Δεν υπάρχει ιδιαίτερη τεχνολογία για να φτιάξει κανείς ένα αλυσοπρίονο, γράφει το ΤΙΜΕ. Απλώς βιδώνεις πλαστικά και μεταλλικά εξαρτήματα με με παλιομοδίτικα μπουλόνια. Οι κινέζοι φτιάχνουν ήδη αλυσοπρίονα. Κι όμως μια γερμανική εταιρία η Stihl, συνεχίζει ακάθεκτη την παραγωγή, εξάγει το 86% των προϊόντων της και αυξάνει τα κέρδη της, κατασκευάζοντας ακριβά αλυσοπρίονα. Πως μπορεί μια γερμανική επιχείρηση να ανταγωνιστεί με επιτυχία τα φθηνά εργατικά χέρια της Κίνας? Στην οικογενειακή αυτή επιχείρηση κρύβεται και το μυστικό της επιτυχίας της Γερμανίας. Η Stihl-'όπως και πολλές άλλες γερμανικές επιχειρήσεις-δεν εκμεταλλεύτηκε τις ευκολίες της παγκοσμιοποίησης που έδωσε την ευκαιρία σε επιχειρήσεις άλλων χωρών να μεταφέρουν τα εργοστάσια και την παραγωγή τους σε φθηνότερες χώρες, όπως η Κίνα και η Βραζιλία. Αντί να απολύει προσωπικό στην περίοδο της Μεγάλης Ύφεσης, όπως έκαναν οι εταιρίες στις ΗΠΑ αλλά και αλλού, "κλείδωσε" το ταλέντο των εργαζομένων της προσφέροντας την εγγύηση της πλήρους απασχόλησης τους μέχρι το 2015 ενώ προσέλαβε και ειδικούς για να αναπτύξουν τα προϊόντα της τις δύσκολες οικονομικά ημέρες. Το αποτέλεσμα ήταν προϊόντα ακριβά αλλά πολύ υψηλής ποιότητας. Η Stihl είναι το παράδειγμα για την ανάσταση της γερμανικής οικονομίας. Οι μικρές επιχειρήσεις που αποτελούν τη ραχοκοκκαλιά της γερμανικής οικονομίας, εργάζονται στην γκρίζα πλευρά του βιομηχανικού φάσματος και δεν παράγουν iPad ή έξυπνα τηλέφωνα, ο βαρύς εξοπλισμός όμως που βγαίνει από τα εργοστάσια τους είναι υποδείγματα εγγυημένης τεχνολογίας και πειθαρχημένης μηχανικής.
Τα τελευταία χρόνια αυτές οι επιχειρήσεις με τη βοήθεια διορατικών κυβερνητικών μεταρρυθμίσεων έκαναν τη βαριά βιομηχανία τέχνη, σφυρηλατώντας τον πιό ανταγωνιστικό τομέα στην παγκόσμια οικονομία. Το 2010 οι γερμανικές εξαγωγές στον τομέα αυτό αυξήθηκαν κατά 18,5% προκαλώντας το φθόνο του δοκιμαζόμενου από την κρίση ανεπτυγμένου κόσμου. Το ΑΕΠ, γράφει το ΤΙΜΕ αυξήθηκε κατά 3,6% το 2010, η ανεργία στη Γερμανία μειώθηκε κατά τη διάρκεια της κρίσης, σε περίπου 6,9% το 2010 από 8,6 % το 2007 και ο Stéphane Garelli, διευθυντής του Κέντρου Παγκόσμιας Ανταγωνιστικότητας στο ελβετικό IMD το επιβεβαιώνει: «Η Γερμανία βρίσκεται σε πολύ ανταγωνιστική θέση σήμερα, περισσότερο από ποτέ». Τον περασμένο χρόνο η Γερμανία αντιπροσώπευε το 60% της αύξησης του ΑΕΠ στην Ευρωζώνη από μόλις 10% το 2000. "Από ασθενής της Ευρώπης, γίναμε ο κινητήρας της" , τονίζει υπερήφανα ο Υφυπουργός Οικονομικών Steffen Kampeter.
Η οικονομική επιτυχία των Γερμανών έχει όμως δημιουργήσει χάσμα στις σχέσεις με τους εταίρους στην Ευρωζώνη, κλονίζοντας την ενότητα της κοινής ευρωπαϊκής προσπάθειας και την ύπαρξη του ευρώ. "Υπάρχει απογοήτευση με τη Γερμανία. Λέει ο André Sapir, ανώτερος συνεργάτης στο think tank Bruegel, που εδρεύει στις Βρυξέλλες .
Ίσως υπάρχει και ένας φόβος. Για πρώτη φορά η Γερμανία μετά από δύο χαμένους πολέμους, καταφέρνει αναίμακτα να ηγεμονεύει στην Ευρώπη.