Αν θελήσεις να μιλήσεις για τον 36χρονο Αρσένη Λουκή της Πάρου υπάρχουν πολλά που θα σου δώσουν την αφορμή. Μπορείς να πεις αυτό που οι περισσότεροι προτάσσουν, ότι πάει κόντρα στο ρεύμα, δουλεύοντας τη γη όταν οι συνομήλικοι του δίνουν όλη τους την προσοχή και ενέργεια στον τουρισμό. Ακόμη είναι εύκολο να μιλήσεις για το πείσμα του και την υπομονή του που τον κάνουν να περιμένει τους μεγάλους κύκλους της αγροτικής παραγωγής για να πάρει τους καρπούς της σκληρής του προσπάθειας. Θα ταίριαζε οπωσδήποτε να αναφέρεις ότι επιλέχθηκε ως πρότυπο αγρότη από το Επιμελητήριο Κυκλάδων και την Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου ή ότι περιλαμβάνεται στους δέκα Έλληνες αγρότες που βραβεύτηκαν από την Ευρωπαϊκή Ένωση για τη βιοκαλλιέργεια τοπικών προϊόντων και την παρακολούθηση των νέων τύπων βιοκαλλιέργειας.
Ναι, όλα αυτά είναι κομμάτι της προσωπικότητας του Αρσένη Λουκή που τραβούν το ενδιαφέρον επάνω του. Όμως αυτό που θα σε εντυπωσιάσει όταν θα κάνεις τις πρώτες κουβέντες μαζί του είναι η βαθειά του αγάπη για τη γη και τα προϊόντα της. Μια αγάπη ειλικρινής που δεν τη συναντάς εύκολα, ένας δεσμός που σε πηγαίνει πίσω στην ιστορία όταν η καλλιέργεια της γης ήταν άρρηκτα δεμένη με την ανθρώπινη επιβίωση, μια σχέση στοργής, ερωτική, που κάνει τα μάτια του Παριανού παραγωγού να λάμπουν όταν μιλά για τα προϊόντα του.
«Από 14 χρονών ασχολούμαι με τα αμπέλια. Ηταν η πρώτη αγάπη μου. Η οικογένεια μου δεν είχε σχέση με την γη. Αλλά εγώ από μικρός ανακάλυψα ότι η γη μου έδινε χαρά. Έτσι όταν αποφοίτησα από το Λύκειο ήξερα τι ήθελα να κάνω. Ακολούθησα το δρόμο της γεωργίας» λέει ο Αρσένης και το πάθος του δεν κρύβεται στη φωνή του. «Δώδεκα χρόνια δουλεύω στις καλλιέργειες και την παραγωγή προϊόντων στο νησί μου», λέει.
Μου αρέσει η επαφή με την γη, με ηρεμεί. Με γοητεύει να παρακολουθώ τις καλλιέργειες μου, να μεγαλώνουν, να ανθίζουν. Με μαγεύει η στιγμή που δένει ο καρπός. Η γη δεν είναι εύκολη πρέπει να την αγαπάς, να την αφουγκράζεσαι για να σε ανταμείβει. Και η ανταμοιβή της είναι μεγάλη.
Ξεκίνησε να καλλιεργεί το 2004 με 20 στρέμματα οικογενειακής γης που φύτεψε με αμπέλια βγάζοντας επιτραπέζιο σταφύλι από το τέλος Ιουνίου έως τον Αύγουστο. Το 2008 άρχισε να προμηθεύει σταφύλια τα οινοποιεία του Μ. Μωραΐτη, και παράλληλα ξεκίνησε τη διαδικασία πιστοποίησης για σταφύλι και λάδι. Το 2011 πήρε τη βιολογική πιστοποίηση για τα συγκεκριμένα προϊόντα ενώ συγχρόνως κατέθεσε ένα μεγάλο πρόγραμμα, το μεγαλύτερο στις Κυκλάδες για επιδότηση καλλιεργειών.
Η αγάπη του για την παραγωγή τον έστρεψε σε διάφορες κατευθύνσεις. Φύτεψε ροδιές, ελιές, εσπεριδοειδή, δαμασκηνιές, αχλαδιές που σήμερα αριθμούν σε 1.200 δέντρα. Επίσης έχει φυτέψει κάπαρη και φραγκόσυκα. Καλλιεργεί πλέον 365 στρέμματα εκ των οποίων τα 160 είναι βιολογικά και τα 80 στρέμματα με κηπευτικά.
Ο ίδιος περιγράφει τη σχέση του με το αντικείμενο του πόθου του: «Μου αρέσει η επαφή με την γη, με ηρεμεί. Με γοητεύει να παρακολουθώ τις καλλιέργειες μου, να μεγαλώνουν, να ανθίζουν. Με μαγεύει η στιγμή που δένει ο καρπός. Η γη δεν είναι εύκολη πρέπει να την αγαπάς, να την αφουγκράζεσαι για να σε ανταμείβει. Και η ανταμοιβή της είναι μεγάλη. Έχω ταξιδέψει σε όλη την Ελλάδα για να γνωρίσω παραγωγούς, καλλιέργειες και να εκπαιδευτώ. Μου αρέσει να δημιουργώ, να φυτεύω. Είναι μεγάλη η ικανοποίηση να βλέπεις τους καρπούς, τον κόπο σου. Κατάφερα να κάνω το μεράκι μου για την γη επάγγελμα. Θυμάμαι πριν φυτέψω τις ροδιές ταξίδευα σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας και μάθαινα τι θέλει το φυτό, πως κλαδεύεται. Έκανα γραμμική καλλιέργεια στις ροδιές, στα αμπέλια στις συκιές και στις δαμασκηνιές. Η δουλειά μου θέλει υπομονή και επιμονή. Πρέπει να επενδύσεις και να περιμένεις τα αποτελέσματα. Έχω ερωτική σχέση με την γη και τη φύση. Με το που θα μπω σε ένα κτήμα καταλαβαίνω αμέσως αν θέλει πότισμα, αν είναι άρρωστο.»
