Η φωτογραφική έκθεση του Γιώργου Μαλεκάκη στο πλαίσιο του πρότζεκτ «Αϊ λοβ ΑΘΕΝΣ» ήταν ένα δείγμα της αγάπης του για τη γειτονιά του.
- Μένω στον περιφερειακό του Λυκαβηττού, στο κέντρο των Αθηνών, απέναντι από την Ακρόπολη. Σε έναν από τους επτά λόφους του λεκανοπεδίου της Αττικής και τον υψηλότερο εξ αυτών. Βρισκόμαστε πάνω από τα Εξάρχεια, δίπλα στο Κολωνάκι, δεξιά απo την πλατεία Μαβίλη.
- Στο συγκεκριμένο σπίτι κατοικώ τον τελευταίο χρόνο, αλλά μένω στην ίδια περιοχή τέσσερα χρόνια. Κάνω, όμως, την αγαπημένη μου καθημερινή βόλτα με τον σκύλο στον Λυκαβηττό τα τελευταία έξι χρόνια
- Διάλεξα τη συγκεκριμένη γειτονιά γιατί είναι η Αθήνα μου. Καθαρή, ατόφια, απόμακρη και «αντικειμενική» Αθήνα. Με την πιο όμορφη θέα της, που σε κάνει να την αγαπάς ό,τι και να γίνεται «κάτω». Έχεις όλη την Αθήνα στα πόδια σου.
Το μεγαλύτερο ατού της περιοχής είναι, φυσικά, ο λόφος.
- Έχω μείνει στο κέντρο, στα Εξάρχεια, στο Μετς, γεννήθηκα και μεγάλωσα στην Κυψέλη, που επίσης λατρεύω και αγαπώ, αλλά αυτό που μου αρέσει εδώ είναι ότι πρόκειται για ουδέτερη γειτονιά.
- Το μεγαλύτερο ατού της περιοχής είναι, φυσικά, ο λόφος. Κάθε μέρα ανακαλύπτω και ένα καινούργιο σημείο που δεν το είχα ξαναδεί, κάνοντας τον γύρο του περιφερειακού, περπατώντας ή κάνοντας τζόκινγκ, ανεβαίνοντας στον Αϊ-Γιώργη και χαλαρώνοντας, ατενίζοντας όλη την Αθήνα, περιπλανώμενος μέσα στα μονοπάτια που σου χαρίζουν κάθε μέρα μια καινούργια εμπειρία, σκαρφαλώνοντας στη σκάλα για τους τζαμπατζήδες πάνω από το θέατρο, διαβάζοντας στα παγκάκια, τρώγοντας χοτ-ντογκ από την καντίνα κι ακούγοντας «τσιτα-μπιτ» από τα «καραφτιαγμένα» αμάξια που αράζουν στην πλατεία του θεάτρου, κάνοντας γυμναστική στο πλάτωμα. Οι ατελείωτες επιλογές του λόφου δίνουν το ξεχωριστό στίγμα της γειτονιάς.
- Θα ήθελα πάντως να ήταν πιο καθαρός ο λόφος. Να φτιαχτούν επιτέλους οι βρύσες και να φωτιστεί καλύτερα. Οι τοπικοί άρχοντες μιλούν για κρίση, αλλά δεν λένε αλήθεια γιατί στην ίδια κατάσταση ήταν ο λόφος και πριν την κρίση.
Κάνω την αγαπημένη μου καθημερινή βόλτα με τον σκύλο στον Λυκαβηττό τα τελευταία έξι χρόνια.
- Οι πεζόδρομοι που ανεβαίνουν στον περιφερειακό με τα πολλά παρκάκια και τους ανοιχτούς χώρους δημιουργούν μια ξεχωριστή, ανθρώπινη, ιδιαίτερη γειτονιά στο κέντρο της Αθήνας. Σε έναν περίπατο γύρω από τον λόφο θα δεις πολλά «αξιοθέατα»: τουρίστες χαμένους που ψάχνουν το τελεφερίκ μάταια, τους ασφαλίτες στο σπίτι του Βενιζέλου, τα αγαπημένα μου γκράφιτι του blemobill, πολλές πισίνες στις ταράτσες αλλά και υπέροχα φτιαγμένα ρετιρέ.
- Είναι ένα μέρος με ιστορικούς κατοίκους, ποιητές, λόγιους, καλλιτέχνες, αρχιτέκτονες, δημοσιογράφους μεγαλοαστούς αλλά και με πολλούς τζόγκερ και ιδιοκτήτες σκύλων. Έχουμε την ιστορική Δεξαμενή ως σημείο αναφοράς και τόπο συνάντησης. Άλλα τοπόσημα είναι, φυσικά, το σπίτι της Μελίνας και το George Lycabettus.
- Η φωτογραφική μου έκθεση τον χειμώνα είχε θέμα την Αθήνα στο πλαίσιο του πρότζεκτ «Αϊ λοβ ΑΘΕΝΣ» και οι φωτογραφίες ήταν όλες από τις βόλτες μου στον περιφερειακό. Είναι ένα δείγμα της αγάπης μου για τη γειτονιά μου.
Από το Λυκαβηττό έχεις όλη την Αθήνα στα πόδια σου.
- Άλλοι χωρίζουν τον περιφερειακό σε κομμάτια, εγώ τον έχω ενιαίο γιατί τον περπατάω και τον θεωρώ γειτονιά μου σε όλη του την έκταση. Δεν έχει πιάτσες και μαγαζάκια, άλλος πάει Ιπποκράτους και Εξάρχεια, άλλος Κολωνάκι, άλλος Μαβίλη για ψώνια, ανάλογα με την επιλογή και το στυλ του.
- Αυτό δεν σημαίνει, όμως, ότι δεν είναι γειτονιά με τη συμβολική έννοια της λέξεως. Ο Λυκαβηττός δίνει χαρακτήρα στην περιοχή και την ενώνει κάτω από ένα σάουντρακ με ρεμπέτικα, παλιά αθηναϊκά τραγούδια, τζαζ και σύγχρονη απενοχοποιημένη ποπ.
O Γιώργος φωτογραφίζει καθημερινά την Αθήνα όπως τη βιώνει για το πρότζεκτ «Αϊ λοβ ΑΘΕΝΣ».