________________
1.
Θέλω να ξεπεράσω τις φοβίες μου και αποφάσισα να δοκιμάσω και πάλι συνεδρίες με ψυχολόγο. Δυστυχώς η διαδικασία του να περιμένει κανείς να λυθώ μπροστά του ως χείμαρρος δε μου ταιριάζει. Είμαι πολύ περισσότερο δεκτική στον να ρωτά κανείς εύστοχες ερωτήσεις. Η ψυχολόγος μου κατέληξε ότι πιθανώς δεν είμαι έτοιμη για ψυχανάλυση σε αυτό το στάδιο. Η δική μου άποψη είναι ότι ο ρόλος του ψυχολόγου θα έπρεπε ως ένα βαθμό να είναι εκμαιευτικός. Τώρα αναρωτιέμαι: Να εγκαταλείψω εντελώς την προσπάθεια ή να δοκιμάσω με διαφορετικό/ή ειδικό;- lost in psychotherapy
Είσαι περισσότερο δεκτική να σου κάνει ο άλλος εύστοχες ερωτήσεις;
Φαντάζομαι ότι ο κριτής του ποια είναι η 'εύστοχη' ερώτηση, είσαι εσύ, σωστά;
Κανείς δεν περιμένει από σένα να λυθείς μπροστά του ως χείμαρρος. Ένας θεραπευτής όμως οπωσδήποτε θα περιμένει από σένα να συμμετέχεις, να έχεις τη δύναμη και το θάρρος να εκτεθείς, και να έχεις τη θέληση να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Δεν μπορεί κανείς να σου βγάλει τίποτα από μέσα σου. Αυτό είναι η μεγάλη ευτυχία του να είσαι αυτόνομο ον: κανείς δεν μπορεί να σε αναγκάσει να κάνεις κάτι που δε θέλεις. Και κατά τη γνώμη της συγκεκριμένης ειδικού, φαίνεται ότι δεν θέλεις.
Η ψυχανάλυση δεν είναι για όλους, και δεν την χρειάζονται όλοι. Η ψυχανάλυση είναι επίσης κάτι πολύ συγκεκριμένο, και για ανθρώπους που θέλουν να δουλέψουν πολύ και να ταλαιπωρηθούν στη διαδικασία. Τι περιμένεις να ανακαλύψεις με την ψυχανάλυση; Γιατί την ξεκίνησες; Αν δεν σου κάνει ως σύστημα θεραπείας, δεν φταίει η συγκεκριμένη ψυχολόγος.
Φυσικά μπορεί και να μην σου ταιριάζει. Μπορεί και να μην ήταν καλή στη δουλειά της. Δεν αποκλείεται. Αν εσύ ξέρεις τι θέλεις, και είσαι σίγουρη γι'αυτό, και είσαι έτοιμη να ματώσεις για να το αποκτήσεις («τίποτα δεν χαρίζεται. Για τα πάντα θα πρέπει να προσπαθήσεις. Ακόμα και για τα πιο αυτονόητα»), τότε θα βρεις και τον τρόπο, και τον άνθρωπο για να σε καθοδηγήσει.
________________
2.
γενικά στις σχέσεις μου ήμουν πάντα λογική και όποτε έβλεπα ότι μου έκαναν κακό, έφευγα. είτε ήταν φιλικές, είτε ερωτικές. Τον τελευταίο χρόνο είμαι με ένα παιδί, με το οποίο ξεκινήσαμε πολύ χαλαρά και μετά από ένα εννιάμηνο καταλήξαμε σε σχέση. γενικά ήμασταν πολύ καλά, μέχρι που άρχισα να χάνω τον εαυτό μου. νομίζω οτι αυτός ο άνθρωπος με έχει χαζέψει. σαν να με έχει μαγέψει και κάνω ό,τι θέλει. το άσχημο είναι οτι ενώ καταλαβαίνω πως δεν μου κάνει καλό, με καταστρέφει σιγά σιγά, δεν φεύγω. όλα μου φαίνονται ύποπτα, με πιάνει παράνοια, δεν μπορώ να ευχαριστηθώ τίποτα πια αν δεν τον δω, αν δεν μου στείλει κάτι. πρόσφατα έμαθα από έναν γνωστό μας, τον οποίο τον λένε hotmail, οτι το καλοκαίρι τσιτσίνιζαν στο ίντερνετ, ώσπου κατέληξε σε skype-sex θα το πω. όπου αυτός διέταζε και αυτή απλά εκτελούσε. δεν μπορώ να πω τίποτα. μουδιάζει το κεφάλι μου από τα νεύρα μου, ιδρώνω, καπνίζω. τέτοια πράγματα. νευριάζω με μένα που έφτασα σε αυτό το σημείο. με αυτόν που το έκανε. γιατί δεν φεύγω; δεν ξέρω αν έχω ουσιασική ερώτηση. μαλλόν ήθελα κάπου να τα πω. και για το τέλος, να πω οτι πολύ μ'αρέσει η στήλη σου. πάρα πολύ. – χαμέμηλο
Με μπέρδεψες λίγο με τον κοινό φίλο τον hotmail (καταπληκτικό νικ) και με το ποιος τσιτσίνισε με ποιον, αλλά πραγματικά, δεν είναι τρομερό μυστήριο γιατί σκας τόσο πολύ. Σκας επειδή έχεις καταλάβει πολύ καλά – γιατί δεν σου το κρύβει –ότι δεν δεσμεύεται μαζί σου και ψάχνει σε άλλες πορτοκαλιές, άλλα πορτοκάλια, χωρίς όμως να σε αποκλείει ως πιθανότητα. Έτσι έχεις μπει σε ένα μόνιμο καθεστώς ανταγωνισμού με φανταστικούς ανταγωνιστές και τώρα πια και πραγματικούς, και νομίζεις ότι θα ησυχάσεις αν βγεις νικήτρια.
Έχεις χάσει προ πολλού, αλλά το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να σταματήσεις να βλέπεις το θέμα ως σκάκι. Ένας άντρας είναι, με τον οποίον μάλιστα δεν ταιριάζεις. Τι πας να αποδείξεις, και σε ποιον;
________________
3.
Γεια σου α μπα! Πριν σου κάνω μια γενική ερώτηση θα σου διηγηθώ μια συγκεκριμένη ιστορία. Υπήρχε ένα παιδί από το χωριό μου που ήταν ο ας πούμε παιδικός έρωτας του χωριού. Από την πόλη και αυτός και 6 χρόνια μεγαλύτερός μου. Δεν ήταν τίποτα φοβερό, απλά κάθε χρόνο πριν πάμε στο χωριό σκεφτόμουν αν θα είναι εκεί, ήλπιζα ότι θα μου πει κάτι παραπάνω από ένα πώς τα πέρασες αυτό το χρόνο κτλ. Βέβαια ποτέ δε γινόταν τίποτα, γυρίζαμε στην Αθήνα και τον ξανασκεφτόμουν την επόμενη χρονιά. Μια φορά όμως, πριν από κάποια χρόνια, τον είχα δει σε ένα κλαμπ με μια πολύ ωραία κοπέλα και στεναχωρήθηκα πολύ. Κυρίως επειδή ένιωσα σαν ηλίθια που νόμιζα ότι μπορεί να προσέξει ποτέ εμένα. Αλλά μου πέρασε. Φέτος τον ξαναείδα μετά από πολλά χρόνια με την σύζυγό του, φρεσκοπαντρεμένοι. Θα έλεγα ότι η κοπέλα είναι το ίδιο όμορφη με εμένα. Αρχικά λοιπόν σκέφτηκα, λες να είχα ποτέ ελπίδες, μετά όμως είπα ότι μάλλον διασκέδασε με τις μοντέλες και τώρα φτιάχνει την οικογένειά του με μια πιο γήινη. Σε ρωτώ λοιπόν, εμείς οι κοπέλες με την πιο γήινη ομορφιά, όταν κάνουμε σχέση με κάποιον αντικειμενικά πολύ όμορφο που πριν από εμάς διάλεγε μοντέλα πώς πρέπει να νιώθουμε; Να δεχόμαστε ότι είναι φυσικό να θέλει τις ομορφότερες και να είμαστε ευχαριστημένες που διαλέγει εμάς για τη σοβαρή σχέση; Ή να μας πειράζει που είμαστε η επιλογή νούμερο 2, μετά τις κουκλάρες; Σε παρακαλώ μη μου πεις ότι εγώ ξέρω πως νιώθω :) Εγώ θέλω να είμαι η τέλεια από όλες τις απόψεις για αυτόν που θα με διαλέξει να κάνει οικογένεια, αλλά γίνεται αυτό όταν αντικειμενικά στην ομορφιά δεν είμαι τέλεια;- Απορημένη
Πω πω, τι κυκεώνας άσχετων μεταξύ τους σκέψεων και δεδομένων είναι τούτος;
Απορημένη, αν βγάζεις ολόκληρες κοσμοθεωρίες από κάτι στιγμιότυπα στο χωριό, θα απορείς για πάρα πολλά πράγματα στη ζωή σου. Δεν ξέρω από πού να αρχίσω, γι' αυτό θα τα γράψω όπως μου έρχονται.
1. Το ότι τον είδες μια μέρα με μια πολύ ωραία κοπέλα δεν λέει απολύτως ΤΙΠΟΤΑ για τις προτιμήσεις του. Δεν έχεις ιδέα για το ποιες διαλέγει. Μια νύχτα τον είδες με μια ωραία, και μια μέρα τον είδες παντρεμένο. Για το Θεό, από αυτά έβγαλες συμπεράσματα για την ερωτική του ζωή;
2. Το ποια είναι κουκλάρα, ποια είναι γήινη, και ποια είναι όσο όμορφη είσαι εσύ, είναι τελείως υποκειμενικές θέσεις, εντελώς δικές σου, και σε καμία περίπτωση δεν είναι δεδομένα που πρέπει να δεχτούμε οι υπόλοιποι. Τα γούστα σου δεν είναι τα γούστα του άλλου, και σίγουρα όχι του σύμπαντος. Όσο και αν σου είναι δύσκολο να το καταλάβεις. Όσο αυτονόητο και αν σου φαίνεται το ποια είναι μοντέλο και ποια είναι συνηθισμένη.
3. Θέλεις να είσαι τέλεια από όλες τις απόψεις, αλλά το πρόβλημα σου είναι μόνο στην εμφάνιση; Επειδή είναι το μόνο που μπορεί να κριθεί αντικειμενικά; Δηλαδή πιστεύεις ότι μπορείς να είσαι αντικειμενικά τέλεια στη συμπεριφορά, στην κοινωνική συναναστροφή, στην ευγένεια, στη συμπόνια, αλλά κολλάς στην ομορφιά σου, γιατί μόνο εκεί αντικειμενικά μπορεί να χωλαίνεις;
4. Έβλεπες κάποιον δέκα (το πολύ) μέρες το χρόνο, δεν έκανες ποτέ καμία προσπάθεια να τον γνωρίσεις, αλλά περίμενες να γίνει ως θαύμα από μόνο του, μετά το ξεχνούσες, το ξαναθυμόσουν, το ξαναξεχνούσες, και όταν τον είδες παντρεμένο, αναρωτήθηκες αν είχες ποτέ ευκαιρία.
Όχι, δεν είχες, και η εμφάνισή σου ήταν ο τελευταίος λόγος. Δεν είχες γιατί δημιούργησες μια ιδέα σα χαρτομάντηλο για περίπτωση ανάγκης, αλλά δεν σκόπευες να το χρησιμοποιήσεις.
