Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Πέθανε ο Μισέλ Πικολί: Ο σπουδαίος Γάλλος ηθοποιός

Ο πρωταγωνιστής της Ωραίας της Ημέρας τού Μπουνιουέλ και της Περιφρόνησης του Γκοντάρ έφυγε από τη ζωή σε ηλικίας 94 χρόνων.

Πέθανε ο Μισέλ Πικολί: Ο σπουδαίος Γάλλος ηθοποιός

Σε ηλικία 94 ετών άφησε την τελευταία του πνοή ο Γάλλος ηθοποιός Μισέλ Πικολί, ένας από τους τελευταίους σπουδαίους πρωταγωνιστές τού γαλλικού σινεμά, σύμφωνα με ανακοίνωση της οικογένειάς του. 

Πέθανε «στα χέρια της συζύγου του, Λουντιβίν και των παιδιών του μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο» σύμφωνα με το γαλλικό πρακτορείο (AFP).


Σε μία καριέρα που εκτείνεται σε οκτώ δεκαετίες, ο Πικολί πρωταγωνίστησε σε πάνω από 230 ταινίες και συνεργάστηκε με του σπουδαιότερους ηθοποιούς και σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου. 

Άλφρεντ Χίτσκοκ, Λουίς Μπουνιουέλ, Ζακ-Λυκ Γκοντάρ, Κώστας Γαβράς, Αλέν Ρενέ, Θόδωρος Αγγελόπουλος, Ανιές Βαρντά, Νάνι Μορέτι μεταξύ των κορυφαίων δημιουργών που τον σκηνοθέτησαν.


Γεννημένος στο Παρίσι τον Δεκέμβριο του 1925 από βιολονίστα πατέρα σουηδικής καταγωγής και γαλλίδα μητέρα, ο Πικολί σπούδασε υποκριτική και κέρδισε τον πρώτο μεγάλο ρόλο του στη μεγάλη οθόνη ως ανθρακωρύχος στο κοινωνικό δράμα του Λουί Ντακέν «The Mark of the Day».

Για πρώτη φορά συνεργάστηκε με τον Ισπανό σκηνοθέτη Λουίς Μπουνιουέλ το 1956, στην περιπέτεια Οι πέντε φυγάδες (La mort en ce jardin) και ακολούθησαν άλλες πέντε ταινίες μαζί του - μεταξύ αυτών και Η Ωραία της Ημέρας με την Κατρίν Ντενέβ, ταινία τού 1967 και Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας τού 1972.

Η Ωραία της Ημέρας με την Κατρίν Ντενέβ

«Με έμαθε να είμαι χαμηλών τόνων και να έχω χιούμορ. Γενικώς, δεν συμπαθούσε τους ηθοποιούς, όμως του άρεσε να περιβάλλεται από θιάσους. Σε επέλεγε βάσει της προσωπικότητάς σου, όχι για το αν ήσουν διάσημος» είχε πει ο ίδιος για τον Μπουνιουέλ.

Το 1986 πρωταγωνίστησε στην ταινία Η δική μας νύχτα (Mauvais Sang), το δεύτερο δημιουργικό άλμα του Λεός Καράξ, με τις Ζιλί Ντελπί και την Ζιλιέτ Μπινός.

Η δική μας νύχτα (Mauvais Sang) του Λεός Καράξ

Η καριέρα του ξεκίνησε νωρίς, τη δεκαετία του '40 και στο θέατρο, όπου πρωταγωνίστησε σε έργα των Στρίμπεργκ, Ίψεν, Κλάιστ, Τσέχωφ, Σνίτσλερ, Μολιέρου και Μαριβώ, μεταξύ άλλων.

«Το ιδανικό μου ήταν να καταπλήσσω τους ανθρώπους μέσω της απλότητας και χωρίς επιτήδευση. Ένας πραγματικά σπουδαίος ηθοποιός μπορεί να είναι εξαιρετικά μετριοφρων για τη δουλειά του, στην ευχαρίστηση που αντλεί από ένα τόσο εξτραβαγκάντ και συναρπαστικό επάγγελμα. Η επιτυχία του ουδόλως έχει να κάνει με το αν είναι ένας μέτριος κομπορρήμων. Προτιμώ τους ηθοποιούς που παραμένουν μυστικοπαθείς...» έλεγε ο ίδιος.

Στην ταινία τού 1982 «Το Πάθος» του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ

Παρά την ευρύτητα των ρόλων και του υποκριτικού του ταλέντου, την ποιότητα και τον αριθμό των ταινιών του, αλλά και τις τέσσερις υποψηφιότητές του, ποτέ δεν κατάφερε να κερδίσει ένα Σεζάρ, το λεγόμενο γαλλικό Όσκαρ. Παρόλα αυτά, κέρδισε το βραβείο πρώτου ανδρικού ρόλο στο Φεστιβάλ των Καννών το 1980 για την ταινία "A Leap in the Dark" του Marco Bellocchio και την αμέσως επόμενη χρονιά το ίδιο βραβείο αυτή τη φορά στο φεστιβάλ του Βερολίνου για το Une etrange affaire.

Ο Πικολί είχε παντρευτεί τρεις φορές. Το 1954 τη Ελβετή ηθοποιό Ελεονόρ Χιρτ με την οποία απέκτησε και μία κόρη, την Αν Κορντελιά. Το  1966 παντρεύτηκε τη μεγάλη κυρία του γαλλικού τραγουδιού, Ζιλιέτ Γκρεκό με την οποία έζησαν μαζί έως το 1977 κι ένα χρόνο αργότερα ανέβηκε τα σκαλιά της εκκλησίας με την σεναριογράφο Λουντιβίν Κλερκ.

Με πληροφορίες από AFP/Hollywood Reporter