Μπορεί τα πέντε χρόνια της κρίσης να ανέδειξαν μεταξύ των νέων την επιστροφή στη πρωτογενή παραγωγή ως μια διέξοδο για καλύτερες ημέρες όμως όταν ο Αρσένης ξεκίνησε γύρω στο 2004 τα πράγματα ήταν διαφορετικά. Το ερώτημα είναι αν ο ίδιος διαπιστώνει διαφοροποίηση αντιλήψεων ανάμεσα στους νέους ανθρώπους του τόπου του. «Στην Πάρο δεν υπάρχει νέα γενιά παραγωγών. Είμαι μόνος μου, ο πιο νέος αγρότης. Είναι σκληρή δουλειά, πρέπει να παράγεις και να πουλάς ο ίδιος τα προϊόντα σου για να έχεις κάποιο κέρδος. Υπάρχουν και δυσκολίες αντικειμενικές όπως είναι οι καιρικές συνθήκες που μπορεί να μην σου επιτρέψουν να πάρεις την παραγωγή που είχες υπολογίσει. Ακόμη πρέπει να είσαι υπομονετικός γιατί κάποια δέντρα πρέπει να τα περιμένεις τρία χρόνια για να δώσουν καρπό. Με πλησιάζουν νέα παιδιά και ενημερώνονται για τις καλλιέργειες αλλά τελικά λίγοι κάνουν την κίνηση να προχωρήσουν. Το κίνητρο των νέων είναι να ρισκάρουν, να αγαπήσουν και να επενδύσουν στη γη. Σε άλλες περιοχές της Ελλάδας έχουν ξεκινήσει νέοι άνθρωποι να ασχολούνται οργανωμένα με τις καλλιέργειες. Με τους περισσότερους έχω επαφή και επικοινωνία από Νευροκόπι, Πελοπόννησο, Βέροια».
Ο Αρσένης γρήγορα συνειδητοποίησε ότι έπρεπε να αποκτήσει τον έλεγχο της διάθεσης των προϊόντων του για να κρατήσει την ποιότητα τους. Πρωτοστάτησε στη δημιουργία της υπαίθριας αγοράς στην Νάουσα και πρόσφατα η διάθεση δημιουργίας οδήγησε τον νεαρό αγρότη να στήσει ένα χώρο που θα πουλάει τα προϊόντα του. Σε συνεργασία με τα αδέλφια του Θοδώρα και Κώστα έφτιαξαν ένα καλόγουστο παραδοσιακό παντοπωλείο στην Νάουσα της Πάρου. Χρώματα, αρώματα και παραδοσιακές γεύσεις προσφέρει το παντοπωλείο Arsenis που στα ράφια του φιγουράρουν προϊόντα από μικρές οικοτεχνίες που παράγονται χωρίς συντηρητικά από τα αγνά υλικά της ελληνικής γης. Αρωματικά βότανα, μέλι, ελιές, μαρμελάδες αρτύματα, όσπρια, ζυμαρικά και στο ψυγείο του θα βρεις τυροκομικά του νησιού αλλά και από τα γύρω νησιά Νάξο, Σύρο, Ιο. Ο πάγκος με τα φρέσκα οπωροκηπευτικά, λαχανικά και τα μυρωδικά ξεχειλίζει. Έκρηξη χρωμάτων.
Σε περίοπτη θέση βρίσκονται τα ελαιόλαδα που είναι παραγωγή του Αρσένη. «Είχα 150 δέντρα ελιές από τον πατέρα μου και ήταν η μαγιά για να ξεκινήσω. Φύτεψα το 2010 άλλα 800 δέντρα και σήμερα έχω 1.000 ελαιόδεντρα με κορωνέικη ποικιλία. Η Πάρος είχε ελαιοπαραγωγή μέχρι το 1970 που εγκαταλείφθηκε λόγω τουρισμού. Τα τελευταία πέντε χρόνια έχουν αρχίσει πάλι να φυτεύουν ελαιόδεντρα και οι παραγωγοί φθάνουν τους είκοσι. Εμφιάλωση ελαιολάδου μόνο εγώ έκανα με 500 φιάλες βιολογικό, 100 φιάλες των 5 λίτρων με έξτρα παρθένο και 300 φιάλες του λίτρου με έξτρα παρθένο. Παράλληλα προμηθεύω με παριανό ελαιόλαδο τα ντόπια εστιατόρια», λέει ο Αρσένης.
Κλείνει την κουβέντα καθώς μια ομάδα από ξένους τουρίστες έχει έρθει να ψωνίσει από το μαγαζί του και στη συνέχεια θα ξεναγηθεί από τον ίδιο στις καλλιέργειές του. Παίρνει στα χέρια του τις ντομάτες από την τελευταία του παραγωγή και λέει όλο καμάρι: «Η υπαίθρια ντομάτα είναι από τα προϊόντα που μπορούν να αναδειχθούν στο νησί. Η νοστιμιά της είναι αξεπέραστη και ο κόσμος την τιμάει».
Παραδοσιακό Παντοπωλείο Αρσένης, Νάουσα Πάρος, τηλ. 22840-55017