Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Η ώρα της αλήθειας για την κυβέρνηση Τσίπρα

Στις προηγούμενες εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας ψηφίστηκε για όσα υποσχέθηκε. Σε αυτές θα κριθεί για τις πράξεις και τις παραλείψεις του, άρα θα είναι η πρώτη ουσιαστική αξιολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνών κόμμα.

Η ώρα της αλήθειας για την κυβέρνηση Τσίπρα

Είναι γεγονός ότι σε αυτές τις κάλπες θα κριθεί για πρώτη φορά ο “κυβερνητικός” ΣΥΡΙΖΑ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης ζήτησε από τον λαό με την ψήφο του να καταδικάσει την κυβερνητική πολιτική. Ο Αλέξης Τσίπρας, αφού ταλαντεύθηκε,  αποδέχθηκε τελικά την πρόκληση του προέδρου της ΝΔ, ζητώντας από τον ελληνικό λαό ψήφο εμπιστοσύνης, παρότι μπορούσε να την αποφύγει υποστηρίζοντας ότι οι ευρωεκλογές είναι για να εκλέγονται ευρωβουλευτές.

Έστω και αν δεν είναι εθνικές, οι εκλογές αυτές είναι οι πρώτες μετά από τέσσερα χρόνια στις οποίες θα αξιολογηθεί η κυβέρνηση Τσίπρα. Τέσσερα χρόνια κατά τα οποία δεν βρήκε το παραμικρό εμπόδιο, πέρα από εκείνα που δημιούργησε μόνη της. Mε τεράστια υποστήριξη από τους δανειστές λόγω της εντυπωσιακής υποχωρητικότητας που επέδειξε, αλλά και από το ελληνικό επιχειρηματικό και εφοπλιστικό κεφάλαιο. Οι εξαιρέσεις ήταν ελάχιστες και όχι για πολιτικούς λόγους.

Τα "δώρα" της τελευταίας στιγμής που σχεδιάζονταν προσεκτικά εδώ και πολύ καιρό, ήταν βέβαιοι ότι θα έκλειναν οριστικά την ψαλίδα. Οι δημοσκοπήσεις κατέδειξαν ένα μικρό κλείσιμο της, μένει να διαπιστωθεί στην κάλπη αν ισχύει και αν μπορεί να ανατρέψει το αποτέλεσμα που παρουσίαζαν.

Μαζικές λαϊκές διαμαρτυρίες, όπως των ετών 2010-2012, επί κυβερνήσεων Γ.Παπανδρέου και Λ.Παπαδήμου, δεν υπήρξαν όλα αυτά τα χρόνια. Ο Τσίπρας κυβέρνησε ανενόχλητα, χωρίς τον κόσμο στους δρόμους παρότι συνέχισε την ίδια πολιτική και αυτό είναι κάτι που οι δανειστές του πιστώνουν ως επιτυχία. Έντονη λαϊκή αντίδραση επί διακυβέρνησης Τσίπρα υπήρξε μόνο για τη Μακεδονία, καθώς μεγάλο τμήμα των πολιτών, ειδικά στη Βόρεια Ελλάδα, υποστήριξε ότι δεν είχε την λαϊκή νομιμοποίηση για να δώσει τη λύση που έδωσε, κατηγορώντας τον για εθνική υποχώρηση.

Η κυβέρνηση Τσίπρα βέβαια, μετά την αποχώρηση του Πάνου Καμμένου, έχει ένα συνολικότερο πρόβλημα πολιτικής νομιμοποίησης. Ο ελληνικός λαός δεν έδωσε ποτέ στον ΣΥΡΙΖΑ αυτοδυναμία και εντολή για να σχηματίσει μόνος του κυβέρνηση. Με την απώλεια του κυβερνητικού του εταίρου, έχει μετατραπεί εκ των πραγμάτων σε κυβέρνηση μειοψηφίας. Στηρίζεται σε μεμονωμένες ψήφους βουλευτών (από ακροδεξιούς μέχρι βουλευτές της πάλαι ποτέ ανανεωτικής αριστεράς”) που εξελέγησαν με άλλα κόμματα και κατηγορούνται για συναλλαγή.

Στις εκλογές αυτές θα διαπιστωθεί για πρώτη φορά αν ο λαός επιδοκιμάζει ή αποδοκιμάζει τον Αλέξη Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ αφότου πήρε την εξουσία. Στις προηγούμενες εκλογές ψηφίστηκε για όσα υποσχέθηκε. Σε αυτές θα κριθεί για τις πράξεις και τις παραλείψεις του, άρα θα είναι η πρώτη ουσιαστική αξιολόγηση του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβερνών κόμμα.

Πετυχημένος πολιτικός άλλωστε είναι αυτός που επιδοκιμάζεται από τον λαό για τη δουλειά και το έργο του. Αυτός που παίρνει εντολή για να συνεχίσει.  Αν μετά από την πρώτη κυβερνητική θητεία, την ώρα της αξιολόγησης ο λαός δείξει την έξοδο, σίγουρα έχει αποτύχει.

 

Η ώρα της αλήθειας λοιπόν πλησιάζει και φαίνεται ότι προκαλεί εκνευρισμό στο Μαξίμου, παρότι κατήγγειλαν τις δημοσκοπήσεις που έδειχναν λαϊκή αποδοκιμασία του ΣΥΡΙΖΑ και άνετη επικράτηση της ΝΔ.

 

Τα κυβερνητικά στελέχη όλο το διάστημα της προεκλογικής περιόδου επικαλούνταν μυστικές δημοσκοπήσεις που έδειχναν τη διαφορά μεταξύ 1% -2%. “Μπορεί ακόμα και να τις κερδίσουμε” έλεγαν.  

 



Τα “δώρα” της τελευταίας στιγμής που σχεδιάζονταν προσεκτικά εδώ και πολύ καιρό, ήταν βέβαιοι ότι θα έκλειναν οριστικά την ψαλίδα. Οι δημοσκοπήσεις κατέδειξαν ένα μικρό κλείσιμο της, μένει να διαπιστωθεί στην κάλπη αν ισχύει και αν μπορεί να ανατρέψει το αποτέλεσμα που παρουσίαζαν.

Η επικοινωνιακή πολιτική της κυβέρνησης άλλαξε ρότα πολλές φορές τελευταία. Η αντιπολίτευση της υπενθύμισε πως στις προηγούμενες Ευρωεκλογές, όταν έχασε η ΝΔ με σχεδόν 4%, ο Αλέξης Τσίπρας ζήτησε εθνικές εκλογές, ερμηνεύοντας το αποτέλεσμα ως απώλεια της λαϊκής νομιμοποίησης.

 

 

 

Η κυβέρνηση -δια των στελεχών της- υποστήριξε τώρα τα αντίθετα, επαναλαμβάνοντας όσα έλεγε τότε ο Αντώνης Σαμαράς.   

 

Τις τελευταίες μέρες ο Αλέξης Τσίπρας άλλαξε ξανά τη μέχρι πρότινος τακτική του που υποβάθμιζε το ενδεχόμενο μιας ήττας, ταυτίζοντας καθαρά την ψήφο στις ευρωεκλογές με ψήφο εμπιστοσύνης και δηλώνοντας ότι σε αυτές τις κάλπες θα κριθεί το πολιτικό σχέδιο της κυβέρνησης για τη χώρα.

Απείλησε μάλιστα, ότι στην περίπτωση που χάσει ο ΣΥΡΙΖΑ τις ευρωεκλογές, «με οποιοδήποτε ποσοστό ήττας του ΣΥΡΙΖΑ ή στήριξης της ΝΔ” όπως διευκρίνισε, η χώρα θα μπει σε περιπέτεια και άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο ακύρωσης των προεκλογικών παροχών.

Η Νέα Δημοκρατία, από την άλλη, ζήτησε από τους ψηφοφόρους με την ψήφο τους στις Ευρωεκλογές να καταδικάσουν την κυβερνητική πολιτική.

Για όσους παρακολουθούν την πολιτική πορεία του Αλέξη Τσίπρα πάντως, ο οποίος είναι μετρ του τακτικισμού, ήταν έκπληξη ότι αποδέχθηκε την πρόκληση του Κυριάκου Μητσοτάκη ζητώντας ψήφο εμπιστοσύνης από τον λαό, καθώς τώρα το αποτέλεσμα θα τον δεσμεύσει. Αν ο λαός τον επιδοκιμάσει, δεν θα έχει κανένα πρόβλημα να συνεχίσει ολοκληρώνοντας τη θητεία του. Αν ο λαός όμως τον αποδοκιμάσει, θα έχει ομολογήσει εκ των προτέρων ότι έχασε την εμπιστοσύνη του λαού.