Ποια είναι η εικόνα που έχετε για την απόλυτη ευτυχία; Όλος ο κόσμος μια τεράστια βιβλιοθήκη που υπόσχεται...
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος φόβος σας; Ο φόβος του Φόβου. Δευτερό τρίτο, μάταιο συναίσθημα. Και το να μη φοβούνται και να πονούν τα παιδιά, οι ηλικιωμένοι και – είναι πολλοί- αυτοί που αγαπάω.
Ποιο εν ζωή πρόσωπο εκτιμάτε περισσότερο; Την υπέροχα γενναία μαμά μου. Άργησα να την γνωρίσω μέσα στις απίστευτες κόντρες μας, αλλά είμαι πια τόσο υπερήφανη.
Σε ποιο πράγμα προδώσατε τον εαυτό σας και μετανιώνετε περισσότερο γι' αυτό; Στο ότι δεν φεύγω εγκαίρως! Αφήνω περιθώρια και περιθώρια και περιθώρια, ελπίζοντας. Αφού ό,τι είναι για να φανεί, συνήθως απ' την αρχή φαίνεται, προς τι ο μάταιος μόχθος;
Για ποια προδοσία του εαυτού τους οικτίρετε τους άλλους; Για το ότι ζουν από την ατολμία τους, ζωή ερήμην. Το να ζεις την ζωή ενός άλλου επειδή φοβήθηκες, είναι σχεδόν κατάρα.
Ποιο εν ζωή πρόσωπο σιχαίνεστε περισσότερο; Είμαι του οίκτου και όχι της απέχθειας. Έχω βέβαια πολλούς να λυπάμαι.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας απόφθεγμα; Ήμουν ο Όμηρος, σε λίγο θα είμαι Κανένας σαν τον Οδυσσέα. Μπόρχες, κανείς άλλος δεν περιγράφει τόσο σοφά έναν κύκλο ζωής.
Τι νοσταλγείτε περισσότερο; Τις στιγμές με τους αγαπημένους μου που έφυγαν και δεν τις χόρτασα, και δεν τους χόρτασα. Αυτό το «έχουμε καιρό», μεγάλη βλακεία.
Ποιο είναι το πιο εξωφρενικό πράγμα που έχετε κάνει; Άφησα ό,τι είχα και δεν είχα και έφυγα με ένα εικοσάρικο στη τσέπη στα είκοσι πέντεμου (γάμο, δουλειά, βιβλιοπωλείο). Κι αυτά δεν τα κάνουν «τα κορίτσια από σπίτι», τοτ ελευταίο αυτό για να διαφανεί η δυσκολία. Φαίνομαι άνθρωπος- δέντρο, αλλ' είμαι της φυγής μέσα μου-μέσα μου.
Ποιο είναι το αγαπημένο σας ταξίδι; Στην Αγία Πετρούπολη. Για τον Ντοστογιέφσκι. Κλείνω τα μάτια κι είμαι στην τραπεζαρία, στο γραφείο. Σχεδόν αγγίζω την κούκλα και το αλογάκι των παιδιών, βλέπω το χαλί, τις σκάλες, τον δρόμο...
Ποια θεωρείτε την πιο υπερεκτιμημένη αρετή; Την επιδεξιότητα. Σχεδόν την απεχθάνομαι. Με ενοχλούν οι άνθρωποι που τα πολυ καταφέρνουν. Έχω μεγάλη αδυναμία στους αδέξιους.
Ποιο είναι το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό σας; Η τεράστια υπομονή και η ανοχή, «άσε, θα δείξει», ακόμα.
Ποιο χαρακτηριστικό προτιμάτε περισσότερο σε κάποιον; Την καλοσύνη από επιλογή. Την γενναιοδωρία.
Τι θεωρείτε πιο σημαντικό στους φίλους σας; Το ένα τους πρόσωπο. Το ότι είναι αυτό που είναι. Θεωρώ δευτερότριτο τα πολλά πρόσωπα.
Ποια είναι η καλύτερη συμβουλή που σας έχουν δώσει; «Να είσαι ευαίσθητη με τους άλλους και όχι με την πάρτη σου» της μάνας μου. Κι εκείνο το αλησμόνητο «ε και;» ενός άντρα.
