Μια νέα μελέτη καταδεικνύει ότι η κατάποση ακόμη και ενός τμήματος πλαστικού μπορεί να σκοτώσει τις θαλάσσιες χελώνες.
Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι υπήρχε μία στις πέντε πιθανότητες θανάτου για μια χελώνα που κατανάλωσε μόνο ένα κομμάτι, ενώ το ποσοστό αυτό αυξήθηκε σε 50% για 14 κομμάτια.
Η ομάδα των ερευνητών διαπίστωσε ότι οι νεότερες χελώνες διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν από την έκθεση σε πλαστικό σε σχέση με τα ενήλικα πλάσματα.
Οι ερευνητές αναφέρουν ότι τα στοιχεία εγείρουν ανησυχίες σχετικά με τη μακροπρόθεσμη επιβίωση ορισμένων ειδών χελώνας.
Η ατέρμονη αύξηση του πλαστικού στους ωκεανούς του πλανήτη αυξάνει όλο και περισσότερο τον κίνδυνο για τα θαλάσσια είδη.
Ενώ ήταν σχετικά απλό για τους ερευνητές να τεκμηριώσουν την απειλή για τα ζώα που μπλέκονται στο πλαστικό και πνίγονται, ο προσδιορισμός του πόσο σοβαρή είναι η κατάσταση ως προς την κατάποση πλαστικού είναι πολύ δυσκολότερος.
Οι συντάκτες της μελέτης εκτιμούν ότι περίπου οι μισές από τις θαλάσσιες χελώνες του πλανήτη έχουν καταπιεί πλαστικό.
«Λόγω του πεπτικού τους συστήματος, συμβαίνει αυτό», δήλωσε στο BBC News η επικεφαλής συγγραφέας Δρ. Britta Denise Hardesty από τον Οργανισμό CSIRO.
«Εάν καταλήξει σε λάθος μέρος, ακόμα και ένα μικρό, λεπτό, πλαστικό μπορεί να εμποδίσει κάποιο κανάλι και τελικά αυτό το μπλοκάρισμα μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο», αναφέρει.
Εκτός από την πρόκληση μπλοκαρίσματος στο αναπνευστικό και τα πεπτικό, τα σκληρότερα κομμάτια προκαλούν εσωτερικούς τραυματισμούς που συχνά οδηγούν και σε θάνατο.
Η ερευνητική ομάδα διαπίστωσε επίσης ότι οι νεότερες χελώνες έλαβαν πολύ περισσότερο πλαστικό από τις ενήλικες. Περίπου το 23% των νεαρών και το 54% των χελωνών μετά την επώαση είχαν τραφεί με πλαστικό σε σύγκριση με το 16% των ενηλίκων.
Ενώ οι θαλάσσιες χελώνες μπορούν να ζήσουν έως και τα 80 έτη και να αναπαραχθούν για πολλές δεκαετίες, οι ερευνητές ανησυχούν για τις μακροπρόθεσμες επιπτώσεις στο είδος.
Οι συντάκτες της νέας μελέτης θέλουν να ευαισθητοποιήσουν τους καταναλωτές και τους ηγέτες σχετικά με την απειλή από το πλαστικό και να ενθαρρύνουν δημιουργικές λύσεις στο θέμα. «Ας ξανασκεφτούμε τη σχέση μας με το πλαστικό», είπε η Δρ Hardesty.
Η μελέτη δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Scientific Reports.