Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Η επαναστατικότητα ενός καμένου τρόλεϊ. Από τον @aNameToCome

Σε ένα κόσμο που σπαράσσεται από την τρομοκρατία, εμείς κάνουμε και πάλι τη διαφορά

Η επαναστατικότητα ενός καμένου τρόλεϊ. Από τον @aNameToCome

Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές συμβαίνουν τα εξής πράγματα: Ο Ρώσος πρεσβευτής στην Άγκυρα έχει δολοφονηθεί on camera πισώπλατα σε μια εκδήλωση τέχνης από έναν 22χρονο Τούρκο αστυνομικό ο οποίος φέρεται να έκανε το έγκλημα ως εκδίκηση για την καταστροφή του Χαλεπίου. Η όλη σκηνή έχει κινηματογραφηθεί και φωτογραφηθεί με μεγάλη ευκρίνεια ενώ το όλο σκηνικό θυμίζει υπερβολικά πλάνο από την πρώτη ταινία του Quentin Tarantino, το Reservoir Dogs.

Λίγα λεπτά μετά, ένοπλος πυροβόλησε την είσοδο ισλαμικού κέντρου της Ζυρίχης με τις πληροφορίες μέχρι τώρα να μιλάνε για 3 τραυματίες και έναν νεκρό.

Λίγα λεπτά αργότερα, φορτηγό έπεσε ηθελημένα σε πλήθος κόσμου σε Χριστουγεννιάτικη αγορά στο κέντρο του Βερολίνου σκοτώνοντας 12 και τραυματίζοντας δεκάδες ανθρώπους που γιόρταζαν τις μέρες των Χριστουγέννων.

Το να καις τα δημόσια οχήματα που χρησιμοποιούν κατά κανόνα οι προλετάριοι για να πάνε στις δουλειές τους ή τέλος πάντων στις εν γένει μετακινήσεις τους δεν είναι τρομοκρατία. Το να καταστρέφεις τη δημόσια περιουσία που θα κληθούν οι πολίτες να πληρώσουν για να αντικατασταθούν, δεν είναι τρομοκρατία. Είναι απλή, καθάρια ηλιθιότητα.

Και ενώ συμβαίνουν όλες αυτές οι τρομοκρατικές επιθέσεις που σχετίζονται άμεσα ή έμμεσα με το Ισλάμ, στην Αθήνα έχουμε μια άλλη είδους τρομοκρατία: 'Άγνωστοι έκαψαν ολοσχερώς τρία τρόλεϊ στην Πατησίων έξω από το Πολυτεχνείο αφού πρώτα κατέβασαν τους επιβάτες και περιέλουσαν το οχήματα με εύφλεκτο υγρό.

Και το ερώτημα γεννάται αυτόματα: Είναι η καταστροφή των τρόλεϊ μια τρομοκρατική πράξη; Μπορεί να συγκριθεί με τις ενέργειες που προηγήθηκαν σε Άγκυρα, Ζυρίχη και Βερολίνο; Έχουν οι στόχοι των πράξεων αυτών κάποια κοινή στόχευση ή κοινό κίνητρο;

Εγώ νομίζω πως όχι. Το να καις τα δημόσια οχήματα που χρησιμοποιούν κατά κανόνα οι προλετάριοι για να πάνε στις δουλειές τους ή τέλος πάντων στις εν γένει μετακινήσεις τους δεν είναι τρομοκρατία. Το να καταστρέφεις τη δημόσια περιουσία που θα κληθούν οι πολίτες να πληρώσουν για να αντικατασταθούν, δεν είναι τρομοκρατία. Είναι απλή, καθάρια ηλιθιότητα.

Πάντως όλα αυτά συμβαίνουν συστηματικά σχεδόν ρουτινιάρικα πλέον και όλοι έχουν παραδεχτεί ότι το κράτος δεν θέλει ή δεν μπορεί να αντιδράσει σε αυτή τη σχεδόν δημοσιοϋπαλληλική άσκηση «αντι-εξουσιαστικής» δράσης. Είναι ένα είδος ξεχαρμανιάσματος για τους νεαρούς που καταπιέζονται από τις μητέρες τους να πιουν το Hemo τους πριν κρυώσει αλλά και ένας τρόπος να συνεχίσουν να έχουν λόγο ύπαρξης κάποιοι μεγαλύτεροι επαναστάτες που ξεκίνησαν με μακριά μαλλιά αλλά έχουν πια φαλάκρα. Έχουμε και την τρομοκρατία που μας αξίζει.

Στον αγώνα μου για αξιοκρατία έκανα οικειοθελώς σκοπιά-Καλλιόπη- αγγαρεία μαγειρεία κάθε μέρα

Σε άλλα νέα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης συνέχισε τις πετυχημένες του δηλώσεις και μετά την αποκάλυψη ότι σε ηλικία 6 μηνών υπήρξε πολιτικός κρατούμενος, μας ενημέρωσε ότι υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία η οποία ήταν 12μηνο στην αεροπορία, χωρίς βύσμα παρότι ο πατέρας του Κωνσταντίνος Μητσοτάκης ήταν πολιτικά παντοδύναμος εκείνη την εποχή. Ασήμαντο θα μου πεις σε μια χώρα που οι μισοί φαντάροι έχουν υπηρετήσει βυσματικά και θα συμφωνήσω.

Όμως τέτοιου είδους δηλώσεις είναι από τη μια ενδεικτικές της πολιτικής ευφυίας του ανδρός και από την άλλη ενδεικτικές για το επίπεδο του διαλόγου και της άποψης που έχει το πολιτικό προσωπικό για την αντιληπτική ικανότητα των πολιτών. Στην επόμενη δήλωση του ο Κυριάκος θα μας αποκαλύψει ότι έτρωγε το χαβιάρι χωρίς σαμπάνια.