Κλαίμε γιατί είμαστε χαρούμενοι, λυπημένοι, για να κρατηθεί ο βολβός του ματιού υγρός ή γιατί κάτι μπήκε στο μάτι μας (από τα αιθέρια έλαια του κρεμμυδιού, μέχρι τον καπνό ενός δακρυγόνου).
Στην προσπάθειά της να απεικονίσει την σύνθεση των δακρύων, για τη σειρά έργων της με τίτλο, "The Topography of Tears" η καλλιτέχνης Rose-Lynn Fisher, έβαλε 100 δείγματα στεγνωμένων δακρύων, σε κρυσταλλική μορφή, που είχαν προκληθεί από διαφορετικές αιτίες, κάτω από ένα κοινό μικροσκόπιο και βρέθηκε μπροστά σε μια πολύ σημαντική ανακάλυψη, όπως αναφέρει το Smithsonian.
Τα δάκρυα που προέρχονταν από λύπη, χαρά, το καθάρισμα κρεμμυδιών, και μια σειρά από άλλες αιτίες είχαν μια εντελώς διαφορετική μοριακή δομή, που τα έκανε να δείχνουν διαφορετικά στο φακό του μικροσκοπίου.
"Τα δάκρυα περιέχουν μια πληθώρα από συστατικά. Ανάλογα με τις συνθήκες που προκαλούνται, αλλά και τις συνθήκες αποτύπωσής τους, κάνουν τον κάθε τύπο δακρύων να φαίνεται μοναδικός κάτω από το μικροσκόπιο", σύμφωνα με την επιστημονική εξήγηση του φαινομένου.
Να πως δείχνουν τα δάκρυα χαράς...
...τα δάκρυα λύπης...
και τα δάκρυα που προκαλούνται από καθάρισμα κρεμμυδιών: