ζω στους τρισχαριτωμένους κήπους
εκεί λοιπόν με κατοικεί το θείο χάδι.
εκεί που οι τίγρεις έμαθαν τον πόνο
απ' το ζαρκάδι.
/λένα πλάτωνος
Eίναι κάτι alba semiplena, κάτι mystery subzero roses που συχνάζουνε σε τρισχαριτωμένους κήπους. Σκληροτράχηλες ποικιλίες άξιες υπόκλισης. Τριαντάφυλλα των κοιμητηρίων. Σκληρά,της αντοχής,κομμένα και ραμμένα για καύσωνες και χιόνια και εγκατάλειψη. Χωρίς νερό και κηπουρούς. Κάποτε μοσχομύριζαν σαν χαιδεμένα κατοικίδια. Πολύ παλιά τα πότιζαν χαρωπά χεράκια με φουσκωμένες φλέβες.΄Υστερα μετακόμισαν στα νεκροταφεία. Γατζώθηκανι στο χώμα,ρίζωσαν. 'Εμαθαν να ψηλώνουν και ν'ανθίζουν με το τίποτα. Ρούπι δεν το κουνάνε αποκεί χειμώνα-καλοκαίρι.
Τα σέβομαι αυτά τα τριαντάφυλλα. Έχουν εγκαταλείψει κομψά βάζα, ανθοδετικές, ξέμαθαν να προσφέρονται με κορδελάκια. 'Εχουνε λίγα πια. Ακούνε κλάμματα, ψαλμούς, θυμούς. Καμμιά φορά ο αέρας πλαταγίζει μάρμαρα. 'Όταν φυσάει σβήνουνε τα καντηλάκια. Οι νέοι φίλοι είναι σκοτεινοί και λιγομίλητοι -συνήθισαν στο σχεδόν τίποτα.
Τα αγαπώ αυτά τα τριαντάφυλλα. Ακούνε σε κάτι βαρύγδουπα λατινικά ονόματα: rosa gallica, rosa ex damascene, rosa ex alba, rosa ex centifolia, rosa ex centifolia. Κρύβουν τα δάκρυα και σκάνε μπουμπούκια. Πρέπει να συντρέξουν συγγενείς ,να παρηγορήσουν ορφανά, να συμβολίσουν την ανάσταση και την ανθοφορία. Απέθαντα στην έδρα του θανάτου.
Tα σέβομαι και τ'αγαπώ αυτά τα τριαντάφυλλα.
-Πολύ.
________________
*Δύο χρόνια crying game ..
Για τον Στάθη. Για τις αντοχές.
Αφιερωμένο.