Ο Νίκος Γρίτσης θα μπορούσε να ήταν μυθιστορηματικός ήρωας -έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά του πρωταγωνιστή που θα μπορούσαν να γοητεύσουν και να παρασύρουν τον αναγνώστη μέχρι το τέλος του βιβλίου. Μερικές φορές, όμως, η πραγματικότητα ξεπερνά τη φαντασία.
Πώς ήταν τα παιδικά σου χρόνια;
Είμαι ο καρπός παθιασμένου σεξ σε νεκροταφείο: Ο αρχηγός του Πανακρατικού της Τρίπολης γνώρισε την υποτιθέμενα πιο ωραία μαθήτρια εκείνης της εποχής, βγήκαν στο πρώτο τους ραντεβού και έκαναν έρωτα για πρώτη φορά στο νεκροταφείο της πόλης. Ήταν το μοναδικό ήσυχο μέρος της περιοχής. Η μάνα μου ήταν δεκαεπτά ετών, έμεινε έγκυος, σταμάτησε το σχολείο και παντρεύτηκε τον πάτερα μου. Αναγκαστικά παντρεύτηκε, γιατί έτσι επέβαλε το ήθος της εποχής, «την άφησες έγκυο, θα την πάρεις». Μεγάλωσα στην Τρίπολη, μέχρι το γυμνάσιο. Μέχρι τότε δεν είχα κάποιο ιδιαίτερο ταλέντο σε κάτι, ούτε στη μουσική, ούτε στον αθλητισμό. Απλά εκείνη την εποχή οι ταινίες του «Godfather» και του «Rambo» ήταν δείγμα αρρενωπότητας, όπως και οι διαφημίσεις του «Marlboro» και του «Camel». Είχα σαν πρότυπο τον πατέρα μου που ήταν ο ωραίος, ο τσαμπουκάς και ο σέντερ μπακ αρχηγός της τότε ομάδας της Τρίπολης, ενώ η μάνα μου ήταν πιο καλλιτεχνικός τύπος. Διάβαζε πάρα πολύ λογοτεχνία, ενώ είχε ασχοληθεί και με την ηθοποιία. Τότε λοιπόν ξεκίνησα την πυγμαχία στην Τρίπολη, παρόλο που την εποχή εκείνη δεν ήταν κάτι διαδεδομένο. Ύστερα οι γονείς μου χώρισαν και στα 14 έφυγα με τη μάνα μου για την Αθήνα. Εκεί ξεκίνησα πιο σοβαρά την πυγμαχία, την εποχή που άρχισα να διαμορφώνομαι σαν άτομο.
________________________________
Ανακαλύψετε μια Ελλάδα που δεν έχετε ξαναδεί στο www.grekamag.gr