Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Γιατί δεν χαμογελά ποτέ η Βικτόρια Μπέκαμ; - Σε συνέντευξή της εξήγησε τι έκανε και γιατί πλέον αυτό αλλάζει

Η Βικτόρια Μπέκαμ ήταν μέχρι τώρα σχεδόν πάντα αγέλαστη, αλλά υπήρχε λόγος

Γιατί δεν χαμογελά ποτέ η Βικτόρια Μπέκαμ; - Σε συνέντευξή της εξήγησε τι έκανε και γιατί πλέον αυτό αλλάζει

H Βικτόρια Μπέκαμ μίλησε στο βρετανικό περιοδικό Glamour και μεταξύ άλλων αναφέρθηκε και στο περιβόητο ζήτημα με το σπάνιο έως ανύπαρκτο χαμόγελό της σε δημόσιες εμφανίσεις.

Στη συνέντευξή της μιλά για την οικογένειά της και το πώς μεγαλώνει τα παιδιά της. «Όσο μεγαλώνω, τόσο περισσότερο συνειδητοποιώ τι λειτουργεί για μένα και τι όχι. Πώς το τι τρως και το πώς γυμνάζεσαι έχει αποτέλεσμα. Και όταν έχεις τέσσερα παιδιά, συνειδητοποιείς ότι παρατηρούν τα πάντα. Για παράδειγμα δεν θα καθίσω ποτέ με τα παιδιά μου και να παραλείψω ένα γεύμα γιατί πρέπει να δουν ότι η μαμά τους τρώει υγιεινά και πρέπει να δείξεις στους μικρούς πώς να είναι υγιείς και ευχαριστημένοι με το ποιοι είναι», λέει η Βικτόρια Μπέκαμ.

«Ως γονείς, έχουμε ευθύνη να διασφαλίσουμε ότι επικοινωνούμε με τα παιδιά μας, αλλά ας είμαστε ειλικρινείς, τα social media δεν είναι κάτι που είχαμε να αντιμετωπίσουμε εμείς μεγαλώνοντας», συνεχίζει. «Ο Ντείβιντ και εγώ είμαστε πολύ κοντά στα παιδιά μας και όλα σχετίζονται με την επικοινωνία και την προστασία τους και για να είμαστε σίγουροι ότι είναι ισχυρά, όμορφα και αξιοπρεπή ανθρώπινα όντα»

Στη συνέχεια η Βικτόρια Μπέκαμ μιλά για τη σχέση της με την κόρη της και αποκαλύπτει πως υπήρξε θύμα bullying. «Είχα δεχθεί πολύ bullying στο σχολείο, διανοητικά και σωματικά, και μπορώ να μιλήσω με την κόρη μου την Χάρπερ για αυτό και πώς τα κορίτσια πρέπει να είναι ευγενικά με τα κορίτσια ... πραγματικά χρησιμοποιώ τις δικές μου εμπειρίες και τις μοιράζομαι μαζί της» λέει και αποκαλύπτει πως ο εκφοβισμός έκανε την ίδια να αισθάνεται «ανασφαλής».


Παρά το bullying, η Βικτόρια λέει ότι μεγαλώνοντας άρχισε πραγματικά να δέχεται τον εαυτό της και πως αυτό είναι ένα καλό παράδειγμα για όλους. «Στο παρελθόν, πιθανόν να κρυβόμουν πίσω από την πανοπλία μου. Για παράδειγμα, δεν χαμογελούσα ποτέ δημόσια, κάτι που τώρα γίνεται λιγότερο ... Υπάρχει κάτι πραγματικά απελευθερωτικό στο να αποδεχθώ ποια είμαι στα 45 μου και να το κατέχω. Θέλω να διαδώσω το μήνυμα ότι όλοι θα πρέπει να αισθάνονται ως η καλύτερη εκδοχή του εαυτού τους να φροντίζουν ό, τι έχουν... θέλω να πω στους ανθρώπους να είναι ο εαυτός τους... Ναι, και αυτοί και εγώ έχουμε ρυτίδες, και δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα».