Ο συνάδελφος του, Κώστας Βουτσάς, είχε αφηγηθεί σχετικά στη LIFO το 2009, όταν είχε γίνει ''Αθηναίος της Εβδομάδας'':
«Το "κορίτσια, ο Μπάρκουλης" βγήκε σε μια παρέλαση στο Καλλιμάρμαρο. Μια κοπέλα το φώναξε και έμεινε. Χάλασε και η παρέλαση, έτρεξαν όλα τα κορίτσια με τις ποδιές στον Μπάρκουλη. Είχαμε πολλές τέτοιες εκδηλώσεις θαυμασμού.»
Η ατάκα «Κορίτσια, ο Μπάρκουλης!» τον συνόδευσε μέχρι το θάνατό του
Στην πραγματικότητα αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που ακούστηκε η ατάκα. Ο ίδιος ο Μπάρκουλης, που το γνώριζε από πρώτο χέρι, είχε εξηγήσει πώς πρωτοβγήκε:
«Έμενα Λουκά Ράλλη τότε, στον Πειραιά. Έπρεπε λοιπόν με το αυτοκίνητο να κατέβω τη Τζαβέλας για να πάω στον προορισμό μου. Εκεί λοιπόν ήταν χτισμένο ένα γυμνάσιο Θηλέων. Κάθε μέρα απέξω μαζεύονταν πολλά αγόρια, όλοι οι... γαμπροί της περιοχής! Κάποιος απ' όλους αυτούς λοιπόν είχε την έμπνευση μια μέρα και φώναξε «Κορίτσια ο Μπάρκουλης» και από τότε το φώναζαν κάθε φορά που περνούσα με το αυτοκίνητο απέξω είτε εγώ, είτε κάποιο όχημα που έκανε θόρυβο όπως το δικό μου...».
Το σλόγκαν έγινε και τίτλος βιβλίου του στο οποίο ο ίδιος αποκάλυψε ότι έσπαγε στο ξύλο γνωστή ηθοποιό με την οποία διατηρούσε ερωτικές σχέσεις: «Την έσπαγα στο ξύλο καθημερινά, κάτι που δεν είχα ξανακάνει σε άλλη γυναίκα. Είχε δικό της κρεβάτι στον Ερυθρό Σταυρό, πότε με σπασμένο χέρι και πότε με σπασμένο κεφάλι. Ερχόταν μπαταρισμένη και έβριζε μέχρι και τον πατέρα μου. Τελικά, τις ξανάτρωγε»