________________
1.
Αγαπητή Α, μπα;
Μας έχεις παινέψει πολύ τις μπριζόλες και τα χάμπουργκερ της Αμερικής (που είμαι σίγουρος ό,τι είναι τέλεια) αλλά έχουν καμιά σπιτική λιχουδιά έτσι λίγο ποιο εκλεπτυσμένη; Κάτι που να σου άρεσε πολύ. Αν έχεις και καμιά συνταγούλα θα το εκτιμούσα! (για να δοκιμάσω να το κάνω)
ευχαριστώ πολύ :)- σουσάμι
To κατά πόσο είναι εκλεπτυσμένο ένα φαγητό εξαρτάται από την ευαισθησία και το ταλέντο του δημιουργού του, και όχι από την ονομασία του φαγητού. Αλλιώς θα φτιάξει μουσακά μια ταβέρνα που προσπαθεί να ξεζουμίσει τουρίστες, αλλιώς ο Χριστόφορος Πέσκιας. Οπότε πολύ χοντρικά, άλλο το χάμπουργκερ από το γωνιακό μαγαζάκι για φοιτητές, άλλο σε ένα καλό εστιατόριο – και δυστυχώς για εμάς, άλλη και η τιμή του. Αντίστοιχα η λέξη «φασολάδα» δεν ακούγεται ιδιαίτερα εκλεπτυσμένη, αλλά από μερακλίδικη κι έμπειρη μαγείρισσα μπορεί να είναι η επιτομή της λεπτότητας, κι ας είναι το βασικό της συστατικό τα ταπεινά φασόλια.
Γι' αυτό δεν θα σου προτείνω συνταγή, αλλά θα σου προτείνω να ψάξεις και να βρεις τον καλύτερο δυνατό κιμά και την καλύτερη δυνατή αναλογία ψαχνού/λίπους για να ψήσεις το καλύτερο μπιφτέκι στα κάρβουνα, το καταλληλότερο ψωμάκι και το πιο ωραίο τυρί για να συνδυάσεις με μια φέτα κατακόκκινης ντομάτας και λίγο τραγανό μαρούλι και κάπως καυτερό κρεμμύδι ώστε να δημιουργηθεί μια τρυφερή απόλαυση, να δαγκώσεις και να τρέξουν τα ζουμιά μέχρι τους αγκώνες. Αν είναι πετυχημένος (εκλεπτυσμένος) ο συνδυασμός, δεν χρειάζεται τίποτα άλλο. Μόνο λίγο αλάτι. Ίσως μια φέτα ξεροψημένο μπέικον. Και τηγανιτές πατάτες.
________________
2.
Γεια σου Λένα, μόλις διάβασα αυτό το άρθρο και μου έδωσε την αφορμή να σε ρωτήσω αν πιστεύεις ότι ο "φόβος" να πληγωθείς-να εκτεθείς-να επικοινωνήσεις ουσιαστικά χαρακτηρίζει τις μη ξεκάθαρες σχέσεις της εποχής. Βγαίνεις με κάποιον/α, κάνετε σεξ, κοιμάστε και ξυπνάτε μαζί, βγαίνετε κτλ κτλ όμως σχέση δεν έχετε και εμμέσως πλην σαφώς δεν έχετε αποκλειστικότητα. Ώσπου κάποιος "αυτός που νοιάζεται περισσότερο" "σπάσει" και ζητήσει από τον άλλον το ξεκαθάρισμα των λογαριασμών. Τι έχουμε-τι είμαστε που πάμε κτλ κτλ.Η κλασική ιστοριούλα κορίτσι αγαπιέται με αγόρι και πορεύονται μαζί ΄τοσο όσο πάλιωσε; Μήπως είμαστε ανώριμοι και άπληστοι ή απλά φοβόμαστε να αφεθούμε και να νιώσουμε;- Fatima
O λόγος που οι σχέσεις ήταν πιο ξεκάθαρες παλιά -αν ήταν - ήταν επειδή α) ο γάμος ήταν σχεδόν υποχρεωτικός και για τα δύο φύλα σε μικρή ηλικία, γιατί αλλιώς η επιβίωση ήταν πολύ, πάρα πολύ δύσκολη, β) οι γυναίκες ήταν σε πολύ πιο δυσμενή θέση από τώρα, χωρίς δυνατότητα για δικό τους εισόδημα και γ) επειδή δεν υπήρχε διαζύγιο.
Αυτοί ήταν οι λόγοι που πιο παλιά το φλερτ σήμαινε κρεβάτι και το κρεβάτι σήμαινε σχέση και η σχέση σήμαινε γάμο, και οι εξαιρέσεις ήταν λιγότερες.
Τώρα υπάρχει μεγαλύτερη ελευθερία, και η ελευθερία σημαίνει περισσότερες επιλογές, και οι περισσότερες επιλογές οδηγούν σε περισσότερα αδιέξοδα. Αυτό είναι το βάρος της ελευθερίας.
Είσαι ελεύθερη να θέλεις και να κυνηγήσεις πολλά πράγματα: το φλερτ, την πλατωνική σχέση, τη σχέση της μιας βραδιάς, την σταθερή, μονογαμική σχέση, το γάμο, την πολυγαμική σχέση, ένα ερωτικό τρίγωνο ή τετράγωνο (ή, ...). Αυτό είναι υπέροχο. Το πρόβλημα είναι ότι αν θέλεις να απολαύσεις την ελευθερία σου, πρέπει να έχεις υπόψη του τις υποχρεώσεις και τους περιορισμούς που έχει κάθε είδος σχέσης και ακόμη κυριότερα: να μάθεις να μην ζητάς τη σχέση που ονειρεύεσαι από τον άνθρωπο που ονειρεύεται ένα διαφορετικό είδος.
________________
3.
Χαίρεται! Πιστεύεις ότι η τάση των ανθρώπων ειδικά τα τελευταία χρόνια να νιώθουν ότι πρέπει με οποιονδήποτε τρόπο να ξεχωρίσουν από τη 'μάζα' από τη μόδα-τη μουσική-τον τρόπο διασκέδασης κτλπ οφείλεται κατά ένα μεγάλο μέρος στα μμε και στις διαφημίσεις (που θέλοντας να ανεβάσουν τις πωλήσεις των προϊόντων τα εξιδανικεύουν τόσο πολύ με αποτέλεσμα η αγορά να βρίθει με αγαθά για όλα τα γούστα και οι καταναλωτές να τρέχουν μανιασμένοι να αγοράσουν το πιο εξεζητημένο-το πιο ακριβό-το πιο δύσκολα προσιτό από τους πολλούς). Τι λες;- τζο-κόκερ
Γιατί πιστεύεις ότι είναι κάτι που συμβαίνει ειδικά τα τελευταία χρόνια; Πότε ήταν όλοι απολύτως ικανοποιημένοι με το να ανήκουν στη μάζα;
Αλήθεια, τι είναι αυτό που κάνει μερικούς να πιστεύουν ότι αυτό που παρατήρησαν κάποια στιγμή συμβαίνει «ειδικά τα τελευταία χρόνια;» Πόσα χρόνια ζουν, και πριν από πόσα εγκατέλειψαν την παιδική ηλικία και απέκτησαν κάποια κριτική ικανότητα για να κάνουν παρατηρήσεις για την κοινωνία γύρω τους;
Υ.Γ. Για το iPhone λες;
________________
4.
