Κυτταρικές δομές, στους χόνδρους του κρανίου δεινοσαύρου ηλικίας άνω των 70 εκατομμυρίων ετών, και μια ουσία που συμπεριφέρεται σαν DNA, εντόπισαν επιστήμονες.
Για δισεκατομμύρια χρόνια, το DNA έχει υπηρετήσει σαν μόριο πληροφοριών για τα όντα, καθώς εμπεριέχει οδηγίες για το πώς και πότε μπορεί να χτίσει πρωτεΐνες για όλους τους ζωντανούς οργανισμούς.
Αλλά πόσο μπορεί να επιζήσει η βιολογική πληροφορία;
Νέα έρευνα δείχνει απολιθώματα δεινοσαύρων, τα οποία έχουν διατηρηθεί και περιέχουν τη μορφή των κυττάρων και των δομών, που μπορεί να έχουν σχηματιστεί από το αρχικό DNA (των δεινοσαύρων).
Η έρευνα, που δημοσιεύθηκε στο National Science Review, παρουσιάζει στοιχεία από δύο ανήλικα κρανία από τους δεινοσαύρους Hypacrosaurus stebingeri, ένα φυτοφάγο είδος δεινοσαύρου που ζούσε στη σημερινή Μοντάνα πριν από 75 εκατ. χρόνια.
Μέσα στα μικρά απολιθώματα, οι ερευνητές μπόρεσαν να δουν στοιχεία που έμοιαζαν με κύτταρα, κάποια από τα οποία είχαν παγώσει κατά τη διάρκεια της κατάδυσής τους. Άλλα περιέχουν σκούρα «μπαλάκια», που μοιάζουν με πυρήνες, όμοιους με εκείνους των κυττάρων όπου αποθηκεύεται το DNA.
Μάλιστα, ένα από αυτά μοιάζει να περιέχει σκοτεινά, μπερδεμένα πηνία που μοιάζουν με χρωμοσώματα, τα συμπυκνωμένα νήματα πρωτεϊνών και DNA που σχηματίζονται κατά τη διάρκεια της κυτταρικής διαίρεσης.
«Πρόκειται για ένα υποκυτταρικό επίπεδο συντήρησης που δεν έχει αναφερθεί ποτέ πριν», λέει η Alida Bailleul, μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Ινστιτούτο Πανεπιστημιακής Παλαιοντολογίας και Παλαιοανθρωπολογίας της Κίνας και κύριος συγγραφέας της νέας μελέτης.
Η μέθοδος που ακολούθησαν οι ερευνητές
Για να ελέγξουν το απολιθωμένο υλικό, οι ερευνητές εφάρμοσαν «λεκέδες» που συνδέονται με το DNA σε ζωντανά κύτταρα σε κομμάτια κρανίου δεινοσαύρων. Αυτοί οι λεκέδες κολλούν σε συγκεκριμένα σημεία μέσα στα απολιθωμένα κύτταρα, κάνοντάς τα να λάμπουν σε φθορίζον κόκκινο και μπλε.
Οι «λεκέδες» αυτοί είναι συνδεδεμένοι με τα αρχικά μόρια των δεινόσαυρων και δεν αποτελούν εξωτερικό μολυσματικό παράγοντας όπως τα βακτήρια.
Ενδέχεται όμως η ανακάλυψη αυτή να σημαίνει ότι μπορούν οι επιστήμονες να αποκωδικοποιήσουν το DNA των δεινοσαύρων; Ούτε καν. Οι επιστήμονες δεν επιχείρησαν να αποσπάσουν το DNA από τα απολιθώματα των δεινοσαύρων, έτσι δεν μπορούν να επιβεβαιώσουν αν το υλικό που εντόπισαν είναι αναλλοίωτο DNA ή κάποιο είδος υποπροϊόντος απολιθώματος, γενετικού υλικού.
Οι επιστήμονες επίσης είναι επιφυλακτικοί και για το αν το DNA βρίσκεται μέσα στα κύτταρα των δεινοσαύρων. Πιθανότατα να είναι απειροελάχιστα κομμάτια από υπολείμματα, αλλοιωμένα από χημικές διαδικασίες, και μπλεγμένα με κάτι που κάποτε ήταν πρωτεΐνη.
«Δεν αναβιώνουμε το Jurassic Park» δηλώνει η Bailleul.
Παρ' όλα αυτά , η έρευνα λειτουργεί σαν μία υπενθύμιση ότι τα απολιθώματα μπορούν να διατηρούν μικροσκοπικές δομές και ίχνη μορίων, που δημιουργούν τα κύτταρα του οργανισμού, από χρωστικές ουσίες μέχρι πρωτεΐνες και ακόμα περισσότερα.
Μία άλλη πρόσφατη έρευνα μάλιστα, ανακάλυψε βιομόρια σε ένα απολίθωμα της Dickinsonia, ένα πλάσμα που ζούσε πριν από μισό δισεκατομμύριο χρόνια, και τα χρησιμοποίησε για να επιβεβαιώσει ότι ο οργανισμός ήταν ζώο και όχι άλλη μορφή ζωής.
Με πληροφορίες από το National Geographic