Η Miranda Turner είναι μια έφηβη με πολλές σκοτούρες. Έχει αναλάβει την θέση της νεκρής αδερφής της ως σουπερηρωίδα μιας ανήσυχης πόλης, χωρίς ωστόσο να κατέχει υπερδυνάμεις.
Πηδά αδέξια από κτίριο σε κτίριο, ακούει την φλυαρία του φαντάσματος της αδερφής της στο όπου και αν πάει και τα βάζει με τους πιο εντυπωσιακούς κακούς που έχεις συναντήσει ποτέ σε κόμικς, τους αδερφούς Blockheads που για όπλο έχουν εκατομμύρια τουβλάκια lego που εκτοξεύουν εναντίον της.
Αυτή είναι συνοπτικά η διπλή ζωή της Miranda Turner και αυτή είναι η καθημερινή ρουτίνα του Γιώργου Καμπάδαη, εμπνευστή και σχεδιαστή του κόμικ: να σχεδιάζει χιλιάδες χρωματιστά κομμάτια lego, φαντάσματα και τιμωρούς με μάσκες ζέμπρας. Μα υπάρχει καλύτερο;
Ο Γιώργος είναι τριάντα χρονών και τα τελευταία τρία χρόνια που άρχισε να ασχολείται συστηματικά με την δημιουργία κόμικς δεν έχει σταματήσει να σχεδιάζει τις πιο τρελές ιστορίες φαντασίας. Ανάμεσα στις δημιουργίες του θα βρει κανείς ένα τεύχος του Vampire Diaries της DC, διάφορα φανζίν, την αυτοέκδοση Micro, στην οποία η βασική ηρωίδα είναι εμπνευσμένη από την κοπέλα του, αλλά και το The double life of Miranda Turner, που προέκυψε ως συνεργασία του Γιώργου με τον Jamie S. Rich και την monkeybrain comics.
Όπως μας εξηγεί ο ίδιος από τότε που θυμάται τον εαυτό του στο σχολείο, έφτιαχνε κόμικς. «Θυμάμαι πώς από μικρός έφτιαχνα κόμικς και τα έδινα στους συμμαθητές μου στο σχολείο. Τότε διάβαζα μικι μάους και με είχε ενθουσιάσει πάρα πολύ. Με θυμάμαι να το δείχνω στη μάνα μου και να λέω πως ‘αυτό θέλω να κάνω’, φυσικά δεν ήξερα τότε πώς λεγόταν. Αργότερα, όταν τέλειωσα το σχολείο σκέφτηκα να μπω στην Καλών Τεχνών, ο πατέρας μου όμως ήταν αρνητικός με αυτό. Ήθελε να βρω μια ‘αληθινή δουλειά’. Έτσι κατέληξα να σπουδάζω πληροφορική.
Ακόμη και τότε, όμως, δεν σταμάτησα να φτιάχνω κόμικς. Εκείνη την εποχή ήταν μικρά φανζίν που έβγαζα κάθε μήνα με έναν φίλο, ήταν κάτι πολύ ερασιτεχνικό. Το βγάζαμε φωτοτυπία και το μοιράζαμε στα τοπικά κομιξάδικα. Τελικά το 2012, όταν ξαφνικά έμεινα άνεργος, αποφάσισα ότι ήταν η στιγμή να κυνηγήσω περισσότερο τα κόμικς, ως δουλειά. Άρχισα να δημοσιεύω δουλειές μου στο blog μου, ξεκίνησα συνομιλίες με ξένους δημιουργούς και σιγά-σιγά ήρθαν οι πρώτες δουλειές. Όταν ανακοίνωσα στους γονείς μου ότι αποφάσισα να ασχοληθώ με τα κόμικς εκείνοι το πήραν πολύ καλά. Ειδικά ο πατέρας μου με εξέπληξε».