Επειδήοι λέξεις φθείρονται από την πολλή χρήση- ας επιχειρήσω μία ανανέωση των όρωνΑριστερά - Δεξιά.
Οιπρώτοι αριστεροί ήταν αστοί. Εκείνοιήταν τότε οι επαναστάτες. Η Αριστεράγεννήθηκε στη Γαλλική Εθνοσυνέλευση,πριν την Επανάσταση, όταν οι αριστοκράτεςκαι ο Κλήρος πήραν τα δεξιά έδρανα καιοι αστοί τα αριστερά.
Πουουσιαστικά σημαίνει πως από την αρχήαριστεροί ήταν εκείνοι που ήθελαν νααλλάξουν τα πράγματα, ενώ δεξιοί όσοιεπέλεγαν τη συντήρηση. Και σήμερα αυτόείναι για μένα το κριτήριο. Χαμογελάωόταν μερικές φορές βλέπω τη Δεξιά ναεπιχειρεί μεταρρυθμίσεις και τηνΑριστερά να γαντζώνεται στο υπάρχον...
Πρινχρόνια έγραφα: Πρώτο χαρακτηριστικότου αριστερού είναι η αναζήτηση καιδεύτερο η βούληση για ανατροπή. Βέβαια,εφόσον ψάχνει, δεν αποδέχεται δόγματα,τσιτάτα, ιδεολογίες, έτοιμες λύσεις.(Αυτά ανήκουν στους συντηρητικούς.)Είναι ανοιχτός σε όλες τις σκέψεις. Σαντον επιστήμονα μελετάει, δοκιμάζει,αναθεωρεί. Αποδέχεται το λάθος.
Απόαυτό προκύπτει ότι, αντίθετα με τηνκαθιερωμένη άποψη, η Αριστερά δεν είναιιδεολογία - είναι στάση ζωής. Ανησυχίακαι ευαισθησία. Αυτός που πιστεύει σεμία ιδεολογία (ακόμα και στο μαρξισμό)δύσκολα μπορεί να είναι αριστερός. Γιατίο αγώνας του αποσκοπεί περισσότερο στηνεπικράτηση της ιδεολογίας του καιλιγότερο στην απελευθέρωση και τηνευτυχία των ανθρώπων.
Οπραγματικός αριστερός δεν πιστεύει σεδόγματα αλλά σε αξίες. Πιστεύει στηνελευθερία. Στην αλήθεια. Στη δικαιοσύνη.Σίγουρα ενδιαφέρεται για ισότητα - αλλάισότητα με ελευθερία. (Αν χαθεί ηελευθερία, η ισότητα γίνεται ισότηταφυλακής.) Μόνο η ελευθερία οδηγεί στηνουσιαστική ισότητα. Διότι εμπεριέχεικαι την ελευθερία από διακρίσεις.
Αλλάεγώ θα έθετα στην κορυφή των αξιών τηνέννοια αξιοπρέπεια. Κι ας μοιάζει«αστική». Το να δώσεις σε κάθεάνθρωπο αξιοπρέπεια σε κάθε στιγμή - ναο δικός μου ορισμός της Αριστεράς.
Δενείναι τυχαίο ότι το δικαίωμα στηναξιοπρέπεια είναι το πρώτο στη ΧάρταΑνθρώπινων Δικαιωμάτων του ΟΗΕ...