«Βρίσκομαι περίπου 2 χρόνια στην Ελλάδα και μου αρέσει η δουλειά μου. Την αγαπάω και δουλεύω από το πρωί μέχρι το βράδυ. Μ' αρέσει να κάνω όμορφες τις πελάτισσες».
«Κυρίως Γεωργιανοί, έρχονται στο κομμωτήριο και Έλληνες, αλλά λίγοι. Εδώ είναι πολύ πιο φτηνά από τα άλλα κομμωτήρια. Το κούρεμα και το χτένισμα κάνουν 6€ και η βαφή κάνει 5€ αν είναι δικιά σου και 9€ αν είναι δική μας».
«Στην Γεωργία δεν υπήρχε δουλειά και πάρα πολλοί άνθρωποι από εκεί, έχουν έρθει Ελλάδα. Στην Ελλάδα είναι κρίση, αλλά ακόμα και τώρα τα πράγματα είναι καλύτερα απ' ότι στη Γεωργία. Εκεί είναι πάντα δύσκολα... Ναι, υπάρχουν Γεωργιανοί που φεύγουν από Ελλάδα επειδή είναι κρίση και πάνε Ιταλία ή Αμερική όπου μπορούν».
«Έχω έναν αδερφό και μια αδερφή εκεί. Ο πατέρας μου πέθανε πριν 5 χρόνια. Και είμαι εδώ με τη μητέρα μου. Πρώτα ήρθε εδώ η μάνα μου, δούλεψε σ' ένα κομμωτήριο -κάνει λούσιμο και έχει μάθει και λίγα χτενίσματα- και μετά ήρθα και εγώ. Μου είχε βρει η μάνα μου δουλειά, έτσι και ήρθα. Εγώ έχω πάει σε σχολή για κομμώτριες. Στην αρχή δούλευα σ' άλλα κομμωτήριά και μετά σ' αυτό. Εδώ πληρώνομαι καλύτερα, είμαι ευχαριστημένη, περίπου 700€ το μήνα. Έχω δουλέψει σε κομμωτήριο και έπαιρνα 250€ το μήνα και δούλευα από πρωί μέχρι βράδυ... Τα λεφτά που βγάζω, κάποια τα στέλνω στα αδέρφια μου... Δε μου λείπει τίποτα από τη Γεωργία. Μόνο τα αδέρφια μου».
«Εμείς πριν το γάμο δεν έχουμε κρεβάτι, δεν είναι όπως στην Ελλάδα ή στη Ρωσία. Είμαι ακόμα παρθένα, εμείς στη Γεωργία δεν κάνουμε σεξ πριν το γάμο. Υπάρχουν γυναίκες από άλλες χώρες που έρχονται εδώ και κάνουν πεζοδρόμιο. Αυτές τρελαίνονται, δε ξέρω τι παθαίνουν. Εγώ θέλω να μαζέψω λεφτά να κάνω το δικό μου κομμωτήριο. Θέλω να κάνω και οικογένεια, παιδιά αλλά δε μπορώ να το σκεφτώ ακόμα αυτό. Τώρα είμαι μόνη μου, έχω χαρτιά και θα ήθελα να μείνω εδώ και να και φτιάξω οικογένεια».
Πώς θες να είναι ο σύζυγος σου; Θέλω τον άντρα μεγαλύτερο 5-6 χρόνια, χριστιανό, καλό, να με αγαπάει να έχει δουλειά και χρήματα και αφού παντρευτώ θα κάνω και έρωτα. Πρώτα αγάπη, μετά γάμος και έπειτα ο έρωτας, το σεξ».
«Μένω εδώ στην Ομόνοια με τη μάνα μου, την έχω μάθει την περιοχή και μου αρέσει. Δεν έχω νιώσει το ρατσισμό γιατί δουλεύω όλη μέρα. Βγαίνω σπάνια το βράδυ σε μαγαζιά και έτσι δεν αντιμετωπίζω κακή συμπεριφορά που είμαι ξένη... Έχω γνωρίσει κοπέλες από τη Γεωργία, και υπάρχουν γεωργιανές ταβέρνες και κάπου κάπου -αν έχουμε γενέθλια ή γιορτή- πάμε, όχι συνέχεια και όχι μέχρι αργά».
«Κάθε Κυριακή πάμε όλοι οι Γεωργιανοί στον Άγιο Κωνσταντίνο εδώ παρακάτω στην Πατησίων ενώ κάθε πρώτη Κυριακή του μήνα έρχεται και Γεωργιανός παπάς στον Άγιο Παντελεήμονα και μιλάει στη γλώσσα μας, λέει τα λόγια του Θεού και τον καταλαβαίνουμε».
«Για να έρθω Ελλάδα: λεωφορεία, βάρκες, περπάτημα. Περπάτησα πολύ πάνω από 8 ώρες:. Δεν έχω φοβηθεί πιο πολύ στη ζωή μου. Έδωσα 2000€ σε ανθρώπους που κάνουν αυτή τη δουλειά για να έρθω. Μου τα είχε δανειστεί από το πρώτο μου αφεντικό, δούλεψα μετά 4 μήνες για να τον ξεπληρώσω. Τώρα είμαι νόμιμη εδώ έβγαλα κόκκινη κάρτα, έχω κανονικά χαρτιά».
«Η Ελλάδα μ' αρέσει πολύ και θέλω να μείνω. Έχω πάει και εκδρομή στη Χαλκίδα. Μου αρέσει πολύ η θάλασσα».