________________
4.
Ρε συ Α Μπα, τι είναι αυτή η μόδα με τους ταχα μου χορτοφάγους-φιλοζωους ;;;
Πάτε μαζί για φαγητό και πας να παραγγείλεις ενα μπιφτέκι (με κρέας) και σου λέει η αλλη: "Αααα κρέας;;; Δεν τα λυπάσαι τα ζωάκια;;; Αυτο είναι απάνθρωπο, θα έπρεπε να νοιάζεσαι για αυτές τις ψυχούλες. Αποκλείεται να παραγγείλεις κρέας μαζί μου. Θα πάρεις κάτι άλλο."
Τελικά αυτή παραγγέλνει κάτι που μπορεί να έχει αυγό, τυρί, γάλα ή ψάρια. Φοράει ωραιότατα επώνυμα δερμάτινα παπούτσια και επώνυμη δερμάτινη τσάντα. Στο λαιμό αληθινό γούνινο γιακά.
Μα ειναι δυνατόν; Και μετα μου λέει η άλλη για τα ζωάκια και τις ψυχούλες;
Δεν ειναι υποκριτικό να μην τρώει κρέας αλλα να τρώει όλα τα παράγωγα του κρέατος και να φοράει πάνω της προϊόντα που έχουν γίνει απο δέρμα ή γούνα ζώου;;;;- Ανανας με χοιρινό
Οι 'χορτοφάγοι-φιλόζωοι' δεν είναι ένας άνθρωπος.
Μιλάς για μια συγκεκριμένη γυναίκα. Γιατί της κάνεις παρέα;
________________
5.
Αγαπητή Α μπα,
οι γονείς μου αποφάσισαν όταν ήμουν περίπου 8 να φεύγουμε κάθε (μα κάθε) σαββατοκύριακο και να πηγαίνουμε στο εξοχικό. Αυτό συνεχίστηκε μέχρι όταν ήμουν περίπου 17-18 (τώρα είμαι 20 και 2ο ετος στο πανεπιστημιο), όπου λόγω φροντιστηρίων πηγαίναμε πιο σποραδικά.
Αυτό είχε σαν συνέπεια από μικρή να είμαι "στην απ'έξω" γιατί έχανα τα πάρτυ, τις βόλτες με τους φίλους και γενικά τη χαρά του Σαββατοκύριακου. Όταν κάπου στα 12 οι δικοί μου με έστελναν χορό, θυμάμαι τα άλλα κοριτσάκια να με κοροϊδεύουν γιατί δεν ήξερα τη χορογραφία που είχαν δείξει στο μάθημα του Σαββάτου. Ζητούσα απεγνωσμένα από τους δικούς μου να με γράψουν μπάσκετ σε έναν κοντινό όμιλο και αρνούνταν γιατί, μάντεψε: οι προπονήσεις ήταν πρωινά Σαββάτου και Κυριακής. (Σημειωτέον ότι ο αδερφός μου τώρα έχει αυτά τα προνόμια.)
Έχανα τα νέα των 2 κολλητών μου και αστείες στιγμές γιατί συνέβαιναν στον καφέ του Σαββάτου. Είχαν έρθει πιο κοντά γιατί εγώ έλειπα, οπότε ένιωθα απομονωμένη. Όταν στο λύκειο είχα αγόρι, δεν με έβλεπε γιατί έλειπα και αυτό πολλές φορές έφερνε σε ρήξη τη σχέση μας.
Πέρα από τα σουκου όμως, ήταν και τα καλοκαίρια, το πάσχα και τα Χριστούγεννα που βρισκόμασταν στο εξοχικό από τη μέρα που έκλειναν τα σχολεία μέχρι την προηγούμενη που ξανάνοιγαν. Όλο αυτο, όπως καταλαβαίνεις, μου κόστισε αρκετά. Αισθάνθηκα αποκομμένη και στερημένη από πολλά πράγματα. Και λέγοντας πράγματα εννοώ πιο πολύ ανθρώπους και γεγονότα.
Έφτασα 20 και ακόμα περνάω όλο το καλοκαίρι και όλο το πάσχα εδώ. Με εξαίρεση τις διακοπές των Χριστουγέννων, που κάνουμε Χριστούγεννα εδώ και Πρωτοχρονιά στην Αθήνα.
Δεν είναι ότι δεν ειναι ωραία στο εξοχικό λοιπόν. Είναι ότι είμαι ΜΟΝΗ ΜΟΥ. Δεν υπάρχει κανένας συνομήλικος στη γειτονιά μου. Για την ακρίβεια δεν υπάρχει κανένας. Παρά μόνο γέροι.
Δεν έχω τι να κάνω εδώ πέρα και πολλές φορές κλαίω και κοπανιέμαι γιατί απλά βαριέμαι. Μόνη μου.
Περιμένοντας να γυρίσω Αθήνα ή στην πόλη που σπουδάζω.
Τα αδέρφια μου είναι πολύ μικρότερα οπότε παρέα δεν μπορώ να τα κάνω.
Δεν έχω έναν άνθρωπο να πάμε για ένα καφέ, για ένα ποτό, για ένα μπάνιο. Όταν πάμε για μπάνιο οικογενειακώς, ζηλεύω τις παρέες συνομηλίκων μου που κάθονται δίπλα και περνάνε καλά.
Φέτος το πάσχα βρήκα ένα γυμναστήριο και πήγαινα 2 3 φορές την εβδομάδα.
Το καλοκαίρι, φυσικά, πάλι εδώ θα τη βγάλω. Το θέμα μου είναι, πώς και πού να κάνω νέους φίλους; Πώς να βρω μια παρέα που να μπορούμε να κάνουμε 2 πράγματα μαζί;
~Τούφα.
Είσαι είκοσι χρονών. Πες στους γονείς σου ότι δεν θα πας στο εξοχικό και θα κάτσεις στην Αθήνα, και τελείωσε η υπόθεση.
Περιμένεις μήπως να σου το προτείνουν αυτοί; Δεν λειτουργεί έτσι η ζωή, εικοσάχρονη φίλη. Τίποτα δεν χαρίζεται. Για τα πάντα θα πρέπει να προσπαθήσεις. Ακόμα και για τα πιο αυτονόητα.
________________
6.
Γειά σου Α, μπα!
Σ' ευχαριστώ για όλες σου τις απαντήσεις.
Θυμάμαι που πριν καιρό είχες μιλήσει για το "What Alice Forgot", αν δεν κάνω λάθος, και είμαι περίεργη ποια βιβλία διάβασες τελευταία που σου άρεσαν και θα ήθελες να μας προτείνεις. Σωστά, ψάχνω για προτάσεις! Φιλιά!- otaku
Μου αρέσουν αυτές οι ερωτήσεις!
Προτείνω τα
"the Girl Next Door", της Ruth Rendell. Είναι ένα ψυχολογικό θρίλερ/αστυνομικό, πολύ κατάλληλο για το καλοκαίρι
"The Girl on the Train", της Paula Hawkins, στα χνάρια της Τζίλιαν Φλιν, που θα γίνει σίγουρα ταινία, οπότε διαβάστε το όσο προλαβαίνετε
'Η ένατη ζωή του Λουί Ντρα', της Λιζ Γένσεν, έχει μεταφραστεί από τον Κέδρο
Έχω κι άλλα, αν θέλετε, ρωτήστε.
________________
7.
Αγαπητή α, μπα.
