Yπάρχουν αρχοντικά μέρη που σε μεταφέρουν έναν ή δύο αιώνες πίσω, μ' έναν όμορφο, αλλά άβολο τρόπο: νιώθεις μονίμως σαν τουρίστας που μπήκε σε χρονομηχανή. Στη Σύρο, όμως, τα παλιά κτίρια και η ατμόσφαιρα των περασμένων αιώνων δεν καπελώνουν τη σύγχρονη εμπειρία. Είσαι στο εδώ και στο τώρα και όλα είναι δυνατά.
Τρεις επιλογές έχεις στη Σύρο: να ζήσεις την αρχοντική πλευρά της, τη ρεμπέτικη και την «εξοχική» της Άνω Σύρου.
Ο κοσμοπολίτικος χαρακτήρας του νησιού δεν είναι τυχαίος. Το 1204, με την επικράτηση των Βενετών στο Αιγαίο, δημιουργήθηκε ο πρώτος αξιόλογος οικισμός, η Άνω Σύρος, οι κάτοικοι του οποίου ασπάστηκαν τον καθολικισμό, διατήρησαν όμως την ελληνική γλώσσα, και έκτοτε πολλοί αποκαλούσαν τη Σύρο «το νησί του Πάπα». Αναπτύχθηκε ιδιαίτερα μετά το 1826, όταν εγκαταστάθηκαν εκεί πρόσφυγες από τα Ψαρά, τη Χίο, την Κρήτη και τη Μικρά Ασία. Επιπλέον, είναι στο κέντρο των Κυκλάδων και γειτονεύει με την Άνδρο, την Τήνο, τη Μύκονο, τη Δήλο, τη Ρήνεια, την Κέα, τη Γυάρο, την Κύθνο, τη Σέριφο, τη Σίφνο, την Πάρο, την Αντίπαρο και τη Νάξο. Τελείως αναμενόμενο το ότι η Σύρος έγινε ένα χωνευτήρι διαφορετικών πολιτισμών, διατηρώντας πάντα μια ξεχωριστή αρχοντική ταυτότητα.
Στα σκαλιά του δημαρχείου της Ερμούπολης, όπου κάποτε γίνονταν τα σόου της Ρούλας Κορομηλά, μπορείς να ξαποστάσεις μ' ένα βιβλίο, ακούγοντας τη γλυκιά μελωδική βαβούρα της πλατείας, λίγο πριν μπλεχτείς στα σοκάκια που είναι γεμάτα με καφέ και μεζεδοπωλεία.
Η Ερμούπολη έχει ζωή όλο τον χρόνο κι έτσι δεν θα νιώσεις την καλοκαιρινή απελπισία άλλων νησιών που ζουν και πεθαίνουν μόνο μέσα σ' ένα καλοκαίρι. Οι χαλαροί ρυθμοί ευνοούν τις χαλαρές βόλτες. Το δημαρχείο Ερμούπολης είναι από τα πιο εμβληματικά κτίριά της και ανεγέρθηκε με σχέδια του Τσίλερ λίγο πριν από τον 20ό αιώνα. Στα σκαλιά του, όπου κάποτε γίνονταν τα σόου της Ρούλας Κορομηλά, μπορείς να ξαποστάσεις μ' ένα βιβλίο, ακούγοντας τη γλυκιά μελωδική βαβούρα της πλατείας, λίγο πριν μπλεχτείς στα σοκάκια που είναι γεμάτα με καφέ και μεζεδοπωλεία.
Τα σημαντικότερα μνημεία της Σύρου χρησιμοποιούνται και σήμερα. Το Θέατρο Απόλλων, η εντυπωσιακή μικρογραφία της Σκάλας του Μιλάνου, δεν είναι ένα απλό διατηρητέο. Εκεί γίνονται εκδηλώσεις, παραστάσεις και προβολές (π.χ. του εξαιρετικού φεστιβάλ animation Animasyros που θα πετύχεις κάθε Σεπτέμβριο). Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1862 απ' τον αρχιτέκτονα Πιέτρο Σαμπό και τα εγκαίνια έγιναν δύο χρόνια αργότερα. Θα θαυμάσετε όχι μόνο τη διάταξη του εσωτερικού χώρου αλλά και την πλούσια διακόσμησή του, ζωγραφική και μαρμάρινη.
Τα μουσεία είναι πολλά: Αρχαιολογικό, Κυκλαδικής Τέχνης, Λαογραφικό κ.ά., όμως αυτό που ξεχωρίζει είναι το Μουσείο Μάρκου Βαμβακάρη, που στεγάζεται σε μια πανέμορφη συριανή οικία.
Ο Βαμβακάρης είναι «παρών» και στην πιο ιστορική ταβέρνα του νησιού, του Λιλή, στην Άνω Σύρο, όπου κάποτε έπαιξε μουσική. Άλλα εστιατόρια που ξεχωρίζουν είναι η (δημιουργική) Κουζίνα, το Όνειρο, τα Βαπόρια και το Τσιπουράδικο 50-50. Μια δοκιμή αξίζουν και τα παγωτά του Dai Dadi στο λιμάνι. Οι τοπικές λιχουδιές είναι πάμπολλες: σκορδολουκάνικο, γρονθοτυράκια, λούζα, και μην πούμε καν για τα γλυκά τύπου συριανό λουκούμι ή τηγανίτα με μέλι.
Η νυχτερινή διασκέδαση είναι χαλαρή. Για καλή ροκ και τέχνη το Boheme del Mar είναι πλάι στο κύμα, ενώ για κοκτέιλ και πιο χορευτικές νύχτες υπάρχουν, μεταξύ των άλλων, το Kouchico και το Liquid Music Bar.
Αγαπημένες παραλίες για μπάνιο και για άλλες υδάτινες δραστηριότητες; Ο Φοίνικας, ο Γαλησσάς, το Κίνι, το Δελφίνι αλλά και η πευκόφυτη Ντελαγκράτσια με τις νεοκλασικές επαύλεις έχουν γαλήνιες θάλασσες, ιδανικές για ήσυχες, οικογενειακές διακοπές.
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO