__________________
1.
Αγαπητή Ά,μπα
Πως έχουν τα πράγματα. Τρία χρόνια πριν με συγγενικό πρόσωπο, με το οποίο έχουμε σχεδόν μεγαλώσει μαζί και έχουμε αναπτύξει μια πολύ στενή σχέση (φιλική, αδερφική) σχεδόν 30 χρόνων, τσακωνόμαστε. Ο λόγος (ή η αφορμή); Από τις 4 ημέρες που έχω υποσχεθεί να περάσουμε μαζί ένα Πάσχα, ακυρώνω τη μία που θέλω να την περάσω διαφορετικά (οκ, λάθος μου). Εκείνη τη περίοδο βρισκόταν σε άσχημη φάση συναισθηματικά, καθώς για 35η φορά χώριζε με το ταίρι, με το οποίο παρεμπιπτόντως είναι ακόμη μαζί (τότε η στάση μου δεν είχε αυτή την κάπως ειρωνική χροιά, ειλικρινά).
Λαμβάνω μια απάντηση με sms τύπου ότι είμαι ο πιο αχάριστος άνθρωπος που έχει γνωρίσει ποτέ στη ζωή του και δε θέλει να έχει καμία σχέση μαζί μου (βγήκε ό,τι παράπονο είχε από εμένα, το οποίο δεν είχε εκφράσει ποτέ μέχρι τότε), ενώ εκείνο (το συγγενικό πρόσωπο) έχει κάνει αυτό, αυτό και αυτό... Το ίδιο βράδυ, που συνέβη το περιστατικό, πηγαίνω από το σπίτι του να το βρω να συζητήσουμε, όπου αφού χτυπάω κουδούνια, τηλέφωνα για κάνα μισάωρο δεν απαντάει ποτέ, συνεχίζω όλο το βράδυ με τηλέφωνα, βάζω και άλλο συγγενή να καλέσει, καθώς σκέφτομαι μήπως κάνει καμιά βλακεία έτσι συναισθηματικά ασταθής που φαινόταν. Δεν είχε συμβεί τίποτα, όλα καλά- από σωματικής άποψης τουλάχιστον- ήταν εκεί όσο χτυπούσα, απλά δεν απαντούσε.
Έκτοτε, παύει η οποιαδήποτε επαφή και από μέρους μου καθώς νευριάζω απίστευτα και εγώ με τη συμπεριφορά που μου έδειξε, ήτοι να μη δεχτεί καν να μου μιλήσει από κοντά. Στο διάστημα που έχουμε διακόψει τις επαφές ανταλλάσσουμε κάποια μηνύματα ευχών σε γιορτές, όπου και αυτό κάποια στιγμή παύω να το κάνω καθώς μου φαίνεται υποκριτικό.
Το τελευταίο διάστημα έχοντας φύγει και όλος ο θυμός που ένιωσα και σκεπτόμενη πόσο χαζό είναι να μην μιλάμε όντες συγγενείς και έχοντας περάσει τόσα, όλο και περνάει από το μυαλό μου να κάνω ένα βήμα να βρεθούμε να μιλήσουμε αλλά όλο δεν το κάνω (φόβος, εγωισμός, δειλία...; ). Πρόσφατα, λοιπόν, ενημερώνομαι ότι συνέβη κάτι πολύ ευχάριστο και όμορφο στη ζωή του και αποφασίζω ότι οκ, δεν πάει άλλο, είναι η κατάλληλη στιγμή να κάνω το βήμα. Και στέλνω μήνυμα γεμάτο ευχές, ειλικρινά μες από την καρδιά μου, και αναφέρω ότι ήθελα να το κάνω καιρό και ότι αν θέλει κι εκείνο να βρεθούμε και από κοντά. Και λαμβάνω ως απάντηση τις ευχαριστίες του και να είμαι καλά και φιλιά. Αυτό.
Εντάξει, αντιλαμβάνομαι ότι επειδή εγώ αισθάνθηκα έτσι δεν σημαίνει ότι πρέπει να υπάρχει αντίστοιχη ανταπόκριση, αλλά μπορείς να μου εξηγήσεις ΤΙ απάντηση είναι αυτή; Δηλαδή ούτε καν ένα «ευχαριστώ, αλλά δεν..»; Δεν ψάχνω να δικαιωθώ, πιο πολύ να τα βγάλω από μέσα μου θέλω και να καταλάβω τι επιπλέον (;) πρέπει να κάνω για να γίνει μια καινούργια αρχή ή κάτι τέτοιο είναι τόσο δύσκολο...;
Με συγχωρείς για την πολυλογία.
Ευχαριστώ
Η απάντηση δεν είναι δύσκολο να ερμηνευτεί. Άλλο αν περίμενες ή αν προτιμούσες να είναι διαφορετική. Η απάντηση που έλαβες σημαίνει αυτό που λες και μόνη σου, δηλαδή «ευχαριστώ, αλλά δεν», που σημαίνει «δεν έχω πρόβλημα να ακούω τα τυπικά, αλλά δεν θέλω να έχουμε άλλου είδους σχέση».
Δεν ξέρω αν υπάρχει περιθώριο για καινούρια αρχή, αλλά με τον τρόπο που βλέπεις τώρα τα πράγματα, μου φαίνεται δύσκολο. Έχεις καλές προθέσεις και την υπομονή για προσπάθεια, αλλά έχεις προσπεράσει το πιο σημαντικό θέμα σαν να είναι υποσημείωση. Το ΓΙΑΤΙ. Γιατί σου είπε τόσο βαριά λόγια; Το «είσαι ο πιο αχάριστος άνθρωπος που έχω γνωρίσει στη ζωή μου» μαζί με παράπονα χρόνων θα περίμενε κανείς ότι θα σε έχει ταρακουνήσει κάπως, ή θα σε έχει τουλάχιστον προβληματίσει. Αντ' αυτού, μιλάς σα να σε ταρακούνησε η απομάκρυνση, χωρίς να έχεις ασχοληθεί με τα παράπονα. Δεν λέω ότι τα παράπονα στέκουν, ή ότι έχει δίκιο κι εσύ άδικο, αλλά δεν πιστεύεις ότι πριν ζητήσεις ή αποπειραθείς ένα νέο ξεκίνημα, ότι πρέπει να αναλογιστείς τι έγινε; Γιατί σε λέει αχάριστη; Τι είδους παράπονα είναι; Ποιες είναι οι δικές σου σκέψεις σχετικά; Να μιλήσετε για να πείτε τι; Τι σκοπεύεις, τι θέλεις να πεις; Να ζητήσεις συγνώμη; Να ζητήσεις εξηγήσεις; Να πεις τα δικά σου παράπονα;
__________________
2.
Το ερώτημα είναι: πώς πρέπει να μιλήσουμε σε κάποιον που υποφέρει από κατάθλιψη, αλλά βρίσκεται σε πλήρη άρνηση της κατάστασης;
Οι συγκεκριμένες συνθήκες: φίλη παιδική και αγαπημένη, μετά τον ξαφνικό και βίαιο θάνατο στενού συγγενικού της προσώπου, βουλιάζει στις ενοχές και την κατάθλιψη. Δε μιλάει σε κανέναν, αποφεύγει τους πάντες. Στην εικόνα υπάρχει σύζυγος (τη λατρεύει, τη στηρίζει, έχει αναλάβει τα πάντα) και το μωρό τους. Η φίλη πρόσφατα δήλωσε στο σύζυγο ότι αν δεν υπήρχε το μωρό, θα είχε αυτοκτονήσει. Ο σύζυγος από τη μεριά του δεν προχωράει σε δραστικές λύσεις και δεν την πιέζει, από φόβο μην την ωθήσει στα άκρα. Επικοινώνησε με τους γονείς της και τους περιέγραψε την κατάσταση. Αντέδρασαν με αδιαφορία και ένα "κι εμείς χάσαμε τον άνθρωπό μας". Άλλοι φίλοι κοντινοί δεν υπάρχουν.
Αντικειμενική δυσκολία που με εμποδίζει να τη βουτήξω απ' το αυτί και να την τρέξω σε κάποιον ειδικό: εκείνη ζει στην Ελλάδα, εγώ όχι.
Πώς το αντιμετωπίζω;
Ευτυχώς που έχει σύζυγο που στηρίζει. Είναι επικίνδυνη η κατάσταση, όταν κάποιος μιλάει για αυτοκτονία τον παίρνουμε πάντα στα σοβαρά. Πες του να πάρει τηλέφωνο στη γραμμή 1018 και να ζητήσει οδηγίες.
__________________
3.
Στις 9/3 ανέφερες:
«Ξέρεις τι είναι το φλερτ, ναι; Φοβερή υπόθεση. Βάζεις το πόδι στο νερό, αλλά δεν βουτάς. Υπόσχεσαι, αλλά δεν δεσμεύεσαι. Αν δεν ξέρεις να το κάνεις, κοίτα να το μάθεις τώρα. Είναι απολύτως απαραίτητη ικανότητα για τη ζωή σου – δεν αστειεύομαι, για τη ζωή σου, το εννοώ. Οι σχέσεις δεν είναι στόχος, Χριστίνα. Οι σχέσεις είναι ένα στάδιο που δημιουργείται μόνο του, όταν κι εφόσον γίνουν όοοολα τα προηγούμενα στάδια με τεράστια, εκατό τοις εκατό επιτυχία. Δεν είναι κανένα βραβείο για να το επιθυμείς με τόσο πάθος. Δουλειά είναι, ακόμα και όταν πετυχαίνουν. Χαλάρωσε, και δες αν ο άλλος σε κάνει να περνάς καλά. Αν δεν μπορείς να κάνεις αυτό και βλέπεις τις σχέσεις σαν το τελικό στόχο και το Άγιο Δισκοπότηρο, θα πηγαίνεις από την μία λάθος σχέση στην άλλη, και μετά θα λες «πού πήγαν όλοι οι άντρες».
Θεωρείς ότι δεν μπορεί να δημιουργηθεί σχέση χωρίς την ύπαρξη φλερτ; Ξέρω περιπτώσεις δημιουργίας ζευγαριών που δημιουργήθηκαν χωρίς φλερτ. Κι εγώ είχα δύο σχέσεις, στην πρώτη που κράτησε 5 χρόνια γνωριστήκαμε Σάββατο, Πέμπτη δηλώσαμε ότι θέλουμε σχέση και το δοκιμάσαμε και μείναμε 5 χρόνια μαζί.
Απλά πιστεύω ότι μπορεί να αποπροσανατολίσεις κάπως τον κόσμο. Το δηλώνεις σαν να είναι καθολικό και απόλυτο το φλερτ, ότι έτσι πρέπει. Αναγνωρίζεις ότι είναι το δικό σου (και πάαααρα πολλών άλλων ανθρώπων) στυλ αυτό; Κάποιοι άνθρωποι κάνουν φλερτ, κάποιοι δεν κάνουν – το δέχεσαι αυτό και έχεις να κάνεις κάποιο παραπάνω σχόλιο;- Cinema
Δηλαδή όταν λες ότι δεν φλερτάρατε ποτέ, εννοείς ότι συστηθήκατε, δώσατε τα χέρια, και μετά, σαν ρομπότ, αποφασίσατε πέντε μέρες μετά να «κάνετε σχέση». Από γνωστοί, γίνατε ζευγάρι σε ένα δευτερόλεπτο, χωρίς αναγνωριστική συζήτηση, χωρίς βλέμματα, χωρίς ΦΛΕΡΤ. Είπατε «σήμερα Πέμπτη, ξεκινάμε σχέση». Και την ξεκινήσατε.
Αν είναι να διαφωνήσουμε, ας προσπαθήσουμε να μιλάμε για το ίδιο πράγμα. Όταν λέω φλερτ εννοώ την αναγνωριστική διαδικασία πριν την δέσμευση. Μπορεί να κρατήσει μια μέρα, μπορεί να κρατήσει μήνες. Κι εσείς φλερτάρατε, κι ας ήταν για πολύ λίγο. Δεν υπάρχει εγγύηση για την επιτυχία της σχέσης, ούτε με τον έναν τρόπο, ούτε με τον άλλον. Ότι εσένα σου πέτυχε σχέση με τον τρόπο που περιγράφεις δεν λέει απολύτως τίποτα για τις εμπειρίες των υπόλοιπων ανθρώπων. Η απάντηση δεν ήταν σχόλιο για μια σχέση που έκανες εσύ κάποτε, ούτε για τις σχέσεις όλης της γης. Ήταν απάντηση για μια Χριστίνα που θέλει να κάνει ΣΧΕΣΗ σαν να είναι αυτοσκοπός, και βιάζεται τόσο πολύ, που δεν προσπαθεί να γνωρίσει πρώτα όσους της φαίνονται διαθέσιμοι. Εσύ τι συμβουλή θα της έδινες;
__________________
4.
Αγαπητη προσκυνημενη στη Νεα Ταξη Πραγματων και φερεφωνο της τροικας Α Μπα,
Την ωρα που ολοι οι πατριωτες στεναζουμε κατω απο την γερμανικη μποτα εσυ σαν μια αλλη Καρυ Μπραντσο της νεοφιλελευθερης Αμερικης ασχολεισαι με χαχαχα και χουχουχου. Εχεις συνειδητοποιησει οτι εισαι υπεύθυνη για τις εκατομμυρια αυτοκτονιες; Την ωρα που προπαγανδιζεις τις διαφυλετικες σχεσεις και κολλαν τα ελληνοπουλα απο τους ξενους αρρωστιες οπως σκορβουτο, διαβητη και αλτσχαιμερ βαφεις τα χερια σου με αιμα. Τι ψυχη θα παραδωσεις; Μην απορεις εαν φυγεις απο τις πρωτες για την Μακρονησο πρωτη πρωτη οταν ερθουμε στα πραγματα. Ειμαστε ο πιο περηφανος λαος με σπουδαιους φιλοσοφους οπως ο Σοφοκλης κι ο Φιδιας. Ανθελληνες και λοιποι αμορφωτοι δεν χωρουν εδω. Ζητω η νικη!!!- Χεφανος Στιος
Πλάκα έχεις.
__________________
5.
Ζωαρα μέχρι τα 32, μπόλικο σεξ, δραματικοί έρωτες που συστηματικά κερατωνα χωρίς τύψεις.
Γάμος με την πρώτη ισορροπημένη μου σχέση.6 χρόνια. Δε μου λείπει τίποτα, τα έχω όλα, μια υπέροχη ζωή, καλό σεξ με τον υπέροχο σύζυγο. Αν με ρωτούσες τι θα άλλαζα στη ζωή μου; Τίποτα!
Το μάτι μου παίζει. Το έκανα μια φορά , είμαι κοντά στη δεύτερη. Τύψεις καθόλου.
Να πάω σε ψυχολόγο η να χωρίσω και να περιφέρομαι σαν drama queen; Βλέπω γνωστές μου να πλέουν σε πελάγη ευτυχίας με ψίχουλα σε σχέση με όσα έδωσε σε μένα η ζωή και λέω πως το κάνουνε?- Εμού και του αιδiου
Θα απαντούσα τρυφερά, αλλά η τελευταία πρόταση μου άναψε μερικά λαμπάκια. Οι δραματικοί σου έρωτες και το κεράτωμα χωρίς τύψεις, για κάποιον άλλον μπορεί να είναι ψίχουλα σε σχέση με όσα έχει ο ίδιος. Και καθόλου ζωάρα. Για σένα μπορεί να είναι, αλλά τουλάχιστον, προσπάθησε να μιλάς μόνο για τον εαυτό σου.
__________________
6.
Γιατί είσαι τόσο αρνητική στις σχέσεις μεταξύ συναδέλφων; Ο χώρος εργασίας είναι ένα μέρος που περνάς 8 (ή και παραπάνω) ώρες τη μέρα, και είναι ένας χώρος κοινωνικοποίησης. Γνωρίζω ζευγάρια που γνωρίστηκαν στο χώρο εργασίας τους, και μια χαρά τα πάνε. Είχες πει ότι θα είναι το "θέμα κουτσομπολιού του γραφείου" (ή κάπως έτσι), αυτή όμως μου φαίνεται πολύ κατινίστικη, "χωριάτικη" και παλαιομοδίτικη στάση. Δηλαδή δουλεύω εγώ σε ένα γραφείο, και δυο συνάδελφοι φλερτάρουν και τα φτιάχνουν. Ε και;
Προφανώς απαντούσες σε συγκεκριμένη ερώτηση, απλά δεν μου φαίνεται περίεργο να προκύψουν ερωτικές σχέσεις σε χώρους εργασίας, είτε αυτό είναι σχολείο ή ιδιωτικό γραφείο ή σούπερ μάρκετ ή αστυνομικό τμήμα ή τράπεζα ή οτιδήποτε. Εσύ γιατί είσαι τόσο αρνητική;- Τελεία
Γιατί προφανώς απαντούσα σε συγκεκριμένη ερώτηση. Ούτε εμένα μου φαίνεται περίεργο να προκύψουν ερωτικές σχέσεις σε χώρους εργασίας, αλλά απαντούσα σε κάποια που φλέρταρε ανοιχτά σε χώρο εργασίας με κάποιον που όλοι ήξεραν ότι έχει αρραβωνιαστικιά ή σύζυγο, δεν θυμάμαι τι από τα δύο, και ήταν και προϊστάμενος της. Ναι, θα γινόταν το κουτσομπολιό του γραφείου, αν όχι ο περίγελως, και ως υφιστάμενη βρισκόταν σε μειονεκτική θέση. Δηλαδή, καμία σχέση με αυτό που λες. Δεν ήταν δύο συνάδελφοι που τα έφτιαξαν. Δεν μιλούσα για σχέσεις σε γραφεία, γενικώς. Ειδικώς, διαφωνείς και ζητάς εξηγήσεις για κάτι που δεν είπα.
__________________
7.
Γεια σου Α Μπα! Ερωτοδουλειά θα εξιστορήσω.. Είμαι 29 είναι 35 κάνουμε το ίδιο μεταπτυχιακό και βρισκόμαστε και μετά το μάθημα κυρίως Παρασκευές για ποτό μαζί και με άλλους συμφοιτητές (ποτέ οι 2 μας επι τούτου). Κάποια από αυτές τις Παρασκευές ήρθαμε πιο κόντα και μιλήσαμε αρκετά, μια άλλη φιλιθήκαμε εφόσον μείναμε οι 2 μας, όσπου μια επόμενη πήγα σπίτι του, σεξ πολύ καλό και απενοχοποιημένο και από τους δύο και πάρα πολύ τρυφερότητα, το πρωί πολυ κουβεντούλα και πρωινό (μου έφτιαξε), μια επόμενη Παρασκευή τα ίδια με ακόμα περισσότερη τρυφερότητα και πάλι το πρωί κουβέντα και πρωινό (πάλι μου έφτιαξε)..Τις υπόλοιπες μέρες μικρή επικοινωνία από κείνον και πάντα με χαζές αφορμές σχολής αλλά και χωρίς να τραβάει και την κουβέντα για να μην κλείσουμε το τηλέφωνο.. Εγώ είμαι ο εαυτός μου αν και με έχει μπερδέψει λίγο η συμπεριφορά του οπότε καταπιέζω και μια παρόρμηση που μου βγαίνει. Έχω πολύ διάθεση να μπω σε αυτό το παιχνίδι γιατί το σεξ είναι πολύ ωραίο και ορεξάτο μαζί και με όλο το πακέτο Παρασκευής (και Σαββάτου μέχρι το μεσημέρι) αλλά εκεινος το πάει πολύ αργά (μεσολαβούν και Παρασκευές που μπορεί να μην κανονιστεί έξοδος με τη σχολή) και γενικά δεν παίρνει πρωτοβουλία. ΟΚ δουλεύουμε και οι 2 φουλ ωράρια αλλά δεν μας πήραν και τα χρόνια (άμα γουστάρεις κάνεις και μια υπέρβαση). Γενικά έχω καταλάβει οτί αν δεν πιεί δύσκολα θα κάνει κίνηση (και εγώ το έχω αυτο). Δεν μπορώ να μπω στη διαδικασία όμως να σκεφτώ τι του φταίει γιατί δεν μπορώ να ξέρω, αλλά νιώθω λιγο looser που δεν μπορώ να τον εξιτάρω όσο θα θελα για να περάσουμε όμορφα (θα μπορούσαμε να βρεθούμε και πέρα από Παρασκευή). Γιατί στην τελική τι σημαίνει "γουστάρει"; Πιστεύω πως είναι τι σου προκαλεί ο άλλος.. Εγώ δεν μπορώ; Εκείνος πως το κατάφερε;
Μεγάλη ανάλυση για να περιγράψεις πώς εσύ γουστάρεις κάποιον περισσότερο από όσο σε γουστάρει αυτός, κάτι που σου φαίνεται πάρα πολύ παράξενο, και θέλεις να εξηγηθεί, σα να είναι μεγάλο μυστήριο του σύμπαντος. Πώς «κατάφερε» να μη σε γουστάρει περισσότερο, σα να είναι ικανότητα. Αν όμως σε γούσταρε αυτός περισσότερο από όσο γουστάρεις εσύ, δεν θα σου φαινόταν καθόλου παράξενο. Θα έλεγες, τι να κάνουμε, έτσι είναι η ζωή, εγώ δεν τον γουστάρω και τόσο. Δυστυχώς, αυτή είναι και τώρα ή απάντηση.
Δεν υπάρχει τίποτα για να μπερδευτείς, για την ώρα. Μπερδεύεσαι μόνη σου για να εξηγήσεις αυτό το πολύ απλό που συμβαίνει με έναν τρόπο που δεν πληγώνει τον εγωισμό σου. Λογικό είναι, αλλά αν δεχτείς ότι δεν τρέχει και τίποτα αν στρατσαπαριστείς λίγο, μπορεί να είναι καλύτερα.