Μέσω του scouter.gr
Στη συλλογή που ακολουθεί, υπάρχει κάτι παράδοξο. Η συλλογή είναι «πονηρή». Αλλά δεν υπάρχει κανένα, μα κανένα υπονοούμενο. Αρχής γενομένης, από το ότι ο συλλέκτης είναι πάνω από όλα αυτό. Συλλέκτης.
Εκεί, στη μακρινή Αμερική, υπάρχει ένα διαμέρισμα γεμάτο με φαλλούς. Ο 58χρονος ιδιοκτήτης τους δεν είναι ούτε φρικιό, ούτε ανώμαλος. Είναι ένας μανιακός συλλέκτης, πρώην party animal της δεκαετίας του ’70, με μια συνηθισμένη δουλειά που του επιτρέπει να πληρώνει το 850 δολαρίων ενοίκιο του και να αγοράζει νυχθημερόν οτιδήποτε (μα οτιδήποτε!) έχει σχέση με το φαλλικό σύμβολο.
H φωτογράφος και blogger Kyria Abrahams εισχώρησε στο «άβατο» του Phallus Palace, όπως το αποκαλεί ο ιδιοκτήτης του, απαθανάτισε την ιδιαίτερη αυτή συλλογή και έλυσε τη βασική απορία πολλών- γιατί κάποιος άνθρωπος επιλέγει να συλλέξει πέη;
Απάντηση: Και γιατί όχι;
Η συλλογή φαλλών του 58χρονου Αμερικανού μετράει ήδη 24 χρόνια ιστορίας, αλλά ο ίδιος έχει πολύ μεγαλύτερη ιστορία σαν συλλέκτης. Ξεκίνησε μαζεύοντας τραπουλόχαρτα με τριφύλλια, μετά το έριξε στα «misters», οτιδήποτε δηλαδή έγραφε τη λέξη mister επάνω (Mister Coffee, Mister Clean, Mister T.), ύστερα συγκέντρωνε διαβολάκια και μετά κόμικς.
Αλλά οι φαλλοί ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά, για τον μανιακό συλλέκτη.
Πίσω στην περίοδο που η καθημερινότητα ήταν μόνο sex, drugs και rock’n'roll, η ιδέα του να δημιουργήσει μια τέτοια συλλογή, λέει πως τον γλύτωσε από την κατρακύλα. «Σπαταλούσα όλα μου τα λεφτά σε ναρκωτικά και ποτά. Τώρα τα ξοδεύω για φαλλικά έργα τέχνης», εξηγεί. «Η διαφορά ανάμεσα στους δύο εθισμούς είναι πως γλίτωσα το hangover και τα πέη είναι πάντα εκεί το πρωί όταν ξυπνάω».
Ο συλλέκτης λέει πως δεν ντρέπεται καθόλου για τη συλλογή- κάθε άλλο, απολαμβάνει το σοκ των ανύποπτων επισκεπτών.
Το καλύτερο του είναι η αντίδραση των ντελιβαράδων, που μόλις ανοίγει την πόρτα και βλέπουν το φόντο, κάνουν ένα βήμα πίσω τρομοκρατημένοι. Ωστόσο, προτιμά να παραμένει ανώνυμος, γιατί βαριέται τον κάθε άσχετο που θα θέλει να δει τη συλλογή. «Είναι για λίγους κι εκλεκτούς, δεν είναι αξιοθέατο», ξεκαθαρίζει.
Στη συλλογή δεν υπάρχει ούτε δείγμα γυναικείου κόλπου ή κάποιου άλλου μέλους του γυναικείου σώματος. «Αν μάζευα αιδοία, θα μάζευα αιδοία», λέει. «Αλλά μαζεύω πέη. Κι επίτηδες αποφεύγω κομμάτια που περιέχουν και τα δύο φύλα. Εδώ έχουμε μόνο αντρικά δωμάτια. Είναι το παλάτι των φαλλών. Τελεία».
Και προσθέτει: «Δεν έχω τίποτα εναντίον των γυναικών. Είναι το δεύτερο αγαπημένο μου φύλο».
Τα περισσότερα κομμάτια της συλλογής είναι ομοφυλοφιλικά και έχουν φιλοτεχνηθεί από γυναίκες . Ο ίδιος βρίσκει πως η gay καλλιτεχνική κοινότητα της Αμερικής έχει μια φοβία προς το φαλλικό σύμβολο, σε σχέση με τους ετερόφυλους καλλιτέχνες.
Ακομπλεξάριστος και απόλυτα συμφιλιωμένος με τη σεξουαλικότητα του, ρίχνει τη μανία που τον έχει καταλάβει με την αναζήτηση κομματιών για τη συλλογή του, εν μέρει και στον καρκίνο που εμφάνισε πριν χρόνια και κατάφερε να τον ξεπεράσει. «Με βοήθησαν πολύ οι φίλοι μου να το ξεπεράσω. Και το αγόρι μου. Και φυσικά υπήρχαν και οι φαλλοί. Πάντα οι αγαπημένοι μου φαλλοί».
Όταν τον ρωτάνε γιατί κάνει ότι κάνει, απαντάει με ερώτηση. «Γιατί πριν τους φαλλούς μάζευα τραπουλόχαρτα; Κανείς δε σε ρωτάει γιατί μαζεύεις τριφύλλια. Γιατί έτσι, λοιπόν».
Δηλώνει πως δεν σκοπεύει να πουλήσει ποτέ και τίποτα από τη συλλογή του. Όσο φίσκα κι αν είναι το σπίτι.