Στο ίντερνετ υπάρχει μεγάλη συζήτηση για το Κόκκινο σπίτι της Θεσσαλονίκης (Αγίας Σοφίας με Ερμού).
Aνάμεσα στις άλλες μεταφυσικές απιθανότητες έχει αναφερθεί ένα γέρικο ζευγάρι που μπαίνει χωρίς κλειδί αλλά κι η ύπαρξη βρικολάκων που εμποδίζει την πώληση ή αναστήλωση του κτιρίου.
Όμως φέτος τον Ιανουάριο έγινε γνωστό ότι βρέθηκε ο γενναίος που το αγόρασε, και είναι ο Σαββίδης του ΠΑΟΚ, που δεν φοβάται την υποτιθέμενη κατάρα.
Στην εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ δημοσιεύτηκαν τα παρακάτω:
Στην ιδιοκτησία του ομογενούς επιχειρηματία και μεγαλομετόχου της ΠΑΕ ΠΑΟΚ, κ. Ιβάν Σαββίδη, πέρασε εδώ και μερικές ημέρες (μετά τη βίλα Ζαρντινίδη) ακόμη ένα εμβληματικό κτίριο της Θεσσαλονίκης: πρόκειται για το περίφημο «Κόκκινο Σπίτι» της πλατείας Αγίας Σοφίας, ακριβώς απέναντι από την ομώνυμη εκκλησία.
Το τίμημα το οποίο φέρεται να κατέβαλε ο ομογενής επιχειρηματίας και μεγαλομέτοχος της ποδοσφαιρικής ομάδας του ΠΑΟΚ ανέρχεται, σύμφωνα με πηγές της «ΜτΚ», σε 4 εκατ. ευρώ (τίμημα αρκετά χαμηλό για το συγκεκριμένο ακίνητο, παρότι, όπως σπεύδουν να σημειώσουν με νόημα παράγοντες της τοπικής κτηματαγοράς, στο ποσό αυτό θα πρέπει να συνυπολογιστούν αρκετά εκατομμύρια επιπλέον για την αναστήλωση του κτιρίου, το οποίο -μετά από δεκαετίες εγκατάλειψης- χρήζει εκτεταμένων επεμβάσεων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό του, προκειμένου να μπορέσει να αναδείξει για άλλη μία φορά την ιδιαίτερη ομορφιά του).
Όσο για τον σκοπό της αγοράς του (πέραν του ότι η απόκτηση ενός τέτοιου ακινήτου σε ένα από τα κεντρικότερα σημεία της πόλης αποτελεί, ούτως ή άλλως, μια εξαιρετική επενδυτική ευκαιρία για όποιον έχει τη δυνατότητα να διαθέσει τα απαιτούμενα κεφάλαια), πληροφορίες της «ΜτΚ» αναφέρουν ότι προορίζεται να αποτελέσει το συντονιστικό «στρατηγείο» του κ. Ιβάν Σαββίδη για τις επιχειρηματικές δραστηριότητες που αναπτύσσει αυτήν την περίοδο στη Θεσσαλονίκη και στην ευρύτερη περιοχή της Βόρειας Ελλάδας.
Στο liberty μαθαίνουμε γιατί θεωρήθηκε καταραμένο το σπίτι:
Το «Μέγαρο Λόγγου» ή αλλιώς κόκκινο σπίτι ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1926 και ολοκληρώθηκε το 1928 για λογαριασμό του βιομηχάνου Ιωάννη Λόγγου, που καταγόταν από την Νάουσα.
Ο Λόγγος ήταν ιδιοκτήτης μιας τεράστιας και πολύ εξελιγμένης κλωστοϋφαντουργίας. Το φανταστικό αυτό κτήριο ήταν έργο του αρχιτέκτονα Τζενάρι.
Και από εκεί ξεκινάει ο "Θρύλος μυστηρίου" που κρύβει αυτό το σπίτι: Η «Ανώνυμος Οικοδομική Εταιρία Νέων Χωρών» που κατασκεύασε το κτίριο, χρεοκόπησε παραδόξως λίγο μετά την ολοκλήρωση της κατασκευής του κτιρίου ενώ η τεράστια βιομηχανική μονάδα του Λόγγου στην Νάουσα καταστράφηκε από πυρκαγιά, επίσης λίγα χρόνια μετά την ολοκλήρωση του κτιρίου. Όλα αυτά έδωσαν τροφή για σενάρια και η η όψη του κτιρίου με τα χρόνια δημιούργησε διαφόρους μύθους.
Κάποιοι το θεωρούν στοιχειωμένο - άλλοι λένε ότι κατοικείται από «Βρυκόλακες» ενώ διάφοροι άλλοι θεωρούν ότι υπάρχει μια κατάρα για όσους σχετίζονται με το σπίτι. Αυτοκτονίες, άνθρωποι που τρελαίνονται και μυστήρια γεγονότα έχουν συνδεθεί με (ή/και επινοηθεί για) το συγκεκριμένο σπίτι.
====
Πως ήταν τα σχέδια του σπιτιού
Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε ισόγειο και δύο ορόφους, αλλά κατά την διάρκεια της κατασκευής αποφασίστηκε από τον ιδιοκτήτη η προσθήκη και τρίτου ορόφου, και τα σχέδια τροποποιήθηκαν δίνοντας στο κτίριο την σημερινή του μορφή.
Στο ισόγειο λειτουργούσε η Έκθεση Υφασμάτων Ναούσης και αργότερα το καφενείο «Ερμής», στέκι των εκπαιδευτικών της πόλης. Το καφενείο, ιστορικό με το δικό του τρόπο, λειτούργησε εκεί μέχρι το 1992, όταν πλέον μετατράπηκε σε μπυραρία «Κουρδιστό Γουρούνι».
Τα τελευταία χρόνια διαθέτει τρία καταστήματα στο ισόγειο (το «Κουρδιστό Γουρούνι», το κατάστημα με τα ρούχα, και το μικροσκοπικό μαγαζάκι επί της Ερμού), δύο διαμερίσματα στον πρώτο όροφο, δύο στον δεύτερο, και ένα οροφοδιαμέρισμα στον τρίτο, που είναι και το πιο εντυπωσιακό, με ένα τεράστιο σαλόνι με τζάκι.
Το κτίριο είναι μοναδικό δείγμα αρχιτεκτονικής σε όλη την Θεσσαλονίκη.
Η προσωνυμία «Κόκκινο Σπίτι» οφείλεται στην όψη που του δίνουν τα κόκκινα τουβλάκια και τα κεραμικά διακοσμητικά σε ολόκληρη την εξωτερική του επιφάνεια. Ιδιοκτήτρια ολόκληρου του κτιρίου είναι μια απροσδιορίστου ηλικίας ηλικιωμένη γυναίκα, που μπορεί να χαρακτηριστεί εκκεντρική. Έχει να κατοικηθεί πάνω 25 χρόνια...
Το 1983, με απόφαση του υπουργείου Πολιτισμού το τριώροφο κτίσμα χαρακτηρίστηκε ως ιστορικό διατηρητέο. Το 2006 τόσο η Εφορεία Νεοτέρων Μνημείων Κεντρικής Μακεδονίας, όσο και η Διεύθυνση Νεότερης και Σύγχρονης Αρχιτεκτονικής Κληρονομιάς, αλλά και το Κεντρικό Συμβούλιο Νεοτέρων Μνημείων, πρότειναν την αγορά του από το υπουργείο Πολιτισμού.
Πράγματι, το 2007, ο υπουργός Πολιτισμού, Γεώργιος Βουλγαράκης, αποφάσισε την έγκριση της αναγκαστικής απαλλοτρίωσης ή την απευθείας εξαγορά του διατηρητέου κτιρίου, «προκειμένου το υπουργείο Πολιτισμού να το προστατεύσει, να το αναδείξει και να το αποδώσει για πολιτιστικές χρήσεις». Ωστόσο, ο επόμενος υπουργός Πολιτισμού -και νυν πρωθυπουργός- Αντώνης Σαμαράς, ανακάλεσε την απόφαση του Γ. Βουλγαράκη, διότι όπως είχε πει το 2008 «δεν αιτιολογείται σήμερα ο σκοπός της δημόσιας ωφέλειας περί προστασίας του μνημείου».
Έτσι το κράτος έχασε ένα σπουδαίο μνημείο, που τελικά αγοράστηκε από ιδιώτη. Το πώς θα αξιοποιηθεί θα το δούμε το προσεχές διάστημα...