Αγαπητή Α μπα, τι μπορεί κανείς να κάνει αν βλέπει ότι τα πάντα στη ζωή του έρχονται έτσι ακριβώς όπως δεν θέλει; Από λάθος επιλογές, κακούς χειρισμούς και αρκετή ατυχία. Αλλά προσπάθεια και θέληση υπάρχει, απλά δεν μου κάθονται αυτά που θέλω όπως τα θέλω. Και επίσης πως κανείς μπορεί να νικήσει την αναβλητικότητα; Στο τέλος πάντα κοστίζει.- Ανώνυμος
Αν υπάρχει θέληση για προσπάθεια, υποθέτω ότι πρέπει να βρει γιατί κάνει επίμονα λάθος επιλογές και κακούς χειρισμούς (για την ατυχία δεν μπορεί να κάνει τίποτα). Το επαναλαμβανόμενο λάθος από πίσω του κρύβει έναν μηχανισμό, δεν είναι τυχαίο. Ίσως πρέπει να είναι πιο ειλικρινής με τον εαυτό του για το κατά πόσο θέλει να πετύχει αυτά που κυνηγάει. Ή αν είναι εντός των δυνατοτήτων του. Χρειάζεται δύναμη για να απαντήσει κανείς σε αυτά τα ερωτήματα. Αν έχει πολλή, μπορεί να κάνει το πολύ γενναίο άλμα και να ρωτήσει τους πολύ κοντινούς του, αν είναι προετοιμασμένος για πολύ γερά χτυπήματα στον εγωισμό.
________________
5.
Γεια σου αγαπητή μου Λένα,
Πήρα το θάρρος να σου γραψω γιατι εκτός οτι μου αρέσει ο τρόπος σκέψης σου, εχουμε και ενα κοινό, κατοικούμε στα "εξωτερικά". Μένω σε μια πόλη του Καναδά, οχι οτι καλύτερο. Σκέψου οτι τα -30 το χειμώνα ειναι κατι συνηθισμένο. Οικονομικα ειναι καλα εδω, τίποτα αλλο όμως δεν ειναι καλο εδω για εμενα. Το κάθε χθες ειναι ίδιο με το σημερα, οπως και το αυριο. Δεν υπαρχει η δυνατότητα να αλλαχθει κατι λόγω δυο μωρων. Δεν περιμένω καμμια απάντηση γιατι χρειάζομαι πολυ "χώρο" για να σου περιγράψω μια ζωη, την δικια μου. Εχω ζήσει πολυ όμορφες και πολυ άσχημες στιγμές. Αυτη την στιγμη ζω την απόλυτη ευτυχία με τα παιδια μου και τον άντρα μου και την απόλυτη δυστυχία που δεν μπορω να ειμαι με ενθρωπους που αγαπω και με αγαπούν, που τους στερώ τις υπέροχες στιγμές των παιδιών μου. Απο την μια σκεφτομαι να παω σε κάποιον ψυχολόγο εδω, αλλα τι να αναλύουμε, οτι θελω την μαμα μου και οτι φοβαμαι οτι τα παιδια μου θα γίνουν βλαμενα οπως τα περισσότερα εδω? (στο χέρι μου ειναι το ξερω, αλλα ολο και κάποιον "ιό" θα κολλήσουν...).- Πέρα κειθε
Ναι, αυτό να αναλύσεις, γιατί σου φαίνεται ανούσιο; Μια χαρά λόγος είναι. Διάφορα αναπάντητα ερωτήματα προκύπτουν –ας πούμε- δεν μπορείτε να φύγετε από εκεί, τι θα συνέβαινε αν γυρνούσατε στην Ελλάδα, τι πιστεύει ο άντρας σου, αν κάνεις προσπάθειες εκεί, αν έχεις φαντασίωση για το πόσο τέλεια θα ήταν αν ήσουν κοντά στη μαμά σου, και χίλια δυο άλλα. Αυτά που θα μπορούσες να συζητήσεις δηλαδή με έναν ψυχολόγο.
________________
6.
Αγαπητή Α,μπα,
Θα ήθελα το σχόλιό σου πάνω σε αυτό το θέμα . Παρακαλώ να συμπεριλάβεις και τα σχόλια στην ανάγνωσή σου. Έχουν πολύ μεγάλο ενδιαφέρον!
Κούντος και ευχαριστώ!
Τα σχόλια ήταν 110, και να με συγχωρήσεις, δεν τα διάβασα όλα.
Ποια είναι η κεντρική ιδέα που αναπτύσσεται στο κείμενο; Ότι «ξέκωλη και απελευθερωμένη δεν είναι συνώνυμες έννοιες;» Συμφωνώ, δεν είναι. Μια «ξέκωλη» (αν και χρειάζεται περισσότερο προσδιορισμό αυτή η λέξη) μπορεί να είναι και απελευθερωμένη, αλλά δεν είναι αυταπόδεικτο ότι είναι. Από την άλλη, μια απελευθερωμένη γυναίκα είναι σε θέση να επιλέξει πώς θα παρουσιάζει τον εαυτό της, οπότε μπορεί να είναι και ξέκωλη.
Παράλληλα, πραγματικά μεγάλη πίεση δέχονται οι γυναίκες που δεν εμφανίζονται όπως ορίζεται το «θηλυκό», δηλαδή με την κατάλληλη αποτρίχωση και την μόνιμη ανησυχία για τα κιλά. Τότε επίσης δεν θεωρείται ότι έχει επιλέξει να εμφανίζεται με τον τρόπο που της αρέσει, αλλά ότι είτε δεν έχει καταλάβει τι πρέπει να κάνει, είτε ότι κάνει μια επιθετική δήλωση, ότι υιοθετεί μια αντικοινωνική στάση, και χρειάζεται – σχεδόν ζητάει! - να την επιπλήξουν για να συμμορφωθεί, και αυτό τον ρόλο τον αναλαμβάνουν όλοι, γνωστοί και άγνωστοι, άντρες και γυναίκες.
Οπότε, θεωρητικά έχουμε την επιλογή να είμαστε ξέκωλες ή με τριχωτές μασχάλες και όλα τα ενδιάμεσα στάδια, αλλά στην πραγματικότητα αν θέλουμε να μας αντιμετωπίζουν ως έλλογα όντα η μόνη λύση είναι να μην ξεφεύγουμε από τα όρια που έχουμε μάθε απ'έξω κι ανακατωτά από τα γυναικεία περιοδικά.
________________
7.
Γεια σου Α,μπα! Εδώ και καιρό έχω καταλάβει ότι ο πατέρας μου βλέπει πορνο στο ιντερνετ. 50άρης βλέπεις, που να ξέρει από ιστορικό στον υπολογιστή. Πολλές φορές χωρίς να έχω πρόθεση βλέπω τις ιστοσελίδες στις οποίες μπαίνει γιατί τις βγάζει στην γρήγορη αναζήτηση, στο ιστορικό ή ακόμα και στις πιο επισκεπτόμενες ή στις πρόσφατα κλεισμένες καρτέλες μόλις ανοίγεις το Chrome. Κάθε φορά που τις βλέπω αηδιάζω και ντρέπομαι, ειδικά όταν πρόκειται για σκληρό πορνό όπως πχ τίτλος ιστοσελίδας ''την βίασαν σαν ζώο''. Είναι φυσιολογικό να έχω τέτοιο πρόβλημα; Δεν ξέρω και μόνο στην ιδέα σιχαίνομαι. Τι να κάνω, να του μιλήσω; Χέσε το ότι έχει γεμίσει τον υπολογιστή ιούς γιατί δεν ξέρει και που να μπει. Αλλά όλη η αυτή η φάση με κάνει να νιώθω πολύ άβολα. Ειδικά όταν μου λέει άνοιξε λίγο τον υπολογιστή να δω κανά νέο και ξέρω που θα μπει. Help!
Με όλο το σεβασμό και την κατανόηση για την αηδία που νιώθεις, ειλικρινά δε νομίζω ότι είναι δική σου δουλειά. Το ότι είναι φυσιολογικό αυτό που νιώθεις δεν σου δίνει δικαίωμα να επέμβεις. Βάλε χαλινάρι στον εαυτό σου και δέξου ότι όλοι έχουν κρυφές φαντασιώσεις, ναι, ακόμη και ο πατέρας σου. Σκέψου πόσο δύσκολο ήταν να βρει πορνό όταν ήταν μικρός, τώρα θα έχει πάθει πλάκα με την ευκολία.
Βάλε ένα καλύτερο antivirus όμως. Εναλλακτικά, αν σε παίρνει, πάρε του ένα τάμπλετ για τα Χριστούγεννα.