Ξέρω οτι θα αργήσεις να απαντήσεις, αλλά νομίζω οτι έχω ερώτηση για σένα και τους αναγνώστες σου που δεν εχει απαντηθεί. Ο καινούριος μου συγκάτοικος μου είναι ο καινούριος μου κολλητός. Είναι χρυσό παιδί, εξαιρετικός χαρακτήρας, απ΄τα άτομα που αναρωτιέσαι αν έχουν κάποιο ελάττωμα. Ε, λοιπόν, τον ρώτησα. Και απάντησε: "Δεν ερωτεύομαι. Μια βασική διαφορά μας είναι οτι εσύ αφήνεσαι στις σχέσεις σου ενώ εγώ όχι."
Σε μια άλλη συζήτηση που είχαμε, μου εξήγησε ότι όλο το θέμα γυναίκες το έχει παραμελημένο. Τον τρομάζει να εκφράσει αυτό που θέλει, κλείνεται στον εαυτό του ή δε κάνει ποτέ κίνηση γιατι απ'ότι λέει, δε μπορεί να λειτουργήσει σεξουαλικά. Δε του άρεσε το 1ο του φιλί, δε του άρεσε το 1ο του σεξ (ούτε κι εμένα μου άρεσε) και έτσι αποφεύγει να κάνει κίνηση για να μην εκτεθεί και νομίσει η κοπέλα ότι δε τη θέλει. Ή σκέφτεται ότι δεν αξίζει σε καμία γυναίκα να περασει τέτοιο μαρτύριο, αρα ας βρεί την τύχη της με κάποιον άλλο. Είναι μόνος, αλλά δε το απολαμβάνει. Απ τη μια θα ήθελε να μπορούσε να κανει σεξ απ την άλλη λέει αφού έτσι είμαι δεν αλλάζει. Κι έτσι κάνει σεξ κατά μέσο όρο κάθε 10 χρόνια.
Ο λόγος που μου το είπε είναι γιατί κι εγώ μετά από μια ερωτική απογοήτευση, δεν είχα καμία διάθεση για σεξ για περίπου 9 μήνες. Κάποια στιγμή το ανέφερα σε ένα φίλο γιατρό, δε με πίστεψε, μετά φρίκαρε και τέλος μου σύστησε να πάω στο γυναικολόγο μου γιατί δεν είναι φυσιολογικό. Ήδη μιλούσα με την ψυχολόγο μου γι αυτό, αλλά ήταν (και είναι) κάτι πολύ καλά κρυμμένο απ' τους φίλους μου.
Ο φίλος μου όμως δε πιστεύει στην ψυχολογία, πιστεύει στον εγκέφαλο και τη χημεία του. Λέει ότι ο ψυχολόγος δε θα βοηθήσει σε τίποτα. Όμως εγώ πιστεύω ότι πρέπει να καταλάβει τι είναι αυτό που του συμβαίνει και γιατί. Αν είναι όντως είναι έτσι όπως πιστεύει, ας συμφιλιωθεί με την κατάσταση. Ας σταματήσει να βασανίζεται.
Όμως, Α, μπα, μήπως κάνω λάθος και υπάρχουν άτομα που απλώς δεν ερωτεύονται; Που δε μπορούν να μοιραστούν σεξουαλική επιθυμία; Και απ την άλλη, γιατί είναι τόσο ταμπού η έλλειψη σεξουαλικής επιθυμίας; Μου κόστισε τόσο πολύ να το μοιραστώ με ένα φίλο, να παραδεχτώ ότι είναι πρόβλημα και να καταλάβω ότι υπάρχει λύση που στη δίνει ο γιατρός σου. Το γυρνάμε στο μυαλό μας και οι δυο και δε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί. Γιατί δεν είναι ταμπού να μιλάς για το σεξ ενώ είναι το να πείς ότι τα πράγματα δε πάνε καλά ή ότι δε λειτουργούν όπως θα έπρεπε;- σπανακι
Ναι, φυσικά υπάρχουν άτομα που δεν θέλουν σεξ. Οι ασεξουαλικοί ποτέ τους δεν ήθελαν, και ξέρουν ότι ποτέ τους δεν θα θέλουν, και δεν κάθονται να σκάνε, απλώς απορούν με τους υπόλοιπους που δεν τους πιστεύουν.
