Για να φτάσω στον σταθμό του μετρό που είναι κοντά στο σπίτι μου πρέπει ναπεράσω από το πάρκο της γειτονιάς /
τους τελευταίους μήνες, ανάμεσα στην είσοδο του πάρκου και στις σκάλες που οδηγούν στον σταθμό, έχει «στρατοπεδεύσει» ένας ανάπηρος άντρας σε καροτσάκι που πουλάει χαρτομάντηλα /
η παρουσία του μου έχει δημιουργήσει ανεξήγητη αμηχανία /
σε βαθμό που λίγο στα μουλωχτά και με αστείες δικαιολογίες (προς τον εαυτό μου) τροποποίησα ελαφρώς τη διαδρομή μου, έτσι ώστε να αποφεύγω την αναπόφευκτη, καθημερινή μας συνάντηση /
μάλιστα, την τελευταία φορά που πέρασα από μπροστά του με φώναξε, ενώ μόλις τον είχα προσπεράσει /
γύρισα έκπληκτος και αυτός μου έκανε νόημα να ανεβάσω το ελαττωματικό φερμουάρ του παντελονιού μου που είχε πάρει την κατιούσα /
γέλασα αυθόρμητα, έκανε κι αυτός μια γκριμάτσα σαν να μου έλεγε «εντάξει, δεν τρέχει τίποτα» και συνέχισα την πορεία μου προς τον σταθμό /
η ανάμνηση του χαριτωμένου αυτού επεισοδίου με έκανε να νιώσω ακόμα πιο άσχημα /
ενδόμυχα, ο προσωπικός μου μηχανισμός παραγωγής ενοχών δούλευε full-time /
η αρχή μου είναι να μη δίνω δεκάρα τσακιστή σε επαίτες /
ακόμα περισσότερο όταν γίνεται με τρόπο εκβιαστικό: όταν, δηλαδή, επιδεικνύεται κάποια κινητική υστέρηση, ένας αποκρουστικός ακρωτηριασμός ή κάποιο άλλο πρόβλημα /
ναι, αλλά αυτός που πουλάει χαρτομάντηλα ή αναπτήρες εμπίπτει στην ίδια κατηγορία; /
αν μία στις δέκα ο άνθρωπος που με κοιτάει με αυτά τα παρακλητικά μάτια έχει όντως πρόβλημα και δεν με κοροϊδεύει; /
ενοχές, ενοχές, ενοχές /
καθώς χρησιμοποιώ και τον Ηλεκτρικό, όπου κάθε μέρα στήνεται το μεγαλύτερο πανηγύρι επαιτείας στην Αθήνα, καταλαβαίνετε ότι το συνειδησιακό μου πρόβλημα έχει πάρει φωτιά /
τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί στο Διαδίκτυο ένα βίντεο που δείχνει έναν ζητιάνο έξω από τον σταθμό του μετρό Συγγρού-Φιξ να σηκώνεται στο τέλος της «βάρδιάς» του κανονικά στα πόδια του, τα οποία είχε επιμελώς κρύψει για να παριστάνει τον ανάπηρο /
το βίντεο αρχίζει την ημέρα με κοντινά πλάνα από περαστικούς που αφήνουν στον ζητιάνο ψιλά, καθώς μπαινοβγαίνουν στο μετρό /
στη συνέχεια, βράδυ πια, το βίντεο δείχνει ένα μακρινό πλάνο, όπου φαίνεται κάποιος να πλησιάζει τον ζητιάνο και να τον βοηθά να σηκωθεί, ως εκ θαύματος, στα πόδια του... /
ο τύπος που έχει τραβήξει το βίντεο ακούγεται έκπληκτος να κάνει σχόλια του τύπου «απίστευτο» κ.λπ. /
όμως, είναι γνωστό πως κυρίως τις ημέρες των Χριστουγέννων και του Πάσχα κυκλώματα επαιτείας γεμίζουν τους δρόμους της Αθήνας (αλλά και της Θεσσαλονίκης) με δυστυχισμένους, προκειμένου να γεμίσουν οι τσέπες επιτήδειων /
σε έρευνα της οργάνωσης «Άρσις» αυτόπτες μάρτυρες αποκάλυψαν ότι πολλές γυναίκες, με μωρά στην αγκαλιά, που ζητιανεύουν, τις μεταφέρουν άγνωστοι με αυτοκίνητα μεγάλου κυβισμού και τις αφήνουν σε συγκεκριμένα σημεία /
ενδεικτικό είναι ότι όταν τα μέλη της «Άρσις» πλησίασαν παιδιά που ζητιάνευαν και τους ζήτησαν να τους πουν την ιστορία τους, διαπίστωσαν ότι όλα είναι δασκαλεμένα να λένε την ίδια ιστορία /
«εμείς, αυτό που συμβουλεύουμε πάντα όσους θέλουν να βοηθήσουν, είναι να μη δίνουν ποτέ χρήματα γιατί έτσι συντηρούν το φαινόμενο και, κυρίως, την ανήλικη επαιτεία. Καλύτερα να τους δίνουν ένα μπουκάλι νερό ή φαγητό, παρά χρήματα» είχε δηλώσει ένα μέλος της οργάνωσης... /
εμένα, πάντως, μου κάνει εντύπωση η αδιαφορία του Δήμου και της Αστυνομίας /
έχει γίνει ποτέ έλεγχος σε αυτούς τους ανθρώπους; /
αν όντως έχουν πρόβλημα επιβίωσης, δεν θα μπορούσαν να υποστηριχθούν από τις καλά οργανωμένες υπηρεσίες του Δήμου; /
κι αν είναι θύματα κερδοσκοπικών κυκλωμάτων, δεν θα έπρεπε να επέμβει η Αστυνομία; /
ή θα πρέπει να συνηθίσουμε σε αυτό που ήδη ξέρουμε: πως δηλαδή ο καθένας κάνει σε αυτή την πόλη ό,τι του καπνίσει, χωρίς συνέπεια και με τους πολίτες εκτεθειμένους και απροστάτευτους στη χαοτική δημοκρατία μας;