, δεν είδαμε τίποτα. Τίποτα. Δεν βλέπαμε.ΦΛΩΡΑΣ: Εσύ, Πολυχρονοπούλου;ΠΟΛΥΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΥ: Ορίστε; Κι εγώ δεν πρόσεξα, κύριε καθηγητά! Εκείνη την ώρα πρόσεχα την Ξανθοπούλου που μιλούσε με τη Γιαδικιάρογλου. Έτσι, κορίτσια;ΓΙΑΔΙΚΙΑΡΟΓΛΟΥ-ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟΥ: Μας πρόσεχε, ναι, αυτό.ΦΛΩΡΑΣ: Ούτε κι εσύ πρόσεξες, Λαζάρου;ΛΑΖΑΡΟΥ: Ούτε κι εγώ, κύριε καθηγητά. Εγώ, εγώ πρόσεχα την Πολυχρονοπούλου που πρόσεχε την Ξανθοπούλου που μίλαγε με τη Γιαδικιάρογλου...