Αλλά δε νομίζω ότι ο φίλος σου είναι ανάμεσά τους, ή τουλάχιστον, έτσι τον παρουσιάζεις εσύ. Για κάποιους η έλλειψη επιθυμίας είναι πρόβλημα. Μπορεί να είναι ψυχολογικό ή σωματικό ή παθολογικό θέμα, και ένας γιατρός/ψυχίατρος μπορεί να βοηθήσει. Ο φίλος σου τα έχει εντελώς μπερδεμένα στο κεφάλι του, και η θεωρία του μπάζει σαν σουρωτήρι για τα μακαρόνια. Δεν ξέρω ποιο είναι το θέμα, από πού ξεκινάει και πού φτάνει, και είναι και κουβάρι, και νομίζω ότι δεν λέει και τα μισά από αυτά που σκέφτεται.
Το μπέρδεμα συνεχίζεται και στη δική σου ερώτηση: καταλήγεις στη φράση «Το γυρνάμε στο μυαλό μας και οι δυο και δε μπορούμε να καταλάβουμε γιατί. Γιατί δεν είναι ταμπού να μιλάς για το σεξ ενώ είναι το να πεις ότι τα πράγματα δε πάνε καλά ή ότι δε λειτουργούν όπως θα έπρεπε;»
Αυτή είναι η ερώτηση;
Καταρχάς, είναι ΤΕΡΑΣΤΙΟ ταμπού να μιλάς για το σεξ. Μιλάμε για φαντασιώσεις, για το ιδανικό σεξ, για τις εκατό νέες στάσεις, για την πορνογραφία, για συνευρέσεις που δεν έγιναν ποτέ, αλλά δημόσια, ακόμα και ιδιωτικά, κανείς δεν τολμάει να μιλήσει ειλικρινά για το σεξ. Για την ακρίβεια, κανείς δεν τολμάει να μιλήσει για την δύσκολη πλευρά του σεξ: για τη ματαίωση, για το κενό, για τις δυσλειτουργίες, για την πίεση που νιώθει κάποιος να κάνει πράγματα που δεν θέλει, για το ότι είναι ανταλλάξιμο είδος για τις γυναίκες, για τα προβλήματα ταυτότητας που δημιουργεί στα νεαρά κορίτσια και αγόρια. Μιλάμε για το θέμα σαν παιδιά που έχουν καταναλώσει πολλή ζάχαρη, επιπόλαια, σαν να μη μας νοιάζει, και μόνο για τις «επιτυχίες». Όλα αυτά, ακριβώς επειδή είναι ταμπού.
Δεν ξέρω αν απάντησα στην ερώτηση, αλλά το κερασάκι στην αλλοπρόσαλλη, χαώδη τούρτα είναι το «Ο φίλος μου όμως δε πιστεύει στην ψυχολογία, πιστεύει στον εγκέφαλο και τη χημεία του».
Τι νομίζει ότι είναι η ψυχολογία; Η μελέτη της ψυχής; Πιστεύει ότι οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι αγνοούν τον εγκέφαλο και τη χημεία του, και ασχολούνται με μια θρησκευτική έννοια; Ή ότι ασχολούνται με την φιλολογική υπόσταση της λέξης; Εσύ, που πας και σε ψυχολόγο, δεν μπορούσες να του εξηγήσεις;
Συμφωνούμε στο ότι ο φίλος σου πρέπει να καταλάβει τι του συμβαίνει και γιατί. Βλέπω ότι αντιστέκεται και ότι δεν έχει καμία όρεξη να καταλάβει, και δε νομίζω ότι είναι επειδή δεν ξέρει τι κάνει ένας ψυχολόγος. Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γι' αυτό.