Καλησπέρα σας, είμαι από Θεσσαλονίκη αλλά από παλιά που πήγαινα συχνά στην Αθήνα, και έμενα και ένα διάστημα εκεί, σας διάβαζα με αρκετό ενδιαφέρον, σε έντυπη μορφή, και τώρα περισσότερο σας διαβάζω από το ίντερνετ. Είδα πως δημοσιεύσατε ένα άρθρο των New York Times, που αναφερόταν στη Θεσσαλονίκη ως top προορισμό για το 2016, κυρίως αναφορικά με το φαγητό (http://www.lifo.gr/now/greece/86034). Στη συνέχεια διάβασα στις "απόψεις", τη δημοσίευση της άποψης κάποιας που είχε να κάνει με την αντίθεση της στην παραπάνω δημοσίευση. (http://www.lifo.gr/articles/opinions/86056).
Ακολουθεί το άρθρο της Π. Κόκλα:
Αναζήτησα το περίφημο δημοσίευμα των εγκυρότατων New York Times, με τους κορυφαίους 50 προορισμούς του κόσμου, για το 2016. Κι εκεί, όντως, βρήκα την αναφορά στην Θεσσαλονίκη. Είχε μια φωτογραφία του Sebrico και τίτλο "Greece's second-largest city is first in food". Ήτοι: Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας είναι πρώτη στο φαγητό.
Αγαπώ τη Θεσσαλονίκη, αλλά αυτό δεν ισχύει. Είμαι βέβαιη ότι το ξέρουν και οι ίδιοι οι Θεσσαλονικιοί. Ειδικά στο είδος του δημιουργικού φαγητού που εξυπονοεί το δημοσίευμα, η Θεσσαλονίκη είναι ενδιαφέρουσα και πειραματική, αλλά το βαρύ πυροβολικό (με μεγάλη διαφορά) βρίσκεται στην Αθήνα. Από κάθε άποψη. Θα με ενδιέφερε παραγματικά να ακούσω αντεπιχειρήματα υπέρ του αντιθέτου.
Το θέμα μου δεν είναι αυτό, ωστόσο. Είναι η αφοριστική ευκολία με την οποία η εγκυρότερη εφημερίδα του κόσμου, μεταδίδει κάποια ανακρίβεια. Η οποία δεν γίνεται για ένα θέμα γεωπολιτικό (οπότε θα μπορούσα να υποθέσω ότι κάποιος δάκτυλος κρύβεται), αλλά για ένα θέμα στεγνού lifestyle.
Tι συμβαίνει;
Νομίζω όλο αυτό το πανηγύρι είναι φαιδρό απότοκο της παγκοσμιοποίησης των μέσων, ειδικά μετά το ίντερνετ. Όλοι μιλούν για όλους και ειδικά οι αγγλόφωνοι διαβάζονται παντού. Παντού!
Μπορεί ένα μέσο όμως να έχει την ειδική, ψαγμένη γνώση για την τελευταία τρύπα του πλανήτη; Εκ των πραγματων αδύνατον. Αν έχεις γραφεία σε πολλά μέρη του κόσμου, ίσως κάτι καταφέρεις, αλλά και πάλι... Πόσοι έχουν την οικονομική άνεση να κάνουν κάτι τέτοιο;
Παράδειγμα προς αποφυγήν, αρκετά άρθρα του Monocle (ειδικά στο ξεκίνημά του), το οποίο προσπαθώντας να δείξει ότι έχει άκρες και τεχνογνωσία για τα πιο μυστικά σημεία των πόλεων, έκανε την τρίχα τριχιά, βαφτίζοντας κορυφαία, όσα έλαχε να μάθει από ημιμαθείς ή κάπως τυχάρπαστες ντόπιες πηγές. Κι έτσι ένα πρωί μαθαίναμε σημεία και τέρατα, σούπερ ουάου, για το ταπεινό, σκουληκιασμένο μπακάλικο της γειτονιάς μας.
Αυτό είναι ενδεχομένως δικαιολογημένο για μικρά και μάλλον επιπόλαια media. Aλλά για την μεγαλύτερη εφημερίδα του κόσμου, είναι επιτρεπτό;
Δεν νομίζω Τάκη!
Καταλαβαίνω ότι ο καθένας μπορεί να έχει την άποψή του αφού ζούμε σε μια ελεύθερη χώρα και έχουμε και ελευθερία λόγου, και είναι δικαίωμα του καθενός να έχει την προσωπική του άποψη. Θα ήθελα να μου εξηγήσετε όμως, σε τι ακριβώς εξυπηρετεί η δημοσίευση αυτής της άποψης.. Πραγματικά απορώ γιατί το κάνατε. Δε θα σταθώ στο αν έχει καλύτερο φαγητό η Θεσσαλονίκη ή η Αθήνα, δεν είναι αυτό το ζητούμενο. Το ποια πόλη έχει καλύτερο φαγητό ας το κρίνει ο καθένας μόνος του. Θα σταθώ όμως στην προκλητικότατη και γεμάτη υπερβολή διατύπωση της "άποψης" που έχε ι η κυρία.
Τίτλος.. "Έχει η Θεσσαλονίκη καλύτερο φαΐ απ’ την Αθήνα; Ας γελάσω!".. και κατακλείδα.. "Δεν νομίζω Τάκη!".. ειρωνεία ή χιούμορ.. μάλλον πολλή ειρωνεία κιόλας. Αμφισβήτηση των New York Times.. "παγκόσμιοι χωριάτες που λένε ανακρίβειες". Προφανώς και όπως αναφέρει υπάρχει παγκοσμιοποίηση των μέσων, και μπορεί η συγκεκριμένη εφημερίδα να μην έχει γραφεία παντού σε όλο τον κόσμο, και να προσφέρει την "ειδική, ψαγμένη γνώση". Το ξέρει όμως αυτό για τη New York Times, ή απλά το γράφει έτσι αυθαίρετα; Υποθέτω πως το γράφει αυθαίρετα, και μάλιστα για να υποστηρίξει τη γνώμη της για τις τυχόν ανακρίβειες διάφορων παγκόσμιων μέσων ενημέρωσης, αναφέρεται σε δημοσιεύματα του Monocle.. άσχετο, δηλαδή με τον αόριστο κανόνα της γενίκευσης, όπως κάνει το Monocle, που η ίδια είναι σίγουρη για δικούς της λόγους ότι το κάνει, έτσι θα κάνει και η New York Times.. Επίσης αναφέρεται και σε κάποια "τελευταία τρύπα του πλανήτη". Ας μας πει αν θεωρεί τελευταία τρύπα του πλανήτη τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, ή τη χώρα μας γενικότερα, για να καταλάβουμε πόσο απίθανο θεωρεί το να ασχοληθούν έστω και λίγο οι New York Times με εμάς τους Έλληνες..
Η άποψη της ποια είναι; Οι New York Times λένε πως η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας είναι πρώτη στο φαγητό. Η κυρία αντιτίθεται στην άποψη αυτή, λέγοντας πως αυτό δεν ισχύει και "Είμαι βέβαιη ότι το ξέρουν και οι ίδιοι οι Θεσσαλονικιοί". Ξαφνικά η άποψή της έγινε και άποψη όλων των κατοίκων της πόλης μου.. μάλιστα.. απορώ πως μπορεί και μιλάει για την άποψη των Θεσσαλονικιών, εγώ πάντως δε μπορώ να το κάνω. Και δεν είναι μόνο ότι η Αθήνα έχει καλύτερο φαγητό από τη Θεσσαλονίκη, αλλά μάλιστα η Αθήνα έχει "το βαρύ πυροβολικό (με μεγάλη διαφορά)". Και μετά, επειδή έχει διάθεση και είναι και πολύ ανοιχτή όπως φαίνεται στο διάλογο.. την ενδιαφέρει πραγματικά να ακούσει και αντεπιχειρήματα υπέρ του αντιθέτου. Μόνο εγώ δεν κατάλαβα ποια είναι τα δικά της επιχειρήματα για την άποψη που υποστηρίζει; Εγώ διαβάζω μόνο μια στυγνή άποψη, η οποία στολίζεται με υπερβολή και παρουσιάζεται και ως γνώση όλων των κατοίκων της Θεσσαλονίκης.. αν εσείς βρίσκετε κάποιο επιχείρημα, παρακαλώ να μου το υποδείξετε.
Επιπλέον, μέσα σε όλα τα άλλα, αν διάβασε η κυρία προσεκτικά όλο το άρθρο, θα έπρεπε να προσέξει πως οι New York Times αναφέρονται και στο φτηνό φαγητό.. "..καθιστούν τη «δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Ελλάδας, πρωτεύουσα του φτηνού φαγητού»". Αυτό τουλάχιστον μπορεί να αποδειχτεί με απλούς αριθμούς και μαθηματικά, και δε μπορεί να αμφισβητηθεί. Αν μάλιστα μέσα στην τιμή συμπεριλάβουμε και τα "κεράσματα" που έχουν όλα τα μαγαζιά της Θεσσαλονίκης (όχι απλά φρούτα, αλλά κανονικά γλυκά που σε άλλα μαγαζιά μπορεί να πωλούνται κανονικά και από τον κατάλογο, και κάποιες φορές και χωνευτικά κρασιά ή λικέρ), σε σχέση με τα ελάχιστα μαγαζιά που κερνάνε στην Αθήνα, τότε το φαγητό στη Θεσσαλονίκη αναδεικνύεται ακόμα πιο οικονομικό. Κατά τα άλλα υποθέτω πως αν δώσεις ένα σορό λεφτά, ίσως να μπορείς να φας καλά και στο χειρότερο μέρος του πλανήτη. Ωστόσο το να μπορείς να φας καλά, και ταυτόχρονα να δώσεις και σχετικά λίγα χρήματα, είναι μάλλον αρκετά σημαντικό και αυτό (σχέση τιμής - ποιότητας, και κάποιες φορές και τιμής - ποιότητας και ποσότητας μαζί),
Στη τελική λοιπόν, αντί να δούμε την ουσία, ότι μέσα στους 52 προορισμούς παγκοσμίως βρίσκεται μια ελληνική πόλη που εκθιάζεται για το φαγητό της, πράγμα πολύ σημαντικό αφού σε παγκόσμια κλίμακα υπάρχουν πάρα πολλά μέρη και πολύ μεγάλος ανταγωνισμός, η κυρία στέκεται στο ότι βάζουν τη Θεσσαλονίκη πιο πάνω από την Αθήνα.. το θέμα ποιο είναι λοιπόν; Η σύγκριση των δύο πόλεων, η "κόντρα" που πολλοί μπορεί να νομίζουν ότι υπάρχει μεταξύ τους; Μπορεί και όχι βέβαια.. η κυρία αναφέρει κιόλας για να μην παρεξηγηθεί ίσως, ότι "αγαπά τη Θεσσαλονίκη". Υπάρχουν και άλλα μέρη στην Ελλάδα βέβαια με πολύ καλό φαγητό, πολλοί αναφέρουν πως η Κρήτη έχει το καλύτερο φαγητό.. Να βάλουμε στο παιχνίδι λοιπόν και την Κρήτη και να προωθήσουμε ακόμα μία κόντρα και να φαγωθούμε ακόμα πιο πολύ μεταξύ μας; Δημοσιεύονται κατά καιρούς διάφορα άρθρα με top λίστες, top μέρη για διάφορα θέματα κατά περιόδους. Προφανώς και όλα αυτά μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να γίνονται και για την προώθηση κάποιων συμφερόντων, τοπικών ή γενικότερα, και ακόμα και για τη διαφήμιση συγκεκριμένων μαγαζιών που μπορεί να αναφέρονται ονομαστικά. Όμως εγώ λέω μπορεί, και δεν είμαι σίγουρος, δεν το έχω ψάξει και δε μπορώ να το ψάξω για να το πω με βεβαιότητα.
Αν έχουν βάση οι ισχυρισμοί της κυρίας, και έχει νόημα να διαβάζουμε τόσο απόλυτες απόψεις, με τέτοια "επιχειρήματα", και να βοηθάμε στη διαιώνιση διαφορών και διαμαχών σε κρατική κλίματα, τότε καλά κάνατε και δημοσιεύσατε το συγκεκριμένο άρθρο. Αλλιώς εγώ που είμαι ένας απλός αναγνώστης, δε βρίσκω κανέναν απολύτως λόγο για να δημοσιευτεί, αντιθέτως βρίσκω πάρα πολλούς για να μη δημοσιευτεί.. Ευχαριστώ