Οι περισσότεροι, όταν φτάνουν στο Παρίσι, δεν παραλείπουν να ανέβουν στον πύργο του Άϊφελ. Σύμβολο της πόλης και ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα σημεία του κόσμου, κατασκευάστηκε το 1889 από τον μηχανικό Γουστάβο Άϊφελ για την επέτειο των εκατό χρόνων από τη γαλλική επανάσταση. Υπήρξε το πιο ψηλό κτίριο στον κόσμο μέχρι να χτιστεί το 1931, το Εμπάιρ Στέιτ Μπίλντινγκ στη Νέα Υόρκη. Η σιδερένια κατασκευή του έχει βάρος 10.100 τόνους.
Ως έργο επικρίθηκε πολύ από το κοινό, που πίστευε ότι είναι αντιαισθητικός. Οι καλλιτέχνες επαναστάτησαν και μάλιστα ο μυθιστοριογράφος Γκί ντε Μοπασάν λέγεται ότι έτρωγε το μεσημεριανό του γεύμα στο εστιατόριο του Πύργου κάθε μέρα. Όταν τον ρώτησαν γιατί, απάντησε ότι ήταν το μοναδικό μέρος στο Παρίσι, από όπου κάποιος δεν μπορούσε να δει τον πύργο. Για το Χόλιγουντ τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Στον πύργο γυρίστηκαν πολλές σκηνές και ένα από τα κλισέ είναι ότι η θέα από κάθε παριζιάνικο παράθυρο περιλαμβάνει τον πύργο.
Ο Άϊφελ ήταν αντικείμενο γενικού φθόνου στο Παρίσι. Όχι για την κατασκευή του πύργου αλλά γιατί είχε ένα «μυστικό» ιδιωτικό διαμέρισμα στην κορφή του, στο οποίο δεν επιτρεπόταν σε κανέναν να το επισκεφθεί. Στο βιβλίο του La Tour Eiffel de Trois Cent metres, ο συγγραφέας Henri Girard γράφει ότι οι Παριζιάνοι έδιναν μια περιουσία για να νοικιάσουν το χώρο έστω για μια νύχτα αλλά ο Άϊφελ αρνιόταν σταθερά. Ωστόσο κάποιες φορές δέχτηκε επισκέψεις υψηλών καλεσμένων όπως του Τόμας Έντισον.
Σε αντίθεση με την χαλύβδινη κατασκευή και τις αδρές γραμμές του πύργου, το διαμέρισμα του Άϊφελ ήταν λιτό και γεμάτο ξύλινα έπιπλα και πίνακες ζωγραφικής. Το διαμέρισμα βρίσκεται στο τρίτο επίπεδο του πύργου και έχει ακόμα και ένα πιάνο με ουρά. Σήμερα είναι επισκέψιμο, αλλά αποτελεί ακόμα ένα καλοκρυμμένο μυστικό του πύργου, στο οποίο φτάνουν λίγοι επισκέπτες που το γνωρίζουν από στόμα σε στόμα.