§ Στο μεταξύ, αυτή σου η κατανόηση μου χάρισε την ειρήνη και την πιο βαθιά ελευθερία, τέτοια που ποτέ άλλοτε δεν είχα νιώσει.
§ Λάθος εμείς; Και αυτός υποτίθεται ότι είναι ο Σωστός; Μα, Σωστός για ποιον; Είναι πραγματικά αφόρητο το επίπεδο της υποκρισίας στο οποίο μπορεί να καταλήξουν οι άντρες!
§ Ο σηματοδότης δείχνει πράσινο φως, στον σηματοδότη υπάρχει ταμπέλα στοπ. Τι πρέπει να κάνει ο οδηγός του αυτοκινήτου; § Μάνα των αναμνήσεων, των ερωμένων δασκάλα! § Επιδημίες είχαν ξεσπάσει στις πιο φτωχικές συνοικίες και η δημοκρατία είχε κατασταλεί από μια τυραννία υπεύθυνη για την εκτέλεση χιλιάδων πολιτών. § Με τον ιδρώτα του προσώπου σου θα βγάζεις το ψωμί σου, ώσπου να ξαναγυρίσεις στο χώμα, γιατί από το χώμα έγινες. Χώμα είσαι και στο χώμα θα ξαναγυρίσεις.
— Δεν το χρειάζεσαι, είχες πέσει μικρός στη χύτρα!
§ Ο Ομάρ έπιασε με τα στιβαρά του μπράτσα το καλλίγραμμο κορμί της Ντέμπορα και με μία κίνηση την πέταξε στο κρεβάτι.
§ «Mια εύγραμμος ευφωνία πνέει και στρώνει μαΐστρο πάνω στο χωμάτινο τετράγωνο που ανοίγω σαν μεγάλο παράθυρο κάθε πρωί πάνω στον Ευβοϊκό.
§ Κόβουμε τα μανιτάρια όπως θέλουμε, τα βάζουμε σε ένα μικρό ταψάκι, τα αλατίζουμε και ρίχνουμε λίγο λάδι πάνω τους. Τα βάζουμε στον φούρνο για 10 λεπτά περίπου, ίσα να πάρουν λίγο χρώμα.
— Ναι, δεν υπάρχει τίποτα στον κόσμο που δεν θα 'δινα! Θα 'δινα και την ψυχή μου ακόμα!
§ Nα βρεθεί ο γ.τ. των εικόνων των μιγαδικών z για τους οποίους ισχύει 2|z+1|=|z+4|.
§ Αφού ήμουν ένας τόσο τρανός ονειροπόλος, γιατί το ασανσέρ μου σταματούσε στον τρίτο;
Μακάρι να ήμουνα για σένα καλοκαίρι, όταν οι μέρες του καλοκαιριού έχουν πετάξει! § Και από τότε ποτέ δεν ξαναφίλησε γυναίκα, λες και θεωρούσε ότι θα έκανε προδοσία στην ανάμνηση εκείνης.
§ Η ακετυλχολίνη είναι ο νευροδιαβιβαστής σε όλες τις αυτόνομες παραγαγγλιακές νευρικές απολήξεις, όλες τις παρασυμπαθητικές και μερικές συμπαθητικές...
§ Ζεσταίνουμε σε μια κατσαρόλα την κρέμα, το γάλα και το γλυκάνισο και όταν πάρουν βράση, αποσύρουμε από τη φωτιά.
— Παιδιά, μου μύρισε φασολάδα.
— Όχι, Τζόε, μην τον σκοτώσεις!