Πότε κλάψατε για τελευταία φορά; Προχθές, που πέθανε ο μπαμπάς του Χρήστου. Γελάω πολύ κι ίσως γι' αυτό και να είμαι κλαψιάρα.
Ποιος είναι ο μεγαλύτερος μύθος για τη διασημότητα; Η ευτυχία. Είναι περίεργο τρένο, όποτε θέλει σε καταδέχεται.
Διαλέξτε πέντε λέξεις που περιγράφουν τον εαυτό σας; Εύπιστη, βιβλιομανής, καθηκοντόπληκτη, υπερβολική, σπάταλημέχρι αμαρτίας σεόλα (και στα συναισθήματα).
Ποιοι είναι οι δύο καλύτεροί σας φίλοι; Η Μάρωκι ο Γιάννης. Μ' αγαπούνκιείναι στο πλάιμουόσο ζαβή και να είμαι. Να πω τρεις; Και η Αρετή. Είναι μεσ' στοκεφάλιμου και έτσι μπορείκι επιμελείται τις ιστορίες.
Ποια μουσική θα θέλατε να παίξουν στην κηδεία σας; Το Bolero του Ραβέλ γι' αυτή την αιώνια επανάληψη που ανεβοκατεβαίνει. Ή κάποια από τις μουσικές της Καραίνδρου που είναι ένας διαρκής αποχαιρετισμός.Μαχαιράκια πουσφάζουν και αγαλλιάζουν.
Τι θεωρείτε ως έσχατο βαθμό δυστυχίας; Τους άφιλους. Τους πραγματικούςφίλους μας τους αξίζουμε ή δεντους αξίζουμε, είναι ο καθρέφτης μας. Χωρίς αυτούςείμαι η Καμία.
Πού θα θέλατε να ζείτε; Είμαι άνθρωπος...δωματίου. Κι αυτότοδωμάτιο θα μπορούσε να είναι παντού. Καλάείναι κιεδώ όπουείναι. Αλλ' έτσι ή αλλιώςχρειάζομαι ελάχιστα.Πουόσο περνούν τα χρόνια, όλο και λιγοστεύουν.
Ποια είναι η αγαπημένη σας απασχόληση; Ε, το διάβασμα. Μέχρι τελικής πτώσης! Δηλαδή σχεδόν γίνομαι γραμματοσειρά και μπαίνω στη σελίδα.
Σε ποιες περιπτώσεις λέτε ψέματα; Για να μη πονέσω τον άλλον, σταθερά. Σε περίπτωση αρρώστιας, στο φινάλε δεν ξέρεις!
Τι απεχθάνεστε περισσότερο στην εμφάνισή σας; Το ό,τι εκείνο που αισθάνομαι φαίνεται! Κοκκινίζω, πρασινίζω, μαυρίζω... δεν μπορώ να κρύψω πια τίποτε. Αλλ' όσο περνά ο καιρόςκι αυτό πια δενμενοιάζει. Και τηντάσημου να αυξομειώνονται τα κιλάμου. Αλλάτώρα ούτεκι αυτόμε πειράζει.
Ποιες λέξεις ή φράσεις χρησιμοποιείτε υπερβολικά; «Υπέροχο», «μάτια μου», «εντελώςμυθιστορηματικό»... αλλ΄έτσιείναι.Δενείναι;
Τι ή ποιον αγαπάτε περισσότερο στη ζωή σας; Την Νεφέλη τη βαφτιστήρα μου. Για κείνη θα έδινα και τη ζωή μου.
Για ποιο πράγμα μετανιώνετε περισσότερο; Για τα ταξίδια που δεν έκανα μ' έναν άντρα που πέθανε. Για τις βόλτες που δεν τις χόρτασα όσο θα ήθελα με τον μπαμπά μου.
Πότε και πού υπήρξατε ευτυχισμένη; Όταν κρατώστην αγκαλιάμουτηνκοιμισμένηΝεφέλη. Όταν διαβάζω. Δλδείμαι ακόμα και μάλλονέχω βρει και τοντρόπο να υπάρξω σ' αυτήτηζωήευτυχισμένη.
Ποιο ταλέντο θα θέλατε να είχατε; Επιδέξια χέρια! Εκτιμώ πολύ αυτούς που πιάνουν τα χέρια τους! Δηλαδή ζυμώνουν, φυτεύουν, κουρεύουν, ζωγραφίζουν, κάνουνρούχα, κοσμήματα... προσπαθώ βέβαια...
Ποιοι είναι οι αγαπημένοι σας συγγραφείς; Ντοστογιέφσκι, Μπόρχες, Τόμας Μαν, Κάφκα, Μαγιακόφσκι, ΈμιλυΝτίκινσον, ΚάρενΜπλίξεν, Βιρτζίνια Γουλφ, Γιόκο Ογκάουα, Πρεβέργια την ποίησητης καθημερινότητας. Ειδικάοιδυο πρώτοι είναι η ζωή μου, Τους χρωστώ, πώς το λένε.
Ποιος είναι ο αγαπημένος σας φανταστικός ήρωας; Ο πρίγκιπας Μίσκιν από τον «Ηλίθιο». Μου προκαλείδέος η απόλυτη καλοσύνη. Κι ο Καθηγητήςστη «Θυσία» του Ταρκόφσκι.
Ποιοι είναι οι πραγματικοί ήρωες σας; Εκείνοι «πουδημιουργούν στα όρια της εξάντλησης, αυτοί που λυγίζουνκάτω απ' το βαρύμόχθο, πουείναι κιόλας τσακισμένοι και στέκουν, ωστόσο, ορθοί» όπως υποστηρίζει ο Άσσενμπαχστον «ΘάνατοστηΒενετία». Εκείνοι που «παράτούτο» σχεδόν αγγίζουντομεγάλο.
Ποια είναι τα αγαπημένα σας ονόματα; Όλγα, Αντιγόνη, Αριάδνη κι Ορέστης. Τα πρώτα, δυνατά, ο τελευταίος ευάλωτος. Αλλά το εθνικά οικογενειακό μας όνομα είναι Σπυρίδων. Για άπειρους λόγους κι ανεξερεύνητους.
Τι απεχθάνεστε περισσότερο; Την αλαζονεία και την κακία, τα θεωρώ βλακεία. Κανείς δεν ξέρει πότε σώζεται το καντήλι του και τι τον περιμένει στη γωνία, κι όσο για την κακία, ε αρκεί ο προσωπικός σταυρός μας, έτσι δεν είναι;
Ποια είναι η παρούσα διανοητική σας κατάσταση; Χαρμολύπη. Σα να περνάμε καθαρτήριο. Η αίσθηση ότι ζούμε σε σημαντικότατη εποχή που απευχόμαστε.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στον εαυτό σας, τι θα ήταν αυτό; Αυτή την αίσθηση της βαθύτατης λύπης που ώρες- ώρες αγγίζει τα όρια της μελαγχολίας. Να πίστευα περισσότερο. Να, αυτό θ' άλλαζα. Την πίστη. Θα' θελα να 'ταν ακλόνητη.
Aν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι στην οικογένεια σας, τι θα ήταν αυτό; Θα εξαφάνιζα και τηνελάχιστη αίσθησηφόβου. Μάταιοσυναίσθημα, ποτέδενσυνέβη ό,τιφοβήθηκα, και εκείνο πουδεν αντέχω, θατο ξαναπώ,είναι τους αγαπημένουςμου, φοβισμένους.
Ποια θεωρείτε τη μεγαλύτερή σας επιτυχία; Τους φίλους μου. Το ό,τιέ ζησα και ζω όπως μου πάει. Την δική μου ζωή, γι' αυτό και φτάνω χωρίς να βαρυγκομώ στο ταμείο.
Αν μπορούσατε να διαλέξετε πώς να επιστρέψετε στη ζωή, τι θα θέλετε να είστε; Βιβλιοθηκονόμος σε μια βιβλιοθήκη μικρής πόλης. Για τα βιβλία και τους ανθρώπους της πόλης.