Από τους πλέον παθιασμένους και ταγμένους δασκάλους χορού, βαθύς γνώστης του κλασικού αλλά και του σύγχρονου μπαλέτου όσο λίγοι, είναι ο άνθρωπος στον οποίο ο Νικήτας Τσακίρογλου, καλλιτεχνικός διευθυντής του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος, έχει εναποθέσει την τύχη του Χοροθεάτρου που υπόκειται σε αυτό. Ο Δημήτρης Κυανίδης, εδώ και δύο χρόνια, μεθοδικά και στέρεα, χάρη στη βεβαιότητα της πείρας και του υψηλού καλλιτεχνικού αισθητηρίου του, εργάζεται να προσδώσει στην ομάδα ταυτότητα συνόλου με όραμα και συγχρόνως να μυήσει τους νέους Θεσσαλονικείς στη μυσταγωγία του χορού.
Ποιο
ήταν το ζητούμενο της διοίκησης του
ΚΘΒΕ όταν σου ανέθεταν τη θέση του
καλλιτεχνικού υπεύθυνου;
Να
διατηρήσω την ομάδα, να την εμπλουτίσω,
να της δώσω χαρακτήρα. Να δημιουργήσω
ένα δυνατό πυρήνα χορευτών έτσι ώστε
να μπορούν ανά πάσα στιγμή να ανταποκριθούν
στις απαιτήσεις των χορογράφων που
καλούνται να παρουσιάσουν δουλειά τους.
Δηλαδή,
δεν κλήθηκες με την ιδιότητα του
χορογράφου που θα έστηνε μια προσωποκεντρική
ομάδα...
Όχι,
η προτεραιότητά μου δεν είναι η χορογραφία
αλλά η διατήρηση του επαγγελματικού
επιπέδου των χορευτών. Ως προς το
καλλιτεχνικό κομμάτι, ο στόχος μου είναι
να φέρω όσο περισσότερους νέους
χορογράφους-δημιουργούς να δείξουν το
έργο τους, σε μια πόλη που ούτως ή άλλως
έχει ελάχιστη επαφή με το σύγχρονο χορό.
Ποιο
είναι το πιο δύσκολο, να έχεις χορευτές
επιπέδου ή να φέρεις το κοινό στις
παραστάσεις σας;
Η
αλήθεια είναι ότι ένας τομέας στον οποίο
πάσχουμε είναι ότι το καλλιτεχνικό
δυναμικό της πόλης, λόγω έλλειψης σωστής
εκπαίδευσης, είναι χαμηλό. Το επίπεδο
γενικότερα δεν είναι μιας κρατικής
σκηνής και καθώς οι καλλιτεχνικοί
δημιουργοί είναι συγκεντρωμένοι στην
Αθήνα, όποιος έχει κάποιο ταλέντο φεύγει.
Θα βοηθούσε αν το ΚΘΒΕ είχε δική του
σχολή χορού. Όσον αφορά το κοινό, αν
εξαιρέσεις τις δευτεροκλασάτες κλασικές
παραστάσεις που του σερβίρουν και
τρέχει, είναι πιο δύσπιστο με το μοντέρνο
χορό. Βέβαια, από την εποχή που ανέλαβε
το Χοροθέατρο ο Κωνσταντίνος Ρήγος,
δημιουργήθηκε ένα ρεύμα το οποίο έχει
παραμείνει και μετά το τέλος της
συνεργασίας του. Έτσι, συνεχίζει να
υπάρχει ένα νεανικό κοινό που μας
ακολουθεί πιστά. Το στοίχημα είναι να
το κρατήσουμε, να ανανεώσουμε το
ενδιαφέρον του και να το πολλαπλασιάσουμε!
Μέχρι
πρότινος είχαμε δει χορογραφική δουλειά
σου μέσα σε θεατρικές παραστάσεις. Πώς
προέκυψε το Κιθαιρώνας, ο Μυστικός
Κήπος, το οποίο έχει να κάνει βέβαια
πολύ με θέατρο...
Μου
έγινε μια πρόταση και δέχτηκα. Ήταν
άλλωστε κάτι που χρόνια σιγόβραζε μέσα
μου, αλλά η δέσμευσή μου απέναντι στη
διδασκαλία έμπαινε εμπόδιο. Μετά την
τόσο θετική ανταπόκριση του Κιθαιρώνα,
θέλω ανά πάσα στιγμή, αν έχω ένα λόγο
για μια νέα χορογραφία, να μπορώ να τον
καταθέσω!