Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Ο πολύπλαγκτος Δημοκίδης.

Να πώς πήρα το όνομά μου - μια ιστορία που θα έκανε τον παππού μου περήφανο.

Ο πολύπλαγκτος Δημοκίδης.

*πολύπλαγκτος = ο εις πολλά πλανώμενος και ετερόκλητος. 

Και, ναι: έτσι με κάναν μπάνιο κάποτε. 

Είμαι λοιπόν ο τελευταίος που φέρει αυτό το επώνυμο, το επώνυμο της οικογένειάς μου. Πιθανότατα δεν θα υπάρξει συνέχεια μέσω απογόνων [I'm the end of the family line που λέει κι ο Morrissey], και θα το πάρω μαζί μου στον τάφο. 

Πριν γίνει αυτό όμως, ας έχω πει την ιστορία αυτού του επιθέτου. 

Όχι, δεν είναι ποντιακό, αν και τα τελευταία χρόνια για να αποφύγω μια μεγάλη κουβέντα προσποιούμαι ότι είναι, όταν με ρωτούν. 

Όπως με περηφάνεια έλεγε ο παππούς μου απ' την πλευρά του πατέρα μου (κι εκείνος Αριστοτέλης Δημοκίδης όπως εγώ) καταγόμασταν από έναν Αναστασιάδη που κάτι έκανε στο Μελένικο με τη δίκη του Κολοκοτρώνη - δεν είναι όμως αυτή η ιστορία που μας ενδιαφέρει σήμερα.

Τουλάχιστον ως και το 1819 οι πρόγονοί μου είχαν το επώνυμο Αναστασιάδης. 

Μέχρι που (σύμφωνα με τον παππού τουλάχιστον) ένας απ' αυτούς, σημαντικός ιατρός της εποχής του, έγινε Υπουργός σε μια απ' τις πρώτες ελληνικές κυβερνήσεις. Υπουργός Υγείας. Κι επειδή θεωρούνταν τόσο σπουδαίος γιατρός πολλοί -υποψιάζομαι με πρώτο τον ίδιο- τον παρομοίαζαν με τον Δημοκήδη, γιατρό της αρχαιότητας. 

Πες, πες, ο "σύγχρονος Δημοκήδης" κόλλησε αυτό το παρατσούκλι και του έμεινε. Δεν ξέρω ποιος ψωνίστηκε -αυτός ή οι άμεσοι απόγονοί του- πάντως μετά απ' αυτόν όλοι οι απόγονοι, φτάνοντας μέχρι και σ' εμένα, είχαν πλέον αυτό το επίθετο. (Με μια αλλαγή, μόνο, στο πρότελευταίο ήτα που με την πάροδο των δεκαετιών έγινε γιώτα, ίσως για να θυμίζει ποντιακό επίθετο, ίσως επειδή ήταν πιο εύκολο και αναμενόμενο να γράφεται έτσι.) 

--

Ένα παράπονο είχε ο παππούς Τέλης (νεκρός απ' το 1998 - έφυγε με σπουδαίο, περήφανο κι αξιοζήλευτο τρόπο, ίσως άλλη φορά): ότι δεν έβρισκε πολλά στοιχεία για τον γιατρό της αρχαιότητας. Τότε βλέπετε δεν πολυείχαμε ίντερνετ για να βρεις τα πάντα. Κι αυτά που βρήκα βέβαια εγώ στο ίντερνετ δεν ήταν και πάρα πολλά. 

Μέχρι που πριν λίγο καιρό, ο Κώστας Δεμερτζίδης, σκάναρε αποσπάσματα από ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Δημήτρη Σαραντάκου και μου τα έστειλε. Το βιβλίο έχει τίτλο: "Οι αρχαίοι είχαν την πλάκα τους". 

Αυτή είναι η, συναρπαστική τολμώ να πω, ιστορία του περίφημου, πολύπλαγκτου γιατρού της αρχαιότητας.

 

--------------

 

I Know Very Well How I Got My Name

(I'm) The End Of The Line