Το καλοκαίρι πήρα μια συνέντευξη από την Λίνα Νικολακοπούλου.
Σε κάποια στιγμή μου είπε πως θαύμασε ένα άγνωστό της τραγούδι, και για τη μουσική και για τους στίχους.
Δεν ξέρω αν υπάρχει μεγαλύτερο κομπλιμέντο για κάποιον δημιουργό (και ειδικά στιχουργό) απ' το να πει κάτι τέτοιο δημοσίως η Λίνα Νικολακοπούλου, κι ας μην είπε τα στοιχεία του - που δεν τα γνώριζε.
Να το απόσπασμα απ' την κουβέντα μας:
Περάσατε, ποτέ, από τότε στην "άλλη" πλευρά; Πώς νιώσατε;
Ναι, βεβαίως και πέρασα. Και ήταν πολύ ωραία.
Λοιπόν, σχετικό μ' αυτό: προχτές μου συνέβη κάτι υπέροχο. Δεν ξέρω πώς ακριβώς να το περιγράψω...
Είχα ανοίξει τυχαία το ραδιόφωνο, πιο πολύ για να ακούσω ειδήσεις, και άκουσα ένα τραγούδι...! Ε, λοιπόν, είχα πάρα πολύ καιρό να ακούσω τόσο ωραίο λόγο. Με πέρασε αυτό απ' την άλλη πλευρά.
Ποιο τραγούδι ήταν αυτό;
Δεν ξέρω! Ήταν στον σταθμό Δίεση. Μιλούσε ένα παιδί –αγόρι το τραγουδούσε- κι έλεγε για κάποιον που είχε ντυθεί με τα ρούχα του Σαββατοκύριακου, κάπως έτσι έλεγε, και βρέθηκε νεκρός μ' αυτά, με τα ρούχα του Σαββατοκύριακου.
Τα θυμάμαι μπερδεμένα. Και σε άλλο σημείο περιέγραφε πως κάποιοι πήγαιναν σε ξενοδοχεία, κι όταν τελείωναν και έβγαιναν απ' το ξενοδοχείο κοιταζόντουσαν στους καθρέφτες κι είχαν γίνει καινούριοι.
Πολύ ωραία η μουσική εξαιρετικός ο λόγος. Δεν ξέρω ούτε ποιος το έγραψε αυτό το τραγούδι, ούτε ποιος ήταν αυτός που το έλεγε. Κι όμως ακούγοντάς το τυχαία για λίγο στο ραδιόφωνο, μέσα στην άγνοιά μου και την μεγάλη, ευχάριστη έκπληξή μου, ένιωσα μαγεμένη, σαν να ονειρευόμουν ξύπνια...
---------------------
Εννοείται πως το έψαξα κατευθείαν, χωρίς αποτέλεσμα. Αναρωτήθηκαν κι άλλοι πολλοί.
Μέχρι που έστειλε σχόλιο ο Γρηγόρης 18, τον οποίο υπέρευχαριστώ:
Πριν δυο μερες ειχα ξαπλωσει και ειχα αφησει τον σταθμο να παιζει ΔΙΕΣΗ.
Αναμεσα στον υπνο και τον ξυπνιο ακουγα αυτο το τραγουδι και σκεφτομουν ποσο ωραιοι και πρωτοτυποι ειναι οι στιχοι του και ποσο γαληνια η μουσικη. Με πηρε ο υπνος ενω φανταζομουν τις εικονες που περιγραφει και οταν ξυπνησα δεν μπορουσα να θυμηθω τιποτα απο τους στιχους, μονο πως ενα τραγουδι μου αρεσε πολυ και μου εκανε εντυπωση!
Μετα διαβασα εδω οτι και η κ.Νικολακοπουλου το αναζηταει και θυμαται καποιους στιχους, και εψαχνα επί δυο μερες. Και το βρηκα!
Μανωλης Φαμελλος-Το παλιο ξενοδοχειο του θανατου
Υ.Γ Μακαρι να το διαβασει η κ.Νικολακοπουλου - αν και πανε μερες. Ανυπομονω για νεα δουλεια της!
=) Γρηγόρης.