Η Μαρίνα Καραγάτση, κόρη του συγγραφέα Μ. Καραγάτση και της ζωγράφου Νίκης Καραγάτση γεννήθηκε στην Αθήνα. Με τον Νεοϋορκέζο άντρα της Φίλιππο Τάρλοου, αποφάσισαν να εγκατασταθούν στην Άνδρο τον Σεπτέμβριο του 1976. Ο ζωγράφος Φίλιππος Τάρλοου ήθελε να φωτογραφίσει το νησί όσο ακόμα παρέμενε αθώο, ανέγγιχτο.
«Και τελικά ο κύβος ερρίφθη. Την πήραμε την απόφαση. Και ενώ εκεί γύρω σρτα τέλη Σεπτεμβρίου του 76 οι τελευταίοι παραθεριστές αναχωρούσαν για την Αθήνα, εμείς στις ρωτήσεις τους πότε με το καλό είχαμε σκοπό να φύγουμε, απαντούσαμε με χαμόγελο γεμάτο υπερηφάνεια πως φέτος δεν επρόκειτο να πάμε πουθενά, ότι σκοπεύαμε να εγκατασταθούμε μόνιμα στην Άνδρο. ....
Μια μέρα, αντί να ετοιμαστώ να ανέβω όπως κάθε μέρα στην αγορά για ψώνια, έτρεξα και έχωσα βιαστικά τη φωτογραφική μου μηχανή στο σακίδιό μου –μια Canon αυτόματη ήταν- και αποφάσισα να κάνω μια πρώτη δοκιμή και να ξεκινήσω να φωτογραφίζω την Άνδρο συστηματικά».
Η Μαρίνα Καραγάτση φωτογραφίζει τα τέλεια μοντέλα της: τους μαγαζάτορες της αγοράς, τα πρόσωπα του νησιού αλλά και την εκθαμβωτική ομορφιά του σταχτοπράσινου σχιστόλιθου, τις εκκλησίες, τα σπίτια, τους περιστεριώνες, τις κρήνες τα αλώνια.
Στο φωτογραφικό λεύκωμα το οποίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Άγρα, «Διαδρομές στην Άνδρο του 70», η Μαρίνα Καραγάτση φωτογραφίζει τα τέλεια μοντέλα της: τους μαγαζάτορες της αγοράς, τα πρόσωπα του νησιού αλλά και την εκθαμβωτική ομορφιά του σταχτοπράσινου σχιστόλιθου, τις εκκλησίες, τα σπίτια, τους περιστεριώνες, τις κρήνες τα αλώνια.
Η Μαρίνα Καραγάτση είναι ο αυτόπτης μάρτυρας μιας ομορφιάς που χάθηκε ανεπιστρεπτί. Φωτογράφισε μια Άνδρο πολύ διαφορετική από τη σημερινή. Φωτογραφίζει έναν κόσμο αιώνων που έμοιαζε ασάλευτος. Έναν κόσμο εκατονταετηρίδων, ο οποίος όμως φέρνει τα σημάδια του επερχόμενου κόσμου σε συνδυασμό με τον κοσμοπολιτισμό της ναυτοσύνης, που αποτελεί τη μοναδική ιδιομορφία αυτού του νησιού.