ΑΠΙΣΤΕΥΤΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ
Δεν μπορείς να προσπεράσεις απόψεις δύο στελεχών της Νέας Δημοκρατίας που διατυπώθηκαν στο πλαίσιο των συζητήσεων για τη συνεπιμέλεια.
Είπε ο βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας, Γιάννης Λοβέρδος, από το βήμα της Βουλής: «Μπορεί να είσαι ένας κακός σύζυγος, αλλά μπορεί να είσαι καλός γονιός. Υπάρχει διαφορά μεταξύ του ενός και του άλλου. Μπορεί εγώ να χώρισα με τη γυναίκα μου και να έχω πάθος εναντίον της αλλά αυτό δε σημαίνει ότι είμαι κακός πατέρας. Όπως αντίστροφα, μια γυναίκα την οποία ο άνδρας της την απατά, την έδερνε, την κακοποιούσε και έχει μίσος εναντίον του πρώην άνδρα της, όμως παρόλα αυτά έχει το παιδί το δικαίωμα να μεγαλώνει και με τους δύο γονείς».
Είναι απίστευτο ότι δεν περνάει από το μυαλό του κ. Λοβέρδου ότι ένας βάναυσος άνθρωπος που κακοποιεί με σκληρότητα τη γυναίκα του δεν μπορεί γυρίζοντας ένα «κουμπάκι» να μετατρέπεται από προβληματικό άτομο σε καλό γονιό.
Ο υπουργός Δικαιοσύνης, Κώστας Τσιάρας, έκανε την ανήκουστη δήλωση ότι η άποψη της βουλευτού και πρώην υπουργού, Μαριέττας Γιαννάκου, καθορίζεται από τα «προσωπικά της βιώματα».
Παρότι επιχείρησε να τα μπαλώσει εκ των υστέρων, είναι επίσης απίστευτη η ευκολία με την οποία ο υπουργός ερμηνεύει την άποψη ενός ατόμου με ψυχολογικούς όρους· και απαράδεκτος ισχυρισμός, όταν αυτός αφορά την κα Γιαννάκου, η οποία πλειστάκις έχει αποδείξει στην πολιτική της διαδρομή ότι διαθέτει και συγκροτημένη σκέψη και πνευματική εντιμότητα.
• • •
ΔΥΣΑΝΕΞΙΑ «ΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΩΝ»
Χθες δημοσίευσα τη φωτογραφία του Παλαιστίνιου Taisir να κρατάει μια πινακίδα με τα ονόματα των 21 μελών της οικογένειάς του που έχασαν τη ζωή τους την τελευταία εβδομάδα από τους βομβαρδισμούς των Ισραηλινών.
Η αντίδραση ορισμένων ήταν λίαν αρνητική, ισχυριζόμενοι ότι πρόκειται για προπαγάνδα των Παλαιστινίων, ακριβέστερα της Χαμάς, ή ακόμη χειρότερα των εχθρών του Ισραήλ.
Δεν άργησε να επαληθευτεί το γεγονός από τουίτ τής Haaretz, στο οποίο επισυνάπτεται σχετικό άρθρο της Amira Hass, ανταποκρίτριας της εφημερίδας στα Κατεχόμενα.
Αυτές τις μέρες, αποκαλύφθηκε φαρδιά-πλατιά η δυσανεξία πολλών «φιλελεύθερων» να υποστηρίξουν συγχρόνως αφενός το δικαίωμα του Ισραήλ να υπερασπιστεί τη χώρα και, αφετέρου, τα δικαιώματα των Παλαιστινίων.
Και είναι ακόμη πιο εντυπωσιακή αυτή η μανιχαϊστική δυσανεξία, όταν βλέπεις Ισραηλινούς στο Ισραήλ να υπερασπίζονται τα δικαιώματα των Παλαιστινίων, όπως τον Hagai El-Ad, εκτελεστικό διευθυντή του B'Tselem (The Israeli Information Center for Human Rights in the Occupied Territories) μιλώντας για το πώς το Ισραήλ αντιμετωπίζει τους Παλαιστίνιους:
«Δεν είναι πολύπλοκο. Να πιστεύετε τα μάτια σας. Να ακολουθείτε τη συνείδησή σας. Ο λόγος για τον οποίο φαίνεται σαν απαρχάιντ είναι απλώς επειδή είναι απαρχάιντ».
Κάποιοι κάποτε θα πρέπει να καταλάβουν στοιχειώδη πράγματα. Υποστηρίζουμε το Ισραήλ, όχι μόνο για τα δεινά που υπέστησαν οι Εβραίοι, αλλά και επειδή ανέκαθεν αναδείχθηκαν από τους κόλπους τους θαρραλέοι και σημαντικοί άνθρωποι που δεν έκαναν παραχωρήσεις στα ανθρώπινα δικαιώματα.
• • •
Η ΕΚΡΗΞΗ ΤΩΝ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ
Τα επόμενα είναι ορισμένα στοιχεία, που θα πρέπει να διαβαστούν ως τάξεις μεγέθους, σχετικά με την παραγωγή δεδομένων και τη σημασία της διαχείρισης τους με τις τεχνικές των «μαζικών δεδομένων» (Big Data).
Η ποσότητα των παραγόμενων δεδομένων διπλασιάζεται κάθε έτος. Με άλλα λόγια, το 2020 παρήχθησαν τόσα δεδομένα, όσα από τις απαρχές της ανθρώπινης ιστορίας μέχρι και το 2019. Εκτιμάται ότι στην τρέχουσα δεκαετία θα υπάρχουν 150 δισεκατομμύρια διαδικτυωμένοι αισθητήρες, ήτοι 20 φορές περισσότεροι από τον παγκόσμιο πληθυσμό, οπότε τα παραγόμενα δεδομένα θα διπλασιάζονται κάθε 12 ώρες.
Κάθε μέρα παράγονται 500 εκατομμύρια τουίτ, 294 δισεκατομμύρια emails και 4 εκατομμύρια gigabytes δεδομένων στο Facebook.
To 2020, η ποσότητα των δεδομένων που δημιουργήθηκαν, αντιγράφηκαν και καταναλώθηκαν ήταν 59ZB ή 59 τρισεκατομμύρια gigabytes.
Όλα αυτά παράγονται, με το 50% του παγκόσμιου πληθυσμού εκτός του Ίντερνετ.
Όλα αυτά, επίσης, καθιστούν σαφές ότι η οργάνωση των οικονομιών και των κοινωνιών θα αλλάξει θεμελιακά. Όσοι θα ελέγχουν τους αλγορίθμους επεξεργασίας των δεδομένων θα αποκτήσουν μεγάλη ισχύ. Αν ληφθούν εσφαλμένες αποφάσεις, ενδέχεται να υπονομευτούν ιστορικές κατακτήσεις.
Πηγή: World Economic Forum, Scientific American
• • •
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟ
Ο Τζωρτζ Πόλυα (1887 – 1985) ήταν ένας σπουδαίος μαθηματικός, καθηγητής μαθηματικών πρώτα στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Ζυρίχης και μετά στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
Ο Πόλυα είναι ευρύτερα γνωστός από το σύντομο βιβλίο του και παγκόσμιο μπεστ σέλερ, «How To Solve It», στο οποίο αφηγείται την εξής ιστορία:
«Υπήρξε ένα σεμινάριο για προχωρημένους φοιτητές στη Ζυρίχη στο οποίο δίδασκα και το οποίο παρακολουθούσε ο φον Νόιμαν. Κάποτε έφθασα σε ένα κάποιο θεώρημα, και είπα ότι δεν έχει αποδειχτεί και μπορεί να είναι δύσκολο. Ο φον Νόιμαν δεν είπε τίποτα, αλλά ύστερα από πέντε λεπτά σήκωσε το χέρι του. Τον κάλεσα να πάει στον πίνακα, και έγραψε την απόδειξη. Μετά από αυτό φοβόμουν τον φον Νόιμαν».
Δεν γνωρίζω άλλες λεπτομέρειες γι’ αυτή την ιστορία. Δεν με εντυπωσιάζει, όμως. Οι ικανότητες του Τζων φον Νόιμαν (1903 – 1957) ήταν «υπερφυσικές». Από την ηλικία των έξι ετών, που μπορούσε να διαιρέσει δύο οκταψήφιους αριθμούς και μιλούσε αρχαία ελληνικά, μέχρι τον θάνατό του, τα επιτεύγματά του ήταν πέρα από κάθε ανθρώπινο μέτρο.
• • •
Η ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ
Της έδωσαν διάφορα ονόματα, όταν ανακάλυψαν το μωσαϊκό — «Το κορίτσι του Ζεύγματος», «Το κορίτσι μας» — και μερικοί υποστήριξαν ότι απεικονίζει τον Μέγα Αλέξανδρο ή τη θεά Γαία. Το όνομα που επικράτησε ήταν «Η γυφτοπούλα», και όλες οι διαμάχες για το φύλο ή την ηλικία ξεχάστηκαν.
Το μωσαϊκό βρέθηκε στην αρχαία ελληνιστική πόλη και μετέπειτα ρωμαϊκή, Σελεύκεια η επί του Ζεύγματος ή απλώς Ζεύγμα, κατά τις ανασκαφές τον χειμώνα του 1998-1999, κοντά στη σημερινή τουρκική πόλη Γκαζίαντεπ στα σύνορα με τη Συρία.