Το χιονοποδήλατο, ή αγγλιστί ski bike, είναι ακριβώς αυτό που λέει η λέξη: ένας σκελετός ποδηλάτου πάνω σε πέδιλα του σκι.
Η κατάβαση με χιονοποδήλατα μπορεί να είναι ένα σχετικά νέο σπορ στις πλαγιές του Χελμού και στο χιονοδρομικό κέντρο των Καλαβρύτων, όμως ο Γιάννης Μαρίνος ο οποίος διοργάνωσε και τον πρώτο αγώνα ski bike στη χώρα μας λέει ότι η αρχική ιδέα για ένα ποδήλατο πάνω σε πέδιλα του σκι είχε κατοχυρωθεί με δίπλωμα ευρεσιτεχνίας ήδη από το 1892, και το ski bike, που τότε λεγόταν skibobbing, ήταν ένα είδος μεταφοράς στις Άλπεις. Στην συνέχεια βέβαια η πατέντα εξελίχθηκε αρκετά, η όψη των χιονοποδηλάτων άλλαξε εντελώς ενώ προστέθηκαν και ένα σωρό καινούριες τεχνικές.
«Το ωραίο με αυτό το άθλημα είναι ότι δεν χρειάζεται κανείς ούτε να είναι ειδικός στα σπορ του χιονιού αλλά ούτε και να είναι άσσος στην ποδηλασία για να περάσει καλά», διατείνεται ο Μαρίνος. Αν και ο ίδιος υπήρξε αθλητής στην Ελληνική Ομοσπονδία Ποδηλασίας κάποια στιγμή αποφάσισε να εγκαταλείψει τη ζωή στην Αθήνα και να πάει να ζήσει σε ένα μέρος κοντά στα Καλάβρυτα.
Σήμερα εργάζεται στο χιονοδρομικό κέντρο Καλαβρύτων ως εκπαιδευτής χιονοσανίδας (snowboard) και χιονοποδηλάτου (skibike) ενώ τα καλοκαίρια δουλεύει στην γύρω περιοχή ως προπονητής και οδηγός βουνού με mountain bikes.
«Το ωραίο με αυτό το άθλημα είναι ότι δεν χρειάζεται κανείς ούτε να είναι ειδικός στα σπορ του χιονιού αλλά ούτε και να είναι άσσος στην ποδηλασία για να περάσει καλά», διατείνεται ο Μαρίνος.
Η πρώτη του επαφή με τα χιονοποδήλατα ήταν μέσα από μια εικόνα σε ένα ειδικό περιοδικό. «Το 2006 που ασχολούμουν αρκετά με την κατάβαση πλαγιάς (downhill) με mountain bike είδα ότι στην Αμερική κυκλοφορούσαν αντάπτορες με τους οποίους μπορούσες να προσαρμόσεις στο ποδήλατο σου και να κατεβαίνεις σε χιονοδρομικές πίστες. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά».
Δυσκολεύτηκε όμως αρκετά να τους αγοράσει, προσπάθησε πολύ να κατασκευάσει δικές του πατέντες και ύστερα από αρκετές αποτυχίες κατάφερε να βρει τα σωστά ανταλλακτικά για να φτιάξει κάτι αρκετά ασφαλές για τις ταχύτητες που κατεβαίνει εκείνος στο βουνό. «Το όριό μου είναι τα 100χλμ την ώρα και προσπαθώ να μην το ξεπερνάω», λέει ο ίδιος.
«Τα πράγματα είναι πολύ απλά. Έχεις ένα σκελετό ποδηλάτου βουνό και δύο πέδιλα χιονοδρομίας. Ναι, όλα μπορούν να μετατραπούν. Το θέμα είναι πού το καβαλάς. Αν έρθεις σε χιονοδρομικό και θες να ανεβάσεις γρήγορα επίπεδο θα χρειαστείς ένα μοντέρνο ποδήλατο βουνού κοινός downhill ή enduro», λέει ο Μαρίνος.
Αν και έχω την αίσθηση ότι το άθλημα είναι πιο προσφιλές στους αθλητές του mountain bike και ιδιαίτερα όσους κάνουν downhill (κατάβαση), μιας και είναι πιο εξοικειωμένοι με την ιδέα τού να κατεβαίνουν μια πλαγιά με ταχύτητα, ο Μαρίνος με διαβεβαιώνει ότι είναι κάτι που μπορούν να κάνουν όλοι. «Αν ξέρεις να καβαλάς ένα ποδήλατο, τότε θα βρεις τον τόπο να κάνεις και και χιονοποδήλατο».
Η αίσθηση είναι απερίγραπτη για κάποιον που ντριφτάρει μέσα στις χιονοδρομικές πίστες με ένα χιονοποδήλατο. «Μπορείς να συνδυάσεις τις τεχνικές ποδηλασίας αλλά και της χιονοδρομίας. Είναι ένα είδος υβριδικής ποδηλασίας. Η πλαγιολίσθηση που σου προσφέρει το ποδήλατο πάνω στο χιόνι είναι απίστευτη και όποιος τολμήσει να το δοκιμάσει θα θυμηθεί τα παιδικά του χρόνια που έκανε τις λεγόμενες «κωλιές» σε βρεγμένο οδόστρωμα και χάλαγε τα λάστιχα του ποδηλάτου του».
Η άποψή του σχετικά με τους κινδύνους στα λεγόμενα extreme σπορ είναι ότι από μόνα τους τα σπορ δεν είναι επικίνδυνα. «Εμείς τα κάνουμε επικίνδυνα. Χρειάζεται πάντα να έχεις γνώσεις ισορροπίας αλλά να είσαι ισορροπημένος και στο μυαλό. Πάντα πρέπει να σέβεσαι τους κανόνες ασφαλείας».
Info:
Ο Γιάννης Μαρίνος θα διοργανώσει και φέτος αγώνα ski bike (η ημερομηνία θα ανακοινωθεί σύντομα) ενώ οι επίδοξοι snow ski bikers μπορούν να τον αναζητούν τα σαββατοκύριακα στο χιονοδρομικό των Καλαβρύτων όπου παραδίδει μαθήματα και δίνει πληροφορίες σε όσους σκέφτονται να μετατρέψουν το ποδήλατό τους σε χιονοποδήλατο.