Για τον Κιμούλη τα πράγματα είναι γνωστά. Το 2013 όταν βγήκε ένταλμα σύλληψης για χρέη 200.000 ευρώ προς το Δημόσιο ο ίδιος παραδέχτηκε:
"Η πηγή της οφειλής εντοπίζεται στην δραστηριότητά μου ως θεατρικού επιχειρηματία και όχι σε έσοδα μισθωτής εργασίας. Δηλαδή, η οφειλή μου αυτή είναι "ζημιές" από τη λειτουργία δύο θεατρικών σκηνών επί 12 χρόνια και από θεατρικές περιοδείες μιας δεκαπενταετίας".
Βούλιαξε τα θέατρά του οικονομικά, όχι για να πλουτίσει ο ίδιος φυσικά, αλλά γιατί ήταν μάλλον ανίκανος να διοικήσει τις σκηνές του και να κάνει θεατρικές περιοδείες χωρίς να συσσωρεύσει χρέη εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ.
Ο Κιμούλης ως καλλιτέχνης είναι εξαιρετικός, ως θεατρικός επιχειρηματίας όμως απέτυχε παταγωδώς, πράγμα που ομολόγησε κι ο ίδιος. Παρόλα αυτά, επιλέχθηκε και διορίστηκε για τη μεγαλύτερη θέση πολιτιστικής διαχείρισης της χρεοκοπημένης Ελλάδας.
Θα τον είχαν επιλέξει άραγε εάν δεν είχε στηρίξει έμπρακτα το ΣΥΡΙΖΑ πριν να γίνει κυβέρνηση αλλά και τώρα που οι περισσότεροι Αριστεροί καλλιτέχνες τον έχουν εγκαταλείψει; Μάλλον απίθανο.
«Το Κέντρο Πολιτισμού - Ίδρυμα ''Σταύρος Νιάρχος'' δεν είναι Μέγαρο Μουσικής Αθηνών», είπε ο Πρωθυπουργός κατά την τελετή παράδοσης. Κι όμως, ο "αντισυστημικός" Τσίπρας έκανε την πιο συστημική επιλογή
Θα υπήρχε πάντως ελπίδα, εάν ο έτερος επικεφαλής του ΚΠΙΣΝ ήταν ένα άφθαρτο ή σούπερ επιτυχημένο πρόσωπο, ώστε να βοηθά τον Κιμούλη που δεν έχει (πετυχημένη) εμπειρία στη διαχείριση πολιτιστικών οργανισμών.
Είναι αυτός ο Νίκος Μανωλόπουλος; Το δεξί χέρι του Χρήστου Λαμπράκη, στέλεχος κορυφαίο και καθοριστικό στην ιστορία του Μεγάρου Μουσικής όπου ήταν 23 χρόνια διευθυντής (με την κατάληξη που ξέρουμε και που ο ίδιος ο Τσίπρας ανέδειξε μέσα στο ΚΠΙΣΝ) έγινε ξαφνικά διευθύνων σύμβουλος!
Ένας άνθρωπος που το όνομά του έχει συνδεθεί, όπως διαβάζουμε και σε στάτους της δημοσιογράφου Κατερίνας Ανέστη, με το «Μέγαρο Μουσικής των υψηλών δαπανών, της σπατάλης, των αποκλεισμών. Και που έφυγε σε μια εποχή κρίσης με "υψηλή αποζημίωση"». Στο Μέγαρο λοιπόν απέτυχε και έφυγε λίγο πριν γίνει το μεγάλο μπαμ και αναγκαστούμε να πληρώσουμε όλοι μας τα σπασμένα. Πώς όμως από το μοντέλο αποτυχίας του Μεγάρου, αναρωτιέται η Ανέστη, βρίσκεται στη νέα εποχή πάλι σε κορυφαία διοικητική θέση;
«Το Κέντρο Πολιτισμού - Ίδρυμα ''Σταύρος Νιάρχος'' δεν είναι Μέγαρο Μουσικής Αθηνών», είπε ο Πρωθυπουργός κατά την τελετή παράδοσης. Κι όμως, ο "αντισυστημικός" Τσίπρας έκανε την πιο συστημική επιλογή και αυτά που κατηγορούσε πάντα -το Μέγαρο του Λαμπράκη ας πούμε- τώρα μας τα ξαναφέρνει με τον πιο επίσημο και ανεξήγητο τρόπο.
Δεν μπορώ να καταλάβω αν αντιλαμβάνεται την ειρωνεία και την ανακολουθία: Από τη μία παρουσιάζει το Νιάρχος ως το αντίθετο του κακού Μεγάρου, κι απ' την άλλη βάζει επικεφαλής του τον επί 23 χρόνια γενικό διευθυντή του Μεγάρου τα χρέη του οποίου αναγκάστηκε να αναλάβει το κράτος.
Δεν τολμώ να φανταστώ τι χρέη θα δημιουργηθούν τώρα...
[+]
"Η γενιά μου απέτυχε - ας μη μας ακούει καθόλου η νέα γενιά"- Γιώργος Κιμούλης
Καλορίζικος...