Oι πρώτες αναφορές από τις κυβερνητικές πηγές ανέφεραν πως απόψε ο πρωθυπουργός μιλώντας στην μαραθώνια συνεδρίαση της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ είπε ότι η κυβέρνηση επιθυμεί συμφωνία δύο φάσεων. Οι πηγές έσπευσαν αμέσως μετά τη λήξη της συνεδρίασης να δηλώσουν πως ο πρωθυπουργός εξέφρασε την εκτίμηση ότι η συμφωνία θα προχωρήσει σε δύο φάσεις. Πρώτη θεωρείται η τρέχουσα φάση που μπορεί να οδηγήσει σύντομα σε συμφωνία για την επανεκκίνηση της χρηματοδότησης και δεύτερη αυτή που θα ξεκινήσει αμέσως μετά, δηλαδή μέσα στον Ιούνιο και θα έχει καταλήξει ως το φθινόπωρο και θα πρέπει να περιλαμβάνει και συμφωνία για το χρέος.
Ωστόσο λίγο αργότερα ακολούθησε ένα non paper που αλλάζει τελείως; τα δεδομένα και ξεκαθαρίζει πως η κυβέρνηση επιθυμεί ενιαία συμφωνία γεγονός που έχει κατ' επανάληψη τονίσει και ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας.
Αναλυτικά το non paper που προκαλεί σύγχυση:
O πρωθυπουργός τόνισε, στην ομιλία του χθες στην ετήσια συνέλευση του ΣΕΒ, ότι με την συμφωνία δεν επιδιώκει «απλώς μια βραχυπρόθεσμη χρηματοδοτική ανάσα» αλλά να αντιμετωπιστεί «μέσο και μακροπρόθεσμα το χρηματοδοτικό πρόβλημα του ελληνικού δημοσίου έως ότου βγούμε με ασφάλεια στις αγορές».
Σε καμία περίπτωση, δηλαδή, η κυβέρνηση δεν διαπραγματεύεται μια συμφωνία σε δύο ή τρεις φάσεις προκειμένου να εξασφαλίσει προσωρινά την πληρωμή κάποιας δόσης υπογραμμίζουν οι ίδιοι κύκλοι.
Τονίζουν στη συνέχεια ότι αυτή η λογική, που εφάρμοσε η προηγούμενη κυβέρνηση Σαμαρά/Βενιζέλου, οδηγεί συνεχώς σε νέα μέτρα και ακόμα μεγαλύτερη οικονομική ασφυξία.
Αντίθετα, προσθέτουν, η κυβέρνηση με την ενιαία συμφωνία επιδιώκει να τερματιστεί η λιτότητα, να αποκατασταθεί η ρευστότητα στην πραγματική οικονομία και να ανοίξει η προοπτική ανάπτυξης για την χώρα.
Οι κυβερνητικοί κύκλοι αναφέρουν επίσης ότι είναι χαρακτηριστική η αποστροφή του Αλέξη Τσίπρα στην ομιλία του στο Συνέδριο του Economist στις 15 Μαΐου 2015 για την συμφωνία που επιδιώκει η ελληνική κυβέρνηση και η οποία προϋποθέτει τα εξής 4 σημεία:
** Χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα, κυρίως φέτος και το 2016, ώστε να διασπάσουμε το μηχανισμό αναπαραγωγής της λιτότητας και να ανακτήσουμε τον αναγκαίο δημοσιονομικό χώρο.
** Να μην έχουμε δεσμεύσεις, υποχρεώσεις για νέες περικοπές. Καμία νέα περικοπή σε μισθούς και συντάξεις, σε μέτρα, δηλαδή, που θα εντείνουν την κοινωνική ανισότητα και θα ξαναφέρουν την οικονομία στο σπιράλ της ύφεσης.
** Αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους ώστε να μπει τέλος στον φαύλο κύκλο της τελευταίας πενταετίας όπου η χώρα αναγκάζεται διαρκώς να παίρνει νέα δάνεια για να ξεπληρώνει τα προηγούμενα.
** Ισχυρό Πρόγραμμα επενδύσεων, συντονισμένη χρηματοδότηση επενδύσεων, ιδίως στις υποδομές και τις νέες τεχνολογίες».