Στο τεύχος Νοεμβρίου 2008 το περιοδικό «Wire» σε ένα 14σέλιδο αφιέρωμα επιλέγει τους «θαμμένους θησαυρούς» της σύγχρονης μουσικής που δεν πρόκειται να επηρεάσει η ρητορική της κρίσης. Ανάμεσα σε όλα αυτά που αναφέρει υπάρχει και μια σελίδα για το Mutant Sounds, ένα από τα καλύτερα μουσικά blog της Ευρώπης, το οποίο από τον Ιανουάριο του 2007 μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να αποκτήσει φανατικό κοινό από ολόκληρο τον κόσμο. Το υλικό που μπορεί να βρει κανείς στο Mutant Sounds είναι θέμα μελέτης από μόνο του: ανεβάζουν καθημερινά δίσκους σπάνιους ή εξαντλημένους, δίσκους που έχουν σταματήσει να τυπώνονται εδώ και χρόνια και αποτελούν αντικείμενο αναζήτησης συλλεκτών με τιμές που στο e-bay αγγίζουν τα τριψήφια και τετραψήφια νούμερα. Aνεβάζει επίσης bootleg, ζωντανές ηχογραφήσεις, παλιούς ελληνικούς δίσκους που ο χρόνος έκανε cult διαμάντια. Το σημαντικό της υπόθεσης, πέρα από τη μουσική, είναι ότι αυτός που το έστησε είναι ένας Έλληνας που ζει στη Θεσσαλονίκη. Ο Δημήτρης, που στο blog υπογράφει ως «mutant sounds». «Θα μπορούσε κάποιος να πει ότι έχω μαζέψει μια αρκετά μεγάλη συλλογή, όμως με τίποτα δεν θα ήθελα να μου κολλήσει η ρετσινιά του συλλέκτη» λέει. «Συλλέκτης, κατά την ταπεινή μου άποψη, σημαίνει μια στατική κατάσταση, κάτι σαν τον Μαθουσάλα, που καθισμένος στο θρόνο του μαζεύει και μαζεύει, χωρίς ιδιαίτερο αισθητικό και συναισθηματικό κριτήριο. Η ακρόαση μουσικής όμως είναι κάτι δυναμικό, μια εξερεύνηση, ένα ταξίδι, αλλά εν κατακλείδι δεν είναι τίποτα άλλο από μια βουτιά στον εαυτό μας. Θα μπορούσα λοιπόν να πω ότι είμαι ένας συλλέκτης ήχων - στην περίπτωσή μου μεταλλαγμένων ήχων (mutant sounds). Οι αντιδράσεις για όσα ανεβάζουμε είναι πολλές. Κυρίως όμως θετικές. Δεν είναι λίγοι αυτοί που μας έχουν ευχαριστήσει που με τον τρόπο μας σώζουμε τη μουσική τους (Bernard Sjazner, Richard Bone, Wibbley Brothers, Diagram Brothers κ.ά.). Αρνητικές αντιδράσεις είχαμε ελάχιστες και τις περισσότερες φορές ευγενέστατες (π.χ. ο Foetus μας ευχαρίστησε, αλλά ζήτησε να κατεβάσουμε τα links για download και στη θέση τους να οδηγήσουμε τους αναγνώστες του blog στο site του)».
Το «Wire» μπορεί να έχει εφεύρει έναν καινούργιο όρο για να χαρακτηρίσει τη νέα κατάσταση που δημιουργούν τα μουσικά blog (sharity, από το share+rarity+charity), τα οποία θεωρεί εξέλιξη των blog που ανέβαζαν απλά ένα κομμάτι, η υπερπροσφορά μουσικής όμως που ξαφνικά γεμίζει ασύδοτα σκληρούς δίσκους δεν μπορεί να έχει μόνο τη θετική της πλευρά. «Αρνητική πλευρά; Ίσως το ό,τι με την τεράστια προσφορά χάνεται η μαγεία του "ταξιδιού"» λέει ο Δημήτρης. «Ίσως τα ακούσματα γίνονται ποιο βιαστικά και επιπόλαια. Και οπωσδήποτε το απαράδεκτο γεγονός να προσφέρονται albums που βρίσκονται στην κυκλοφορία. Επίσης, κάποιοι επιτήδειοι συλλέκτες εκμεταλλεύονται το γεγονός ότι ένα LP έχει ανεβεί σε πετυχημένο blog και χρησιμοποιώντας το όνομά του το πουλούν σε εξωφρενικές τιμές στο e-bay, απαιτώντας πολλές φορές από τους bloggers να το κατεβάσουν! Θεωρώ αυτού του είδους τους συλλέκτες ανθρωπάρια. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το χρηματιστήριο της μουσικής. Αυτό που δεν ξέρουν είναι ότι τέτοιο χρηματιστήριο δεν υφίσταται πλέον και, όσο περνάει από το χέρι του Mutant Sounds, blog δεν θα επιτρέψουμε να υπάρξει».