Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Παρέα με το μεγαλύτερο κομμάτι μετεωρίτη που έχει εκτεθεί ποτέ δημοσίως

Το εντυπωσιακό αστέρι που έπεσε απ' το διάστημα πριν από χιλιάδες χρόνια, και μια μοναδική εμπειρία

Παρέα με το μεγαλύτερο κομμάτι μετεωρίτη που έχει εκτεθεί ποτέ δημοσίως

O μετεωρίτης

Φωτογραφίες: LIFO.gr

  

Κι αν μπορούσες να αγγίξεις ένα πεφταστέρι; Μπαίνοντας στην αίιθουσα με τους μετεωρίτες, -είμαστε στο Αμερικανικό Μουσείο Φυσικής Ιστορίας, το Μουσείο στο οποίο συνήθως οι τεράστιοι δεινόσαυροι κλέβουν την παράσταση- νιώθεις δέος. Και ξεχνάς τους δεινόσαυρους και τα μαμούθ. 

Είναι σκοτεινή και ήσυχη και γεμάτη με αντικείμενα που δεν έχουμε ιδέα από πού μας ήρθε. 

Η εμπειρία του να βρίσκεσαι τόσο κοντά με εξωγήινα αντικείμενα είναι υπέροχη αλλά και ταπεινωτική. Αντικείμενα που δεν είναι απ' αυτόν τον πλανήτη, αλλά έπεσαν από τον ουρανό: άλλα ήταν αστέρια, άλλα κομήτες, όλα πάντως μας δείχνουν μια ζωή διαφορετική απ' αυτήν που ξέρουμε.

Υπάρχουν κομμάτια που επιβεβαιωμένα ήρθαν απ' τον πλανήτη Αρη και αυτά μου άρεσαν πολύ, τίποτα όμως δε μπορούσε να συγκριθεί με την επαφή με το μεγαλύτερο κομμάτι μετεωρίτη που έγινε ποτέ προσιτό στο κοινό. [Το βάρος του αγγίζει τους 34 τονους!]


Είναι σιδερένιος και ήταν γνωστός στους Εσκιμώους της Γροιλανδίας ως Ahnighito. 

Στη Γροιλανδία έπεσε πριν από περίπου 10.000 χρόνια ο εν λόγω μετεωρίτης που έσπασε σε αρκετά κομμάτια, με μεγαλύτερο αυτό που μπορείς να δεις -και να αγγίξεις- στο Μουσείο. 

Το ενδιαφέρον είναι πως οι Εσκιμώοι ζούσαν όλα αυτά τα χρόνια δίπλα στους τεράστιους μετεωρίτες, χωρίς να έχουν ιδέα περί τίνος επρόκειτο. Τους χρησιμοποιούσαν μάλιστα, κόβοντας κομμάτια τους για να φτιάξουν εργαλεία και όπλα από μέταλλο. 

Οι επιστήμονες έμαθαν για πρώτη φορά την ύπαρξη των μετεωριτών στη Γροιλανδία το 1818. Έστειλαν πολλές αποστολές απ' το 1818 μέχρι το 1883 αλλά δεν μπόρεσαν να βρουν από πού προερχόταν ο σίδηρος. Μόλις το 1894 ο εξερευνητής Robert E. Peary, που είχε το μυαλό να ζητήσει τη βοήθεια ενός ντόπιου, Εσκιμώου οδηγού, έφτασε στο νησί Saviksoah.

Το εσωτερικό ενός μετεωρίτη ήτσν αυτό που μ' άρεσε πιο πολύ

Εκεί εντόπισε το σημείο πτώσης των μετεωριτών. Του πήρε όμως χρόνια να καταφέρει να μεταφέρει τους μετεωρίτες στα καράβια. Χρειάστηκε να χτιστεί τι μοναδικό (μικροσκοπικό εδώ που τα λέμε) σιδηροδρομικό δίκτυο της Γροιλανδίας. Έφτιαξαν λοιπόν τρένα και κουβάλησαν τους μετεωρίτες ως τη θάλασσα, τους έβαλαν στα πλοία και ο Perry πούλησε όλα τα κομμάτια κατευθείαν στο American Museum of Natural History της Νέας Υόρκης για 40.000 δολάρια. Εδώ, στη Νέα Υόρκη, μπορεί κανείς να το δει, μέχρι και σήμερα... 

Αγγίζοντας τον μετεωρίτη

 

Οι επισκέπτες αισθάνονται την ανάγκη να φωτογραφηθούν, να στείλουν στο instagram την εικόνα, να κάνουν οτιδήποτε γίνεται για να διατηρήσουν αυτήν την ανάμνηση