Είδα στην τηλεόραση τον Ερντογάν, να μιλά σε εκατοντάδες χιλιάδες Τούρκους που κουνούσαν ενθουσιασμένοι τα σημαιάκια τους.
"Το Twitter, το Facebook και το YouTube", φώναζε για τα δίκτυα που θέλει να απαγορεύσει και φιμώσει, "πρέπει να σέβονται τους τουρκικούς νόμους! Δεν μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν!"
Με δυο λόγια, δεν επιτρέπεται να τον κατακρίνουν ή να αναμεταδίδουν τις ντροπιαστικές συνομιλίες του που δυνητικά αποδεικνύουν το πόσο διεφθαρμένος είναι.
Η φράση που είπε όμως μετά με εξόργισε πραγματικά. Κυρίως επειδή την είπε με περηφάνια: "Να ξέρει το twitter και το facebook ότι εδώ υπάρχουν νόμοι! Εδώ δεν είναι Μπανανία... Εδώ είναι Τουρκία!"
Όχι αγαπητέ. Μπανανία κατήντησες τη χώρα σου, όταν καταπνίγεις κάθε διαφορετική φωνή και όταν κλείνεις [ΚΛΕΙΝΕΙΣ!] το twitter για να μη μπορούν οι διαφωνούντες να γράφουν την άποψή τους.
Δεν με ενδιαφέρουν οι φήμες για την τηλεπαρουσιάστρια και το ροζ βίντεό της με τον (παντρεμένο) Ερντογάν, εξαιτίας του οποίου λέγεται ότι το Τούρκος πρωθυπουργός έκλεισε το twitter. Μπορεί να αποδείκνυε την υποκρισία του αν η φήμη είναι αληθινή, αλλά σε κάθε περίπτωση οι κινήσεις του και η επίκληση του πατριωτισμού τον καθιστούν, στα μάτια μου τουλάχιστον, ακόμα πιο γελοίο ηγέτη. (Μη μιλήσω καν για την ένταση με τη Συρία που προκάλεσε ως αντιπερισπασμό στα σκάνδαλά του, ή το τι μπορεί να κάνει εναντίον της Ελλάδας σύντομα, λόγω δημοσκοπικής σκοπιμότητας.)
Κι όμως. Πολλοί Έλληνες που διαμαρτύρονται στο ελεύθερο twitter για "την χούντα που ζούμε στην Ελλάδα", είχαν για Θεό τον Ερντογάν, και τον έχουν ακόμα. Έφτιαξε ένα οικονομικό θαύμα, λειτούργησε τίμια, φέρθηκε δημοκρατικά κλπ κλπ. Το ίδιο και ο Πούτιν.
Το γεγονός ότι ακόμα και τώρα χρησιμοποιούν το ελεύθερο ίντερνετ για να κλαφτούν για τη δικτατορία που ζούμε και για να επαινέσουν "δημοκρατικούς ηγέτες" όπως είναι ο Ερντογάν, είναι, το λιγότερο, θλιβερό.