Ονειρεύομαι μια χώρα ελεύθερη – χωρίς δογματισμούς και καταναγκασμούς. (Όχι –δεν αναφέρομαι στην Τρόικα– για τους εσωτερικούς μας καταναγκασμούς μιλώ).
- Μία χώρα όπου τα σχολεία και η Βουλή δεν θα αρχίζουν υποχρεωτικά με αγιασμό. Μία χώρα όπου οι υπουργοί δεν θα ορκίζονται υποχρεωτικά στο Ευαγγέλιο. Όπου τα θρησκευτικά δεν θα είναι το ΜΟΝΟ μάθημα που διδάσκεται όλα τα σχολικά χρόνια.
- Μία χώρα όπου το Σύνταγμα θα αρχίζει με τη φράση: «Στο όνομα του Λαού» και όχι όπως τώρα: «Στο όνομα της Αγίας, Ομοούσιας και Αδιαιρέτου Τριάδος».
- Ζήλεψα τους Γάλλους. Η κυβέρνησή τους κυκλοφόρησε μία «Χάρτα Κοσμικότητας» που τοιχοκολλήθηκε σε όλα τα σχολεία και αποτελεί οδηγό για τη σκέψη και τη συμπεριφορά μαθητών και καθηγητών.
- Εμείς ούτε τη λέξη δεν ξέρουμε. Έτσι και πεις «κοσμικότητα» θα νομίζουν πως μιλάς για κοσμικούς, για τα celebrities της «Espresso».
- Κοσμικό είναι το μη θρησκευτικό (laïc – λαϊκό το λένε οι Γάλλοι). Κοσμικότητα είναι η ελευθερία από κάθε θρησκευτική και δογματική προσκόλληση. Γράφει η Χάρτα: «Ο κοσμικός χαρακτήρας του κράτους εγγυάται για όλους την ελευθερία της συνείδησης. [...] Επιτρέπει την ελεύθερη έκφραση των πεποιθήσεών του με προϋπόθεση τον σεβασμό των πεποιθήσεων του άλλου».
- Οι καθηγητές όχι μόνο δεν επιτρέπεται να επηρεάζουν και να προσηλυτίζουν, αλλά αντίθετα πρέπει να τηρούν αυστηρή ουδετερότητα και έχουν την υποχρέωση «να μεταφέρουν στους μαθητές την έννοια και την αξία της κοσμικότητας και να διαφωτίζουν τους γονείς για τη Χάρτα».
- Φυσικά, μάθημα θρησκευτικής κατήχησης, σαν το δικό μας, δεν υπάρχει στη Γαλλία. Ούτε διαβεβαιώνει ο πρωθυπουργός τον μητροπολίτη –από το επίσημο βήμα της ΔΕΘ– ότι θα τηρήσουμε κατά γράμμα τη θρησκευτική μας παράδοση.
- Και να πεις ότι οι Γάλλοι δεν έχουν θρησκευτικό δόγμα; Το πιο αυστηρό και πιο πλούσιο σε τελετές, διαδικασίες, εορτές και αγίους. Μπροστά στον Καθολικισμό η Ορθοδοξία μοιάζει ασκητική.
- Όμως κανένας επίσκοπος ή καρδινάλιος δεν διαμαρτυρήθηκε για τη «Χάρτα της Κοσμικότητας». Σκέπτεστε τι θα γινόταν εδώ; Κάτι ψέλλισε η συνήθης ύποπτη Μαρία Ρεπούση για τα θρησκευτικά στο Λύκειο και πέσανε να τη φάνε. (Έχει μείνει μόνη να υπερασπίζεται τις αξίες του Διαφωτισμού στην Ελλάδα.)
- Ονειρεύομαι μία χώρα στην οποία θα ήταν πραγματικότητα η φράση του 4ου άρθρου της Χάρτας: «Η κοσμικότητα συμφιλιώνει την ελευθερία του καθενός με την ισότητα και την αδελφοσύνη όλων, με έγνοια για το γενικό συμφέρον».