Η ομοφοβία δεν είναι φόβος αλλά "φοβία". Πρόκειται για ενα σύνολο συναισθημάτων που ξεκινούν από αντιπάθεια, λύπηση και φτάνουν μέχρι το καθαρό μίσος. Πολλοί ομοφοβικοί αποφεύγουν τη συναναστροφή με ομοφυλόφιλους, τρέμουν μήπως οι ίδιοι ή τα παιδιά τους γίνουν ομοφυλόφιλοι, φοβούνται τι θα γίνει η κοινωνία αν αποκτήσουν δικαιώματα κτλ. Καθώς όλα αυτά είναι εντελώς παράλογα ο χαρακτηρισμός φοβία ταιριάζει μια χαρά. Και φυσικά ταιριάζει και σε σας. Οι ομοφυλόφιλοι δεν χρειάζομαστε βοήθεια να γίνουμε straight. Αύτο, αν είχατε έστω και τις ελαχιστες γνώσεις πάνω στο θέμα, θα ξέρατε ότι δεν γίνεται. Ούτε χρειάζεται να μας λυπάστε. Πολλοί ομοφυλόφιλοι είμαστε ευτυχισμένοι, ζούμε τον έρωτα και τις σχέσεις και έχουμε την αποδοχή της οικογένειας μας. Τα ομόφυλα ή ετερόφυλα ζευγάρια που θέλουν (γιατί κάποια δε θέλουν καν) και δεν μπορούν να κάνουν παιδιά έχουν ευτυχώς πολλές επιλογές πλέον και δεν υπάρχει κανένας λόγος να αισθάνονται μειονεκτικά. Αυτό που θα έπρεπε να αισθάνεστε σα γονιός είναι η ανάγκη να είναι το παιδί σας ευτυχισμένο είτε gay είτε straight και να έχει την υποστίριξη σας. Αλλιώς συμβάλλετε στις συμπεριφορές που οδήγησαν αυτό το παιδί και χιλιάδες άλλα στην αυτοκτονία.