Η Ελληνίδα χορεύτρια Μαριάννα Καβαλλιεράτου (ομάδα Klokworks) επιστρέφει στο Φεστιβάλ Αθηνών με την περφόρμανς Stations, μια συνεργασία της με τον μουσικό συνθέτη Ντομ Μπουφάρ και τον εικαστικό καλλιτέχνη Τσαρλς Σάντισον. Σε αυτό το work-in-progress που ξεκίνησε να δουλεύεται στο Watermill Center της Νέας Υόρκης το περασμένο καλοκαίρι το ανθρώπινο σώμα λειτουργεί ως κινούμενος καμβάς σε ένα ατελείωτο ταξίδι ρυθμών, φωτός και ηχοχρωμάτων.
Μια ακόμα Eλληνίδα χορεύτρια και ιδρυτικό μέλος της ομάδας Rootless Root, η Λίντα Καπετανέα, συνυπογράφει με τον Γιόζεφ Φρούτσεκ και ανεβάζει στη σκηνή το έργο W Memorabilia (Phaedra’s Laboratory). Ένα δυναμικό σόλο που διερευνά τη γυναικεία φύση μέσα από το πρίσμα της τραγικής ηρωίδας: Φαίδρα, Μήδεια, Πασιφάη. Όλες τους γυναίκες-ηρωίδες που απεκδύθηκαν τον παραδοσιακό ρόλο της στοργικής μητέρας και πιστής συζύγου, αψήφησαν τα κοινωνικά στερεότυπα και αφέθηκαν στον άλογο κόσμο του πάσχοντος σώματος. Η ανάγνωση της ομάδα RootlessRoot προσπαθεί να προσεγγίσει το σύνθετο ψυχολογικό σύμπαν αυτών των γυναικών μέσα από τη δυναμική του σώματος και της κίνησης.
Μια τέτοια δυναμική χαρακτηρίζει και τις χορογραφίες της ιδιότυπης κολεκτίβας ΜΑΜΑΖΑ, που έχει δανειστεί το όνομά της από τα αρχικά των συντελεστών της, Γιάννη Μανταφούνη, Φαμπρίς Μαζλιά και Μέι Ζάρυ. Τα έργα της ΜΑΜΑΖΑ δημιουργούν συχνά έναν ζωντανό διάλογο με το κοινό και απευθύνονται στον ενεργητικό θεατή που παρατηρεί και ταυτόχρονα διερωτάται. Η φετινή δημιουργία της ακούει στο όνομα Eifo Efi. Πρόκειται για ένα ντουέτο με ερμηνευτές τον Γιάννη Μανταφούνη και τον Φαμπρίς Μαζλιά που είναι εμπνευσμένο από τη φιλοσοφία του Ανρί Μπεργκσόν και του Αλέν Μπαντιού και, πιο συγκεκριμένα, από την «οντολογία της πολλαπλότητας». Σκοπός του Eifo Efi είναι να διερευνήσει τα όρια ανάμεσα στον περφόρμερ, τον χώρο και στο κοινό. Ως σκηνικό της παράστασης επιλέγεται ένα πάτωμα-καθρέφτης που διαθλά και αντανακλά την εικόνα των σωμάτων των χορευτών.
Ο χορός είναι ο πρωταγωνιστής και στο Memorandum της Τζένης Αργυρίου. Μια περφόρμανς-εγκατάσταση με τρεις ερμηνευτές (Miguel Pereira, Simon Rummel και Soledad Zarka) που εξερευνούν ένα τοπίο από αποσπασματικές εικόνες, σκιές και ήχους. Συμπληρωματικά λειτουργεί και η εικαστική εγκατάσταση που δημιούργησε ο Βασίλης Γεροδήμου και στηρίζεται σε οπτικοακουστικά αρχεία και υλικό που προέκυψαν κατά τη διάρκεια της έρευνας για τη δημιουργία της περφόμανς.
Μετά τις Μητέρες, επίσης μια παραγωγή του Φεστιβάλ Αθηνών, η Ίρις Καραγιάν και η ομάδα ΖΗΤΑ επανέρχονται με το Tracing. Ένα τρίο χορευτών που «γράφουν» στον χώρο, παράγουν ήχους, κατασκευάζουν τοπία, προσκαλούν νέους τρόπους αντίληψης της εικόνας και δράσης. Έμπνευση και ταυτόχρονα έναυσμα γι’ αυτό το έργο είναι η Γενική διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπινου όντος (2001) του Ραούλ Βανεγκέμ, μια λίστα από δικαιώματα που αφορούν την ανθρώπινη ύπαρξη, την ελευθερία, το ένστικτο, την ανθρωπότητα. Όλες οι παραστάσεις ελληνικού χορού θα φιλοξενηθούν στους χώρους της Πειραιώς 260.
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
klokworks
Μαριάννα Καβαλλιεράτου - Ντομ Μπουφάρ - Τσαρλς Σάντισον
Stations
1 & 2/6, Πειραιώς 260, Χώρος Ε
ΜAMAZA
Γιάννης Μανταφούνης - Φαμπρίς Μαζλιά
Eifo Efi
1 & 2/7, Πειραιώς 260, Χώρος Ε
Rootless Root
Λίντα Καπετανέα
W Memorabilia (Phaedra’s Laboratory)
4& 5/7, Πειραιώς 260, Χώρος Ε
amorphy.org – Τζένη Αργυρίου
Memorandum - A mechanism of reminder!
18 & 19/6, Πειραιώς 260, Χώρος Ε
Ομάδα Χορού ΖΗΤΑ – Ίρις Καραγιάν
Tracing
27 – 28/6, Πειραιώς 260, Χώρος Ε