Django Reinhardt. Βλ. The Gypsy Chronicles.
Django Reinhardt - Stephane Grappelli Band. Βλ. WallPapers Craft.
Ο Django Reinhardt σε νεαρή ηλικία. Αριστερά, στη μεσαία φωτογραφία, η οικογένεια Reinhardt το 1920 (ο Django είναι ο τρίτος από δεξιά).
Η μητέρα Laurence (ή "Négros") με τα παιδιά της.
Ο Django Reinhardt (ο δεύτερος με τον κύκλο από αριστερά, δίπλα στους νεόνυμφους) με την κιθάρα του σε τσιγγάνικο γάμο το 1943. Βλ. Emmanuel Soudieux.
Πορτρέτο του Django Reinhardt από τον φωτογράφο Jean Savitry (1933). Courtesy Sophie Malexis (από την τρέχουσα έκθεση Django Reinhardt στη Cite de la Musique). Ο Jean Savitry ήταν αυτός που μύησε τον Django Reinhardt στην αμερικανική τζαζ.
Ο Django Reinhardt με το Quintette du Hot Club de France που ίδρυσε το 1934 μαζί με τον Stéphane Grappelli. Με αυτό το σχήμα, θα αποκτήσει τη φήμη του στην προπολεμική περίοδο. Βλ. hotclub.co.uk.
Αριστ. φωτ. Studio Harcourt.
Αριστερά, ο γάμος στο Salbris το 1943 με τη δεύτερη γυναίκα του Sophie "Naguine" Ziegler. Βλ. Salbris - Festival Swing 41. Δεξιά (πάνω) με τη μητέρα του Naguine, τον Babik και μερικούς φίλους (γύρω στο 1950), και κάτω με τη Naguine και τον Charles Delaunay (σπουδαίο παραγωγό και μουσικό κριτικό της τζαζ).
Ο Django Reinhardt παίζει βιολί στο γιο του Babik (1945). Φωτ. Émile Savitry. Βλ. Walking Kopaći! Ο Babik θα ακολουθήσει τα βήματα του πατέρα του και θα γίνει και αυτός ένας περίφημος κιθαρίστας της τζαζ. Ηχογράφησε το 1967 στη Vogue το Swing 67, το πρώτο του σαρανταπεντάρι με το τρίο του πιανίστα ελληνικής καταγωγής Georges Arvanitas.
Με το γιο του Babik στο οικογενειακό τροχόσπιτο. Διακρίνεται στο άνοιγμα της πόρτας η μητέρα του Django Laurence (Le Bourget, 1949).
Ο Babik επισκέπτεται τη μητέρα του Naguine (...στο άνοιγμα της πόρτας) με τον τελευταίο του δίσκο. Στη φωτογραφία αριστερά, το εξώφυλλο του δίσκου με τους μουσικούς Privat, Jacques Montagne και Matelot Ferret. Βλ. hotclub.co.uk.
Βλ. hotclub.co.uk.
Ο Django Reinhardt με το Nouveau Quintette του (η συνέχεια του Quintette du Hot Club de France) Φωτ. Studio Harcourt.
Με την κιθάρα του Selmer.
Με τον Duke Ellington (αριστ.) και τον Louis Armstrong (δεξ.) το 1946. Βλ. Another Embrace και Les yeux noirs.
Στιγμιότυπο από την τουρνέ στην Αμερική το 1946. Βλ. The "Gypsy" Chronicles.
Με την τσιγγάνα τραγουδίστρια Sonia Dimitrivitch στο δωμάτιο του ξενοδοχείου του στη Νέα Υόρκη (1946 ή 1947). Οι Αμερικάνοι ενοχλήθηκαν που ο Django Reinhardt δεχόταν γυναίκες στο δωματιό του. Πάντως, η επίσημη εξήγηση που τους δόθηκε ήταν πως η Sonia Dimitrivitch έκανε το μοντέλο για τον Django Reinhardt (όπως άλλωστε το αποδεικνύει και το καβαλέτο...). Βλ. songbook.
Cabaret Chez Genevieve, París, 1949. Βλ. Lira Indiana.
Στο Παρίσι με την Edith Piaf (τέλη δεκαετίας του '40). Φωτ. Michael Ochs Archives/Corbis.
Ο Django Reinhardt στο σπίτι του στο Samois το 1953. Φωτ. Hervé Derrien. Βλ. The "Gypsy" Chronicles.
"Δέκα χρόνια πριν, ο θάνατος του αξέχαστου Django Reinhardt".
Ο ηθοποιός Emil Lager ως Django Reinhardt στην ταινία Hugo του Martin Scorsese (2011).
Σοβαρά τραυματισμένος από μία πυρκαγιά που ξέσπασε στο τροχόσπιτο του όταν ήταν 18 ετών, ο Django Reinhardt εφηύρε ένα νέο τρόπο παιξίματος που του επέτρεπε να ξεπεράσει την παραλυσία δύο δακτύλων στο αριστερό του χέρι. Πολλοί προσπάθησαν από τότε να μιμηθούν αυτό το μοναδικό δεξιοτεχνικό στυλ "Django Reinhardt".
Βλ. Music Artist Backdrops.
Minor Swing, Django Reinhardt (σκηνές από την ταινία Alice In Wonderland , 1933).
Ο Django Reinhardt στο Bal Tabarin (1944).
La Marseillaise. Η ερμηνεία του εθνικού ύμνου της Γαλλίας από τον Django Reinhardt προκάλεσε σκάνδαλο σε σημείο να δoθεί εντολή να καταστραφεί η μήτρα του δίσκου.