Ο Τομ Γκριν δηλώνει Μορμόνος και ζει με τις έξι συζύγους του σε μια έρημο, 2000 χλμ μακριά από το Σολτ Λέικ Σίτι. Τις περισσότερες από τις συζύγους του τις γνώρισε, τις παντρεύτηκε και απέκτησε παιδιά μαζί τους, όταν εκείνες ήταν ακόμη ανήλικες.
Για αυτό, όμως, έχει επιχείρημα.
«Το σχέδιο του Θεού λέει ότι οι γυναίκες πρέπει να παντρεύονται όταν είναι σε θέση να τεκνοποιήσουν. Πουθενά δεν λέει ότι οι γυναίκες πρέπει να κάνουν παιδιά, όταν η κοινωνία τις θεωρεί έτοιμες για κάτι τέτοιο», ισχυρίζεται.
Τώρα ετοιμάζεται να πείσει την έβδομη σύζυγό του να τον ακολουθήσει σ' αυτό το μοντέλο ζωής, μόνο που υπάρχει ένα -ηθικό- θέμα (και δεν είναι το μόνο): πρόκειται για την ανήλικη σύντροφο του μεγαλύτερου γιου του, που και αυτός βρίσκεται στην εφηβεία.
Τι λένε, όμως, οι άλλες σύζυγοι του Γκριν γι' αυτού του είδους τη ζωή που ακολουθούν; Τις πειράζει που ο άντρας τους δεν είναι αποκλειστικά δικός τους; Τις προβληματίζει το γεγονός ότι εξακολουθεί να αναζητά ανήλικες συζύγους;
«Όχι δεν με πειράζει να τον μοιράζομαι με άλλες γυναίκες», λέει μία από τις συζύγους του και συνεχίζει: «Ξέρει να μοιράζει την αγάπη του, να μας αγαπάει όλες. Και είναι πολύ καλός πατέρας. Έχει τον τρόπο του με τους ανθρώπους», λέει μία από αυτές.
Βέβαια, από τον αποχαυνωμένο, κάπως ντροπαλό και διστακτικό τρόπο που μιλούν κατά τη διάρκεια του ντοκιμαντέρ οι μικρότερες σύζυγοι του Γκριν είναι προφανές ότι ο συγκεκριμένος εκμεταλλεύεται την αφέλεια -των ίδιων και των γονιών τους-, συντηρώντας έναν απολύτως ανάρμοστο κύκλο σχέσεων και αιτιολογώντας τον κατά πώς τον βολεύει...