Και ομως.Η χωρα "οφειλει πολλα" στον Γιωργο Κουρη.Με,πρωτο - πρωτο,τον διαχωρισμο της "ηρας"απο το "σιταρι",οσον αφορα,τουλαχιστον,στο αναγνωστικο κοινο του δημοκρατικου/κεντροαριστερου χωρου της δεκαετιας του 1980 και εντευθεν.Διοτι η Αυριανη εγινε το σημα κατατεθεν του χειροτερου τμηματος του χωρου αυτου.Μορφωμενο,εντιμο,και νουνεχη ανθρωπο με αυτη την φυλλαδα στα χερια του δεν εβλεπες ποτε.Η δευτερη προσφορα του στην χωρα και στην δημοκρατια ηταν ακομη μεγαλυτερη.Απεδειξε οτι τα "ανθη του κακου" φυτρωνουν παντου.Σε οποιονδηποτε χωρο.Και,συνεπως,ολοι οι χωροι οι οποιοι επιθυμουν να διατηρησουν μια καποια καθαροτητα και ενα καποιο ηθος ,οφειλουν να "ξεχορταριαζονται"τακτικα.Το τριτο,κατα σειρα,δωρο του,ηταν οτι απεδειξε εμπρακτα την ισχυ,την επιρροη,του ψευδους σε καποια τμηματα της κοινωνιας.Αρκει αυτο να ειναι συνεχως,επιμονως, και αδιαλειπτως επαναλαμβανομενο.Οπως επισης και την δυναμη της χυδαιοτητας και την "ελξη" που ασκει αυτη στα τμηματα αυτα του πληθυσμου.Το "εσχατο δωρο" του ηταν ο...εμπλουτισμος της ελληνικης γλωσαας ! Ο νεολογισμος "Αυριανισμος" ενσωματωθηκε στην γλωσσα μας ως προσδιοριστικος του χαμηλοτερου δυνατου επιπεδου δημοσιογραφιας.Οφειλουμε,λοιπον,να παραδεχθουμε οτι o Γιωργος Κουρης υπηρξε ενας πρωτοπορος,ενας "pioneer", του χωρου της "δημοσιογραφιας των ρειθρων του δρομου"(Gutter journalism)στην Ελλαδα.Και,υπ'αυτην την εννοια,κερδισε μια θεση στην ιστορια του ελληνικου τυπου.
