Και το καναρίνι μες το κλουβί του έχει γεμάτη την ταΐστρα και την ποτίστρα του. Αν του ανοίξεις την πόρτα θα σε κουτσουλίσει και θα την κάνει. Αν θες σταθερή δουλειά στα μέσα παραγωγής του συλλογικού εργοδότη (Κράτος) και εξασφαλισμένη στέγη, παραχωρημένη από το Κράτος, και να ζεις σε ένα καθεστώς όπου υπάρχουν στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου ο νόμος περί "αντεπανάστασης" μπορούσε να σε στείλει για καταναγκαστικά έργα ή ακόμη και να σου στοιχίσει τη ζωή, αν μιλούσες "πολύ" και ρωτούσες "πολλά", όπου το Κράτος είχε συγκεντρώσει την εξουσία σε βαθμό που ήταν αδιανόητος για τις αστικές κοινωνίες, όπου η λύσσα του ιεροεξεταστικού καθεστώτος κόστισε κάτι εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές (αν υποστηρίζεις τις συνωμοσιολογίες περί βρόμικης προπαγανδιστικής διάδοσης ψεμάτων. Πώς όλα αυτά περί γκουλάγκ και πολιτικών κρατούμενων είναι προπαγάνδα, η κουβέντα δε θα μας βγάλει πουθενά). Οπότε, ας έχεις σχετικά γεμάτη κοιλιά και εξασφαλισμένη στέγη, και στο διάολο η έλλειψη των στοιχειωδέστερων πολιτικών ελευθεριών, η τρομοκρατία του Κράτους, που αν αυτό που ζούμε σήμερα το λες τρομοκρατία, αν ζούσες εκεί, τι θα το έλεγες, κόλαση; Έχε ως βάλσαμο για ουτοπικά όνειρα, πως η "μαμά" ΕΣΣΔ ήταν επίγειος παράδεισος, αλλά η ιστορία άλλα μας δείχνει. Σήμερα, μπορεί να μην έχουμε πραγματική δημοκρατία, το Κράτος να είναι διεφθαρμένο, και να κουτσοεπιβιώνουμε στον καπιταλισμό, αλλά υπάρχουν ακόμα κεκτημένες ελευθερίες όπου στην ΕΣΣΔ θεωρούνταν "μικροαστικές προλήψεις". Και προτιμώ να ζω εδώ, παρά σε ένα βάρβαρο καθεστώς, με εξασφαλισμένη τροφή και στέγη. Απορώ, μορφωμένος άνθρωπος, ιστορία δεν γνωρίζεις, ή σε αφήνει αδιάφορο η ολοκληρωτική εξουσία του Κόμματος, και σου αρκεί που όλοι δουλεύαν;