Αντιγράφω από την ανάρτηση του Νικόλα Νικολαΐδη στο Facebook /
ο πάντα ευγενής και ελάχιστα γκρινιάρης Νικόλας, φίλος της Αθήνας και ενεργός πολίτης, γράφει: /
«Η ιστορία του χώρου που στέγαζε το Reactivate Athens επαναλαμβάνει την πρακτική των Ολυμπιακών: ένας ισόγειος χώρος στο κτίριο του ΗΣΑΠ επί της οδού Αθηνάς ανακαινίζεται άρτια από το κοινωφελές Ίδρυμα Ωνάση. Στεγάζει μία ομάδα αρχιτεκτόνων, οι οποίοι προχωρούν στη συλλογή ιδεών για την επαν-ενεργοποίηση του κέντρου της Αθήνας. Το πρόγραμμα διαρκεί κάποιους μήνες, κατά τη διάρκεια των οποίων ο χώρος παραμένει ζωντανός με διάφορες εκδηλώσεις και ομιλίες ανοιχτές προς όλους, δίνοντας λίγη αισιοδοξία για την επανά-χρηση των χώρων στην περιοχή της Ομόνοιας. Με τη λήξη του προγράμματος δεν υπάρχει κάποια πρόβλεψη για το αύριο και ο χώρος νεκρώνει απότομα. Ο ΗΣΑΠ στοιβάζει εκεί παλιές σωληνώσεις από τον εξαερισμό του κτιρίου, με τα σκουριασμένα μέταλλα να παραμένουν σε κοινή θέα μέχρι οι βιτρίνες να ασβεστωθούν ξανά. Re-activate με ημερομηνία λήξης» /
όλα αυτά είναι πολύ ελληνικές ιστορίες: τα ίδια και χειρότερα και, φυσικά, σε άλλη κλίμακα συμβαίνουν στο Μοναστηράκι /
ένας από τους πέντε αρχιτέκτονες που είχαν κερδίσει τον διαγωνισμό και υπέγραψαν την κεντρική ιδέα του «μωσαϊκού» μέσα από πολύχρωμους κυβόλιθους, ο Νίκος Καζέρος, ανέβασε σοκαριστικές φωτογραφίες από την πλατεία στον δικό του λογαριασμό, πάλι στο Facebook: «Σήμερα, η πλατεία Μοναστηρακίου διαλύεται σιγά-σιγά. Έχουν εξαφανιστεί (κλαπεί;) μοναδικές σχάρες. Τα ξύλινα στοιχεία δεν συντηρούνται. Οι επιχειρηματίες του κεμπάπ ανακατέλαβαν την ανατολική πλευρά της. Για να κατασκευαστεί η πλατεία είχαν δουλέψει χειρωνακτικά τεχνίτες για μήνες, είχε δαπανηθεί ένα σημαντικό χρηματικό ποσό. Ενδεχομένως, σε λίγο να είναι υποφερτή και να αναγνωρίζεται το ίχνος της από μακριά ή από τις δημοσιεύσεις» /
εδώ, λοιπόν, το μεγάλο ζήτημα είναι η έλλειψη συνέχειας, δηλαδή μιας στοιχειωδούς μέριμνας για την επόμενη ημέρα, όταν τα φώτα των εγκαινίων θα έχουν σβήσει /
η πλάκα είναι ότι με το που παραδόθηκε η πλατεία με τη νέα της μορφή, τον Δεκέμβριο του 2008, εκδόθηκε ένας «κανονισμός λειτουργίας» ειδικά για την πλατεία /
εκεί, ανάμεσα σε άλλα, με απόφαση δημάρχου (στην οποία περιγράφονται ο τρόπος λειτουργίας και οι αρμοδιότητες) «συστήνεται Επιτροπή Διαχείρισης της πλατείας για την τήρηση του παρόντος κανονισμού» /
αλήθεια, συστάθηκε ποτέ αυτή η Επιτροπή; /
ακούω ότι ο δήμος πήρε πρωτοβουλία να συναντήσει τους αρχιτέκτονες και να σκεφθούν μαζί τρόπους αντίδρασης στην μπαχαλοποίηση της πλατείας /
δεν λέω, καλή κίνηση, αλλά αναρωτιέμαι, και νομίζω απάντηση δεν θα πάρω, γιατί πρέπει σχεδόν πάντα τα πράγματα να φτάνουν σε αυτό το σημείο για να παρθούν πρωτοβουλίες κ.λπ., κ.λπ. /
εν τω μεταξύ, ο Δήμος Αθηναίων, και ειδικότερα ο Αντιδήμαρχος Καθαριότητας Ανδρέας Βαρελάς, βρίσκεται πίσω από τη σωστή απόφαση να καθαριστεί το διατηρητέο κτίριο του Συλλόγου Ελλήνων Αρχαιολόγων στον πεζόδρομο της Ερμού, λίγο πιο κάτω από τον σταθμό του Θησείου /
το υπέροχο αυτό νεοκλασικό είχε καταντήσει μια θλιβερή μουντζούρα από τα ατελείωτα γκράφιτι /
απορίας άξιο γιατί δεν είχαν κινητοποιηθεί πρώτοι και καλύτεροι οι ίδιοι οι αρχαιολόγοι /
εκτός κι αν αναγνώριζαν στους επίδοξους καλλιτέχνες του δρόμου κοινωνικές ευαισθησίες, επομένως θεωρούσαν τον ξεπεσμό του κτιρίου τους ένα είδος αρχιτεκτονικού «ντοκουμέντου», συναφούς με τα χαρακτηριστικά της εποχής της μεγάλης ελληνικής κρίσης.