Παράκαμψη προς το κυρίως περιεχόμενο

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: να ανακατευτώ εκεί που δεν πρέπει;

Επίσης: ούτε όλα, ούτε τίποτα

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: να ανακατευτώ εκεί που δεν πρέπει;


________________
1.

Αγαπητή, θα σε απασχολήσω καθώς είσαι ιδιαίτερα εύστοχη κι εγώ απογοητευμένη με μένα
Εγώ 38 εκείνος 43
... εγώ ειμαι σε διάσταση με τον σύζυγο μετά από πολύ ψυχοσωματική ταλαιπωρία, με δυο υπέροχα παιδάκια, εκείνος με 3 παιδιά χωρίς να είναι παντρεμένος , η σχέση μας σεξουαλική πολύ έντονη 6 μήνες τώρα, νομίζω το σεξ γιαυτόν είναι πέρα από σημαντικό... το μονο σίγουρο είναι ότι εχουμε χημεια. Με έχω απογοητεύσει .
Τι κάνω εγώ σε όλο αυτό που δεν με καλύπτει συναισθηματικά και επικοινωνιακά;
Τι κάνει τους άντρες να επιδιώκουν τέτοιες «σχέσεις»;
Ευχαριστώ ..- Κάλλια


Εσύ κάθεσαι επειδή σε καλύπτει σωματικά. Το ίδιο ισχύει και γι' αυτόν. Έχετε χημεία. Το λες και μόνη σου. Μια σωματική σχέση παραμένει σχέση, γιατί τα εισαγωγικά; Αν δεν σου φτάνει, δεν σε κρατάει κανείς. Οι τύψεις και η απογοήτευση για τον εαυτό σου είναι εντελώς περιττά συναισθήματα. Ούτε θέση έχουν, ούτε βοηθάνε, ούτε είσαι υποχρεωμένη να τα νιώθεις. Δεν τις επιδιώκουν αυτές τις «σχέσεις» οι άντρες, η διαφορά είναι ότι όταν τους τυχαίνουν δεν αυτομαστιγώνονται. Τις ζουν χωρίς τύψεις μέχρι το τέλος.

________________
2.


ξερω μερικους που κερατωνουν ασυστολα τις γυναικες τους......να τις ενημερωσω η να τις αφησω να ζουν στο συννεφακι ???- someone


Θέλεις να βοηθήσεις αυτές ή να εκδικηθείς αυτούς;


________________
3.


Πιστεύεις ότι όταν κάτι αργεί να συμβεί (ερωτικα - μεταξυ δυο ανθρωπων), τότε οι πιθανότητες να κρατήσει είναι περισσότερες; Μέχρι στιγμής στη ζωή μου, με όσους άντρες είχα νιώσει άνετα και με ενθουσίασαν, δεν δίστασα να προχωρήσω μαζί τους αρκετά σύντομα. Αφότου ολοκληρώναμε, εγώ είχα ενθουσιασμό και όρεξη να προχωρήσουμε (να γνωριστούμε σαν άνθρωποι, αν ταιριάζουμε για σχέση ή για σύντροφοι), και σε καμία περίπτωση δεν ένιωθα ότι επειδή προχώρησα μαζί τους αυτοί "μου χρωστούσαν κάτι". Απλά ένιωθα ότι ήθελα, το έκανα και μετά ήθελα να συνεχίσω να κρατώ επαφή. Δυστυχώς όμως αυτοί (πόσοι είναι άραγε; νομίζω 5) δεν ήθελαν να συνεχίσουν να με βλέπουν μετά την σεξουαλική επαφή. Οι φίλες μου λένε ότι το λάθος μου είναι ότι "δίνομαι" από την αρχή, και πως πρέπει να υπάρχει ένα μυστήριο αρχικά ανάμεσα σε 2 ανθρώπους προτού "συμβεί το μοιραίο". Ότι δηλαδή όταν συμβαίνει κάτι σεξουαλικό, χάνεται η ομορφιά του μυστηρίου και του φλερτ. Παρατήρηση πρώτη: προσωπικά, ποτέ δεν απολάμβανα το φλερτ. Παρατήρηση δεύτερη: οι φίλες μου, κάνουν όσα με συμβουλεύουν, και έχουν όλες τους μακροχρόνιες σχέσεις. Κι έχω φτάσει 28 χρονών κοπέλα να μην έχω κάνει σοβαρή σχέση. Αυτούς τους 5 τους γνώριζα ανά διαστήματα δύο ετών (όταν ήμουν 19, 21, 23, 25, 27), κι έτσι είχα "ξεχάσει" τις συμβουλές τους, και ίσως τη συμβουλή προς τον εαυτό μου να πειραματιστώ με μια διαφορετική προσέγγιση, και συμπεριφερόμουν όπως ένιωθα, όμως όλοι τους δεν ήθελαν να συνεχίσουν μαζί μου. Μπορεί βέβαια να μην φταίει ότι ολοκληρώθηκε η επαφή σύντομα, μπορεί να φταίει το ότι δεν πίστευαν ότι ταιριάζουμε (που πολύ πιθανόν και να ισχύει), απλά εγώ ήθελα λίγο να γνωριστούμε παραπάνω και να περάσουμε περισσότερο χρόνο μαζί. Θα ήθελα αν έχεις να σχολιάσεις κάτι για την ιστορία μου, και να μου πεις αν εσύ έχεις παρατηρήσει κάτι επί του θέματος, και τι είναι αυτό. Σε ευχαριστώ πολύ-προσμονή

Ναι, πιστεύω ότι σε πολύ γενικές γραμμές και πολύ τσουβαλιασμένα, ισχύει – όχι επειδή είναι λογικό, όχι επειδή χάνεται η ομορφιά του μυστηρίου και του φλερτ, αλλά γιατί οι άντρες έχουν μεγαλύτερη σεξουαλική ελευθερία από τις γυναίκες και έχουν αρκετά λιγότερα κίνητρα για να κάνουν μονογαμική σχέση και να είναι πιστοί. Σε πολύ γενικές γραμμές όμως, ναι; Τα δεδομένα πρέπει να τα έχεις υπόψη σου αλλά ο καθένας γράφει τη δική του πορεία. Αν κάνεις κάτι λάθος, είναι το ότι – από όσα γράφεις – αποκλείεται να προχωρήσεις στο ψητό με κάποιον και μετά να το μετανιώσεις εσύ. Να κάνεις σεξ και να μην σου γεμίσει τελικά ο άλλος το μάτι για σχέση. Αυτό γιατί δε γίνεται; Τυχαίο πάντως δεν είναι.

________________
4.


Πώς θα γίνω γυναίκα όταν παραμένω πάντα το μικρό παιδάκι της μαμάς;


Όλοι οι ενήλικες είναι παράλληλα και τα παιδιά της μαμάς τους. Δεν είναι πουκάμισα οι ρόλοι, ούτε μπαίνουν οι διάφορες πτυχές της προσωπικότητας μας σε κουτιά. Αν εννοείς ότι είσαι ανώριμη και δεν μπορείς να κάνεις ενήλικες σχέσεις, μην κατηγορείς μόνο τη μαμά σου.


________________
5.

Ρε συ Λένα,
γιατί όταν κάποιος μας "φτύνει" ανεβαίνει στα μάτια μας και όταν μας κυνηγάει και μας τα πρήζει πέφτει και μας φαίνεται κατώτερος;- nothumanbuthuwoman


Γιατί η παιδική μας ηλικία, όταν τραγουδούσαμε παράφωνα και τσεβδά, όταν χορεύαμε άτεχνα και ατσούμπαλα και οι γονείς μας και οι παππούδες γύρω μας χειροκροτούσαν ενθουσιασμένοι σα να είδαν το πιο σπουδαίο θέαμα του σύμπαντος δεν είναι αρκετά μακριά για να σβήσει από μέσα μας. Κατά βάθος πιστεύουμε ότι είναι αυτονόητο να μας αγαπάνε και να μας θαυμάζουν, και όταν συμβαίνει αβίαστα και άμεσα δεν μας κάνει εντύπωση. Αυτό που δεν καταλαβαίνουμε είναι πώς είναι δυνατόν να μας γνωρίζουν και να μη θαμπώνονται.

________________
6.

Όταν κάποιος σου λέει τη γνώμη του για κάποια πχ επιλογή σου (που δεν την πληροφορήθηκε από σένα) και χωρίς να έχεις ρωτήσει τη γνώμη του τι κάνεις? δεν είναι αγένεια αυτό? πως λες σε κάποιον ευγενικά ότι δεν του πέφτει λόγος ?- whatever for ever


Γιατί να το κάνεις ευγενικά;

________________
7.

Α μπα μου, θα σου πω κ εγώ το πρόβλημά μου, να μου τα χώσεις, να ησυχάσω, γιατί από μόνο μου δεν βλέπω προκοπή. Τον γνώρισα πριν από ένα μήνα περίπου, μέσω κοινών γνωστών, στην παραλία. Εγώ 27, εκείνος 38. Ανταλλάξαμε τηλέφωνα, ξεκίνησε η επικοινωνία - εμένα μου άρεσε πάρα πολύ. Βγήκαμε μια Παρασκευή, περάσαμε 4 υπέροχες ώρες μαζί, χωρίς να γίνει το παραμικρό μεταξύ μας - ερωτικό. Μετά έφυγα για διακοπές στο νησί μου και ήρθε να με βρει εκεί! Χωρίς να έχει κανέναν άλλο γνωστό στο νησί, παρά μόνο εμένα, έκλεισε εισιτήρια, ξενοδοχείο και ήρθε! Και περάσαμε τέσσερις μέρες μαζί και γινόμουν όλο και πιο χαρούμενη!! Και μετά γύρισε Αθήνα και χάθηκαν όλα. Προσπάθησα να μιλάμε, δεν απαντάει στα μηνύματα κλπ. Και αρχίζω να καταλαβαίνω ότι ήρθε στο νησί μόνο και μόνο για να περάσει καλά μαζι μου και να κάνει 3-4 μπάνια στη θάλασσα και να χαλαρώσει από την πίεση της δουλειάς.. Πίστευα ότι είναι άντρας ώριμος πια, που ξέρει τι θέλει, αφού είπε ότι θα πάει διακοπές μόνο με μια γυναίκα που τον ενδιαφέρει..

Έχουν χαθεί όλα, έτσι? Δεν ήμουν τίποτα για εκείνον.. Το θέμα είναι ότι με πονάει πολύ αυτό, γιατί πραγματικά είχα σκεφτεί ότι μπορώ να ζήσω όμορφα πράγματα μαζί του.. Αξίζει λες να το προσπαθήσω? Σκέφτηκα να τον πάρω τηλέφωνο και να του πω όλα όσα νιώθω. Λες να το κάνω?? Ευχαριστώ πολύυυ-Νησιώτισσα

Βρε νησιώτισσα, γιατί οι βαριές λέξεις; Όλα και τίποτα; Ποια είναι τα όλα που χάθηκαν; Οι τέσσερις ώρες και οι τέσσερις μέρες; Και το να κάνει κάποιος ταξίδι για να περάσει μαζί σου τέσσερις μέρες είναι «τίποτα;» Ο μόνος τρόπος για να αξίζει κάτι μια εμπειρία είναι να οδηγήσει σε σχέση; Και δεν σκέφτεσαι μήπως βιάστηκες να σκεφτείς ότι μπορείς να ζήσεις όμορφα πράγματα μαζί του; Πόσα ήξερες γι' αυτόν; Από παραλία σε παραλία πήγε η ιστορία. Σαν τι να νιώθεις γι' αυτόν; Αυτό που νιώθεις είναι αυτά που φαντάστηκες και αυτά που ευχήθηκες. Ξέρεις ποιο είναι το αγαπημένο του χρώμα; Τι ήθελε να γίνει πιο μικρός; Ποιος ήταν ο διπλανός του στο σχολείο; Για ποιον αισθάνεσαι όλα αυτά; Γιατί τόσες προβολές, γιατί τόσες προσδοκίες, γιατί τόση επικίνδυνη υπερέκθεση, γιατί τόση μανία να γίνει αυτό που φαντάστηκες, αντί να ζήσεις αυτό που συμβαίνει στην πραγματικότητα;