● Zω στο Χαλάνδρι εδώ και τριάντα χρόνια και σίγουρα η περιοχή έχει αλλάξει πολύ από τότε που ήμουν πιτσιρίκι. Απέκτησε περισσότερο εμπορικό χαρακτήρα, με όλα αυτά τα καταστήματα και υπερκαταστήματα, κι εκεί που κάποτε παί ζαμε ποδόσφαιρο τώρα έχει πολυκατοικίες. Τελευταία, βέβαια, παρατηρώ ότι τα καταστήματα ολοένα και λιγοστεύουν στην Ανδρέα Παπανδρέου. Μου λείπει το δισκάδικο Melody House, όπου αγόραζα συχνά βινύλια και CD.
● Το πιο χαρακτηριστικό σημείο της περιοχής είναι το ρέμα Χαλανδρίου. Ξεκινά από την Πεντέλη και περνά μέσα απ’ το Χαλάνδρι. Το καλοκαίρι βλέπεις ελάχιστο νερό, τον χειμώνα όμως, όταν βρέχει, τα δίνει όλα. Εκεί, δίπλα στο ρέμα, οι άνθρωποι βγάζουν βόλτα τους σκύλους τους ή χαλαρώνουν στα παγκάκια. Ενδείκνυται, επίσης, και για φασώματα ή σεξ.
● Αν και γεωγραφικά το Χαλάνδρι ανήκει στα βόρεια προάστια, συνειδησιακά θα έλεγα ότι ανήκει στο κέντρο. Επιπλέον, αυτό που μου αρέσει είναι ότι πάντα είχε ροκ χαρακτήρα. Του τον κληροδότησαν τα μπαρ και τα κλαμπ της δεκαετίας του ‘80, όπως η Όμπρε, ο Κάκτος και το Crazy Horse.
● Μου έχουν διαρρήξει μια φορά το σπίτι. Συνέβη το 1999. Δούλευα στο Χοροστάσιο εκείνο το βράδυ και, μόλις γύρισα, άνοιξα την πόρτα, τα φώτα ήταν ανοιχτά, όλα μου τα βινύλια και τα CD ήταν στο πάτωμα και όλες οι ντουλάπες ήταν ανοι χτές. Πήραν σχεδόν όλα μου τα ρούχα και ό,τι άλλο μπορούσαν να πάρουν και ήταν εύκολο να κουβαληθεί. Μετά από αυτό, βέβαια, πήρα τα μέτρα μου.
● Ενδιαφέροντες τύποι στην περιοχή ήταν οι άνθρωποι που βρίσκονταν πίσω απ’ την Κοκινοσκουφίτσα, μια εναλλακτική ομάδα που έτρεχε έναν ραδιοφωνικό σταθμό και διοργάνωνε διάφορα ενδιαφέροντα πράγματα που γίνονταν στην πόλη. Εδώ και χρόνια, πάντως, είναι ανενεργοί.
● Αγαπώ πολύ το μπαρ Blue και εδώ και χρόνια πίνω το ποτό μου εκεί. Το έφτιαξε ο Κάζος (επική μορφή) στις αρχές των ‘90s και τώρα το έχει αναλάβει περισσότερο ο γιος του που, παρέα με τον Χρήστο Αγγελόπουλο, παίζει ωραίες μουσικές. Αν βγω καθημερινή, δεν μπορώ να φανταστώ καλύτερο μέρος για να πάω. Φυσικά, μου αρέσουν πολύ και τα καινούργια Speakeasy και Σπόρος. Το Speakeasy νομίζεις πως ξεπήδησε από την εποχή του Μεσοπολέμου και σερβίρει και το αγαπημένο μου gin, το Bloom. O Σπόρος είναι άλλο ένα συμπαθητικό μπαράκι, με καθαρά ποτά και γαμάτες μουσικές.
● Εμβληματικό σουβλατζίδικο για περισσότερο από 25 χρόνια είναι ο Καυτερός κι ενδείκνυνται μόνο γι’ αυτούς που τους αρέσουν τα πραγματικά καυτερά. Για σούπερ μαμαδίσιο φαγητό θα πρότεινα Κίτσουλα, ενώ, αν είσαι ξενύχτης, η Βελανιδιά, που είναι 24 ώρες ανοιχτή, θα σε φροντίσει. Αγαπημένη μου στάση είναι σίγουρα και το βιβλιοπωλειο Ευριπίδης, όπου αγοράζω ξένο μουσικό Τύπο και βιβλία.
● Οι άνθρωποι στην πολυκατοικία απέναντι τα έχουν δει, στην κυριολεξία, όλα από εμένα. Και μάλιστα, πολύ πριν απ’ τη γυμνή μου φωτογράφιση στη